خاطرات خانه زندگان(۳۰)
برخلاف کسانیکه خویشاوند وقار و فروتنی بودند برخی بوی کبر و بوی حرص و بوی آز، از سخن گفتنشان هم پیدا بود. انگار از دماغ فیل افتاده بودیم . در زندان البته بودند کسانی که پویایی و آگاهی، و فرهنگ بحث و نقد را نمایندگی میکردند ولی بیشتر مان خودبین و خودرأی بودیم. یاد نگرفته بودیم مثل ۵ انگشت دست که با هم فرق دارند اما کنار هم حیات کاملی را تشکیل میدهند، همدیگر را درک کنیم و در دیگری و دیگران هم، خودمان را ببینیم و حس کنیم.
ادامه… لطفاً اینجا را کلیک کنید.
http://www.hamneshinbahar.net/article.php?text_id=104
سایت ملی – مذهبی محلی برای بیان دیدگاه های گوناگون است.