مجتبی نجفی

شانزده آذر: یادآوری تاریخی به سلطنت و ولایت

 

 

سلطنت طلبها روز دانشجو را نادیده میگیرند چون به خاطرشان می آورد آن کودتای ننگین را که حاصل همدستی شاه مستبد، کودتاگران انگلیسی آمریکایی و روحانیت ارتجاعی درباری بود. اوباما در کتاب خود میگوید آمریکا دولت منتخب دموکرات را سرنگون کرد تا دست به یک قمار بزرگ بزند. این قمار درست از آب درآمد و شاه منافع ما را تامین کرد. منافع آمریکا تامین شد تا نهضت ملی متوقف شود، مشروطه به کما برود و حاصل رهبری آنکه مشروطه را تعطیل و نظام تک حزبی برپا کرد شد انقلاب پنجاه وهفت.

جمهوری اسلامی شانزده آذر را در برابر هیجده تیر محتاطانه پاس می دارد تا جایی که بُعدِ ضد استعماری اش تقویت شود اما عامل احتیاطش اینجاست که شانزده آذر یادآوری میکند تاج رفته عمامه آمده، نظام شاهنشاهی رفته به ظاهر جمهوری آمده، شاه رفته شیخ آمده اما استبداد نرفته، همچنان هست قوی تر از دیروز.

تلاشها بی فایده است. آن سه شهید عزیز بزرگ‌ نیا، قندچی و شریعت رضوی هم مثلث منحوس استبداد شاهنشاهی، کودتاچیان انگلیسی آمریکایی و روحانیت ارتجاعی درباری را برای تاریخ رسوا کردند و هم به جمهوری اسلامی یادآوری میکنند صورت مساله استبداد همچنان هست و دانشگاه را با سلطه نمی توان خفه کرد همچنان که کل جامعه را. پس هر دو سیستم شیخ و شاه علاقه به روایت تاریخ تا جایی دارند که به دستگاههای تبلیغاتی سفیدسازیشان لطمه ای نخورد جایی که ” من و تو” در روایتی زرد و چیپ مختص آنانکه حوصله پژوهش ندارند آنگونه تصویری از یک سیستم استبدادی می سازد گویی عالم و آدم بسیج شده اند شاهنشاهی متاثر از افکار هانا آرنت را سرنگون کنند!!!! و صدا و سیمای میلی هم گمان میکند تاریخ به انتها رسیده و در جمهوری اسلامی متوقف شده.

روز دانشجو یادآوری به کودتاچی های مرداد سی و دو است که حکومتتان با خون، خیانت و ظلم احیا شد اما نماند و البته یادآوری به سرکوبگران دانشگاه و کلیت جامعه ایرانی است که فرصت های تاریخی برای جبران گذشته اندک هستند و به قول حافظ ” چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند”.

پینوشت  بازسازی شهادت سه آذر اهورایی” قندچی، بزرگ نیا و شریعت رضوی” توسط آزاده اخلاقی

مطالب مرتبط

ایرج سبحانی، استاد علوم پزشکی دانشگاه کرتی پاریس، فرانسه


در سال‌های اخیر، نظم بین‌الملل که روزگاری بر پایه احترام به قواعد و گونه‌ای اخلاق جمعی بنا شده بود، با بحران بی‌سابقه‌ای مواجه شده است. نه تنها ارزش‌های مشترک مانند حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون تضعیف شده، بلکه نهادهای جهانی که وظیفه‌ی پاسداری از این ارزش‌ها را داشتند، به شدت مورد بی‌اعتمادی و تردید قرار گرفته‌اند.

جمال کنج*

وقتی آن حسابرسی فرا برسد، مورخان مسیر را ردیابی خواهند کرد که نشان می‌دهد چگونه قوی‌ترین ملت روی زمین اجازه داده است قدرت نظامی و سیاست خارجی‌اش برای خدمت به یک کشور خارجی برون‌سپاری شود

مطالب پربازدید

مقاله