مردمسالاری و حاکمیت ملت و سپردن کار مردم به دست مردم یکی از مطالبات ملت ایران در انقلاب مشروطه، نهضت ملی ایران و انقلاب اسلامی سال ۵۷ بوده است. این مطالبات در اصول قانون اساسی به ویژه اصول فصل پنجم به ویژه در اصل ۵۶ قانون اساسی تبلور پیدا کرده است. «حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است. هیچکس نمی‌تواند این حق الهی را از انسان سلب کند یا در خدمت منافع خود یا گروهی خاص قرار دهد و ملت این حق خداداد را از طرقی که در اصول بعد می‌آید اعمال می‌کند» و در اصل پنجاه و هشتم «اعمال قوه مقننه از طریق مجلس شورای اسلامی است که از نمایندگان منتخب مردم تشکیل می‌شود…».
تجربه جهانی نیز نشان می‌دهد که در کشورهای توسعه یافته، برگزاری انتخابات آزاد و سالم و تعیین نمایندگان واقعی مردم و سپردن کار مردم به دست مردم ازجمله دستاوردهای مطالبات دموکراسی‌خواهی در دویست سال اخیر بوده و در دوران جدید یگانه سازوکار مؤثر و تنها، شیوه مسالمت‌آمیز در دستیابی به دموکراسی و حاکمیت ملت و گردش مسئولان در چارچوب گفتمان اصلاح‌طلبی و تحقق برنامه‌های توسعه پایدار بوده است.
در کشورهای در حال توسعه حضور مردم در انتخابات و مبارزه پارلمانی به عنوان مؤثر‌ترین روش و اصولیترین و کم هزینه‌ترین راه دستیابی به آرمان‌های مردمسالاری و حاکمیت ملی است. از این‌رو حضور در انتخابات و تقویت فرایند دموکراسی یک وظیفه ملی و دینی است. در این فرایند آگاهی‌بخش هم حاکمان و هم مردم به تدریج آموخته می‌شوند و نهال دموکراسی بارور می‌شود.
دراین راستا احزاب سیاسی نقش تعیین کننده‌ای در سازماندهی و تربیت فعالان سیاسی ـ اجتماعی و برنامه‌ریزی برای پاسخ به نیاز‌ها و آرمان‌های شهروندان و پاسخگویی در قبال مردم بر عهده دارند. تجربه نشان داده است در غیاب احزاب سیاسی مستقل و ریشه‌دار در جامعه فرصت برای عوام فریبی در کشورهای در حال توسعه فراهم می‌شود و در این شرایط در فرایند دموکراسی و انجام برنامه‌های توسعه اختلال به وجود می‌آید.
بر پایه چنین ضرورت‌هایی وزارت کشور و همه نهادهایی که مسئولیت برگزاری انتخابات را بر عهده دارند بایستی زمینه حضور همه احزاب سیاسی که به قانون اساسی التزام دارند اعم از اصلاح‌طلبان و محافظه‌کاران (اصول‌گرایان) را در انتخابات پیش روی مجلس دهم فراهم آورند تا در یک رقابت آزاد و سالم مردم فرصت شنیدن برنامه‌های احزاب مختلف را پیدا کنند و به نمایندگانی که معرفی می‌کنند با آگاهی رأی دهند.
اگر شرایط برگزاری انتخابات آزاد و سالم فراهم باشد احزاب نبایستی نسبت به حضور یا عدم حضور حزب یا گروه خاصی حساسیت نشان دهند. زیرا در فضای آزاد انتخاباتی که گردش اطلاعات آزاد است و دیدگاه‌ها و برنامه‌های احزاب مختلف مطرح می‌شود، مردم با آگاهی نسبت به برنامه احزاب و سوابق نامزدهای آن‌ها می‌توانند انتخاب شایسته داشته باشند. اگر در مقطعی اشتباهی رخ داده باشد در فرایند عمل و بررسی عملکرد نمایندگان مذکور در انتخابات بعدی مردم رأی خود را اصلاح خواهند کرد.
در شرایط حساس و بحرانی کشور و منطقه انتخابات پیش‌روی مجلس دهم و نقش احزاب و تعامل تعالی بخش بین آن‌ها از اهمیت خاصی برخوردار است. نه‌تن‌ها احزاب اصلاح‌طلب و اصول گرا (محافظه‌کار) بایستی انسجام درونی خود را تقویت و هماهنگ کنند بلکه در چارچوب وجوه اشتراک فیمابین نظیر تأکید بر عقلانیت، اعتدال و منافع ملی در برنامه‌ها و پرهیز از سیاست‌های افراط و تندروی و… هماهنگی، تعامل و همکاری داشته باشند تا با انتخاب نمایندگان واقعی و شایسته مردم ایران در مجلس بتوانند به وظائف سنگین خود در پاسداری از حقوق اساسی ملت و منافع ملی و هماهنگی بیشتر با دولت یازدهم منتخب مردم، عمل نمایند.
منبع: هفته نامه پایتخت کهن شماره۲۵
