شنیده شده است که
در اوایل هفته گذشته یک مامور امنیتی سرشناس به بند 350 اوین می رود. برخی زندانیان تصور می کنند خبر از آزادی ها آورده است و برخی نیز به طرح مشکلات خود و دیگر زندانیان می پردازند.
طبق همین شنیده برخورد او بسیار توهین آمیز و زننده بوده است. گفته می شود وقتی مشکلات جسمی و بیماری برخی زندانیان توسط دیگرزندانیان با وی مطرح می شود به صورت تمسخر آمیز و سرسری پاسخ می داده است: خوب می شود، مهم نیست، قرص و دوا بخورد، چیزی نیست، مهم نیست خوب آخرش این است که می میرد! … و نظایر این جملات.
این در حالی است که خانواده بسیاری از زندانیان در انتظار مرخصی و حتی آزادی زندانی خود بودند.
ناظران سیاسی نظرات گوناگونی درباره برخی رخدادهای اخیر مانند ممانعت از معرفی توفیقی برای وزارت علوم، تعیین یک طرفه هیئت منصفه مطبوعات و مهم تر از همه آزاد نشدن زندانیان و برخورد شدید و غیر انسانی با فرزندان میر حسین موسوی و نظایر آن دارند. برخی معتقدند این اعمال موقتی و ناشی از مقاومت جریانات افراطی راست در برابر تغییرات سیاسی در داخل است که به تدریج به شکست افراطی ها منجر می شود. برخی دیگر معتقدند راس هرم سیاسی درایران به تدریج به نقطه مشخصی در باره مسائل داخلی رسیده و حاضر نیست امتیاز زیادی بدهد و به خصوص نوعی رقابت با هاشمی رفسنجانی نیز چاشنی این روند شده است. بعضی نیز معتقدند هیچ چیز در ایران نهایی نیست و همه روندها به سان یک طناب کشی به نحوه بازی و زورآزمایی طرفین و نیز شرایط منطقه ای و بین المللی بستگی دارد.