اگر ما به‌عنوان یک شهروند ایرانی به دنبال توسعه همه‌جانبه و پایدار جامعه خود هستیم که البته هستیم؛ تعالیم پاک پیامبران و تجربه بشری نشان داده است که پیش‌نیاز این توسعه؛ آزادی، دموکراسی و حاکمیت ملت است؛ به‌طوری‌که مردم اختیار و حق تعیین سرنوشت خود را در اداره امور شهرها و کشورشان داشته باشند. در جوامعی چون ایران دستیابی به یک جامعه دموکراتیک و حکومت از پایین، نیازمند طی فرایند طولانی یادگیری و تحول فرهنگی – اجتماعی است. این فرایند خوشبختانه در طول صد سال گذشته به‌ویژه بعد از انقلاب اسلامی ٥٧، با فرازونشیب‌های زیاد طی شده و جامعه امروز بارها نشان داده است که با برخورداری از آگاهی و هوشمندی بالا و واقع‌بینی، با وجود محدودیت‌ها و موانع جدی، از فرصت هر انتخابات برای تقویت این فرایند یادگیری و گذار به دموکراسی استفاده کرده‌اند.
دو انتخابات مهم شوراها و ریاست‌جمهوری پیش‌رو در حالی برگزار می‌شود که كشور علاوه بر محدودیت‌ها و مشکلات داخلی، در سطح منطقه‌ای و جهانی نیز با چالش‌های جدی روبه‌رو است. در چنین شرایط حساس و مناقشه‌برانگیزی، حضور و مشارکت گسترده مردم در انتخابات و انتخاب بهترین گزینه‌های ممکن می‌تواند منافع و امنیت ملی ایران را تضمین کند.
درخصوص انتخابات شوراها که با ارزیابی و دستاوردهای تجربه چهار دوره گذشته، در این مرحله با استقبال بیشتر مردم روبه‌رو شده است، جا دارد به تفصیل بیشتر و با توجه به اصول قانون اساسی، جداگانه و در نوشتاری مستقل، به آن پرداخته شود. در اینجا صرفا درخصوص انتخابات ریاست‌جمهوری به اختصار، با توجه به نامزدهایی که تاکنون مطرح شده‌اند و چالش‌هایی که دولت آقای حسن روحانی با آنها روبه‌رو بوده و برنامه‌ریزی‌هایی که برای رفع مشکلات اقتصادی و تنظیم مناسبات سیاست خارجی صورت گرفته است، به نظر راقم این سطور بهترین گزینه در راستای منافع و مصالح ملی، تداوم دولت آقای روحانی است؛ تا دولت تدبیر و امید بتواند با پاسخ‌گویی شفاف و تقویت مواضع دولت و همکاران خود، به‌ویژه در حوزه مناسبات داخلی کشور و هماهنگ با مجلس، به مطالبات مردم، به‌ویژه حقوق شهروندی، تأمین معیشت مردم و امنیت ملی جامه عمل بپوشاند.
پیچیدگی‌هایی بر سر راه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری دیده می‌شود که با ورود کاندیداهایی نظیر احمدی‌نژاد بر شدت آن افزوده شده است. نهی رهبری از دوقطبی‌شدن انتخابات در همین راستا بود که البته به نظر می‌رسد این دغدغه مورد عنایت محافظه‌کاران و مدعیان اصولگرایی قرار نگرفت. اجماع طیف‌های گسترده اصلاح‌طلبان بر معرفی کاندیدای واحد – دکتر روحانی – و احتراز از هر نوع عملکرد و تصمیمی که آرای طرفداران اصلاحات را پراکنده و متشتت کند، می‌تواند در راستای اثرگذاری بیشتر آرا و تقویت جبهه مردمي در برابر پوپولیسم سودمند باشد.
منبع: شرق
