با ورود نیروهای بسیجی از عراق و فاطمیون از افغانستان برای کمک به سیل زدگان شاهد چند عکس العل گوناگون بودیم:
سرکوب:
اینان برای کمک به سرکوب اعتراضات آمده اند : این ادعایی است بی مایه و مغرضانه که رسانه های مخالف ایران با بوق وکرنا تبلیغ کرده اند و بسیاری نیندیشیده از سر خشم بر حکومت، آن را تکرار کرده، و از طریق شبکه های خبری آن را جا انداخته اند . ادعایی بی مایه است چون سپاه در عمل نشان داده در این زمینه از چنان توانایی بالایی برخوردار است که حتی به کشورهای دیگر تعلیم می دهد. از جمله در سوریه به گفته سردار همدانی آنان توانستند بزرگترین و مشروع ترین تظاهرات چند میلیونی جنبش سبز را ظرف یکی دو هفته کنترل کنند کاری که در بهار عربی کشورهای عربی و هم چنین در جریان انقلابات نارنجی کشورهای بلوک شرقی نتوانستند. و سرکوبی که کمتر از همه جنبش های مشابه خونین بود، و سرکوبی که بیش از همه مسیر حرکت سیاسی کشور را به انحراف کشاند.
یاری:
اینان واقعا به یاری سیل زدگان آمدند: این را استاندار و بسیاری از مقامات محلی تایید کردند. عراقی ها بیل مکانیکی و بولدوزرهای قوی ای با خود آورده بودند . تجهیزاتی که آمریکائیان در عراق بجای گذاشته بودند. و ناظران بی طرفی چون محمد رضا جلایی پور در بازدیدشان از منطقه گزارش کردند. این ناظران شاهد بودند فاطمیون که از افغانستان آمده بودند واقعا فداکارانه با 18 ساعت کار سخت در شبانه روز سعی در لایروبی خانه ها می کردند. جای تاسف است که در اثر تبلیغات منفی از یاری آنان، آن چنان که باید، قدردانی نشد . رسانه ها یی هم که عموما جیره خوار بیگانگان هستند با جو سازی کوشیدند و می کوشند یاری آنان را یا نادیده گرفته و یا بی ارزش جلوه دهند.
قدرت نمایی:
برای قدرت نمایی: این که اینان را سپاه آورده تا به آنان که به دنبال سرنگون حکومت هستند نشان دهد، که با نفوذی که ایران در منطقه دارد حمله به ایران برای مهاجمین بسیار گران تمام خواهد شد. دشمنانی که در عمل وگفتار نشان داده اند که هیچ ابایی ندارند از این که با جنگی ویرانگر از ایران، عراق ولیبی دیگری بسازند و یا آن که ملت ایران را باردیگر قربانی فاجعه ای بدتر از فاجعه مغول کنند . بر هر ایرانی وطن دوستی پنهان نیست که جنگ طلبانی که در کاخ سفید جمع شده اند، به دنبال حمله به ایران و تجزیه آن هستند . کسانی چون جان بولتن که سالهاست آشکارا می گوید، ایران را باید بمباران کرد .
اوضاع از زمان حمله به عراق وحشتناک تر است ،زیرا که این بار آمریکا همدستان محلی ای هم دارد. همدستانی که هرکدام به نوعی خواستار ویرانی و تجزیه ایران هستند. از نتانیاهو که افتخار به ترور دانشمندان برجسته ایرانی می کند. و هر روز به کاخ سفید فشار می آورد که به ایران حمله کند تا بن سلمانی که در اندیشه قدرت بلا منازع منطقه شدن است، و به آمریکا می گوید من همه مخارج حمله به ایران را تامین می کنم. از این روی تمام دستگاه های تبلیغاتی دشمنان ایران بر علیه آمدن این گروه ها بسیج شده اند. در حالی این نمایش قدرت، با تمام ایراداتی که دارد و به آن می پردازم، به نفع ایران است.
نقد وایراد:
آنچه این مانور را که برای ایران مفید و خوب بود خراب کرد، شیوه عمل ناپخته سپاه و طرفدارانشان در ارباب جمعی آقای خامنه ای بود . آنان در لجاجت با دولت، بجای آن که آن را به دست دولت و از مجاری رسمی انجام دهند، از بالاسر دولت وارد عمل شدند و به این طریق به جهان اعلام کردند حکومت ایران سخت دچار تفرقه و جنگ داخلی قدرت است. و در عمل دو حکومت در ایران وجود دارد. یکی رای 28 میلیونی مردم را دارد، ویکی همه ابزار قدرت را. و آن که قدرت را به دست دارد بارها نشان داده فهمی نه از جهان و نه از مردم خودش دارد . دادستانی می گوید اگر مردم ایران ازما حمایت نکنند، دوستان مادر عراق و افغانستان و یمن و لبنان برای ما می جنگند. سخنی که فقط از دهان یک ابله نشسته بر مسند قدرت می توان شنید. یا درست در زمانی که هلال احمر نیاز یه یاری انسان دوستانه دارد، و جهان شاهد آن شده که آمریکا با تحریمش مانع کمک رسانی به قربانیان این سیل ویرانگر شود، سردار سعید قاسمی که مرتبا در جمع حزب اللهی ها سخن می راند، می گوید ما در بوسنی در پوشش هلال احمر کار نظامی می کردیم و الله کرم معروف به رهبری حزب الله، با توضیحات ناشیانه اش نفت بر آتش می ریزد.
این خطاهای وحشتناک از کسانی که اسلحه به دست دارند، و همه جهان رااز لوله تفنگشان نگاه می کنند ،امری غیر منتظره نیست . از این روی نه در جهان امروز بلکه پادشاهان ایران هم در تاریخ ایران به آن آگاهی کامل داشته اند. همه حکومتگران آگاه از دیر باز تاریخ می دانستند فرق است میان نظامی گری و سیاست مداری .جمع این دو در افرادی استثنائی ممکن می شود. یکی نادرشاه می شود یا شاه اسماعیل یا رضا شاه، یاآیزنهاور یا ژنرال دوگل .لذا دوران استقرار وجنگ که تمام می شود قزلباشان و قزاق هابه پادگان ها بر می گردند، یا با پا گرفتن حکومت نظامیان اداره کشور را به دست سیاستمداران می سپارند ،که راه مراوده با جهان را می دانند و با زبان دیپلماتیک می دانند چه گونه سر را با پنبه ببرند. مقایسه ای کنید میان گفته ظریف با سران سپاه برای تهدید بستن تنگه هرمز. وی می گوید ما نفت خودرا خواهیم فروخت اما اگر آمریکا مانع عبور کشتی های نفتی ما بشود، ماهم متقابلا تنگه هرمز را می بندیم.
