“خاک آزادی را”
من دیوار زندانم را دوست دارم.
به بلندای آرمانم.
سلام بر دیوار زندان
این آموزگار ایستادگی!
چه دیدنی ست،
سرافکندگی دیوارها،
در پیشگاه آزادگان!
من زنجیرهای دست و پایم را می ستایم،
به سان بی کرانگی روح آزادگان.
چه با شکوه است،
بوسه های زنجیر بر دست و پای آزادگان!
زنجیر و زندان،
پرچم بزرگی روح آزادگان اند،
سلام،
در گرداب خشم زندانبان،
چه تماشایی ست،
آرامش اندیشه های مبارزان؟
چه آموختنی ست،
امانت داری زنجیر!
چگونه من پاس ندارم، آزادگی ،
این میراث مادری را؟
سلام بر شکنجه،
که پرداخت وام من است،
به صندوق رهایی هم وطنانم.
سلام بر درد و رنجهای بیکران،
در راه پر سنگلاخ رهایی.
سلام بر ماندگاری ناله های مبارزان،
زیر شلاق خون آلود خودکامگان.
من ستایشگر اندیشه های شیشه ای و اراده های پولادینم.
بر تابوت من نیافشانید،
مگر خاک آزادگی را!
سایت ملی-مذهبی محلی برای بیان دیدگاه های گوناگون است.
