طرح کاهش آلودگی یا طرح زودبازده مالی

مدیریت ترافیک شهرداری تهران، با ملغی کردن طرح زوج وفرد وجایگزینی آن با طرح کاهش آلودگی، یک طرح زود بازده مالی را به اجرا درآورده است.
البته خود این مسئولان این جنبه از طرح را پنهان می کنند وبر دلایل ترافیکی ومحیط زیستی اصرار دارند. این در حالی است که این طرح با طرح زوج وفرد تفاوت فاحشی از نظر ورودی خودرو به محدوده طرح ندارد به جز پرداخت هزینه ورود به محدوده طرح.
هزینه ورود به طرح در ساعت پیک تقریبا برابر قیمت سیستم اسنپ وموارد مشابه در مسیر دو سره است وبنا براین صاحب خودرو به اندازه نیازش برای ورود به محدوده لایه دوم طرح می تواند به جای پرداخت هزینه به این نوع سرویس های حمل ونقلی ،مبلغ را با شهرداری تهران تسویه کند.
در این الگو، آورده شهری تنها معبر است که آنهم از محل عوارض دریافتی تامین شده است وبه عبارتی هیچ آورده واقعی ندارد اما تنها با اجبار قانونی در بازار حمل ونقل وارد رقابت یک طرفه شده است.
البته باز مدیران شهری ادعا می کنند درآمد حاصله را صرف حمل ونقل عمومی وتوسعه تاسیسات آن می کنند. بدیهی است این مدعا زمانی قابل باور است که منابع و مصارف به طور شفاف اعلام گردد در غیر این صورت شواهد جدی برای تطبیق میان این دو وجود ندارد. زیرا نه توسعه شبکه مترو از سرعت کافی برخوردار است ونه در سطح شهر خبری ازتوسعه خطوط بی ارتی ویا شبکه بزرگراهی ویا زیرگذرها و… به صورت قابل اعتنا وجود ندارد. بنابراین ممکن است گمانه به سمت سایر مصارف از جمله تسویه بدهی های میلیاردی بازمانده از دوره قبلی شهرداری پیش رود.
از همین رو طرح کاهش آلودگی، انچنان که موجه گرایانه مطرح می شود وبر اجرای آن تاکید می شود با ابهامات وسوالات اساسی روبروست. حتی از دید راهبردی وتاثیر بلند مدت بر اقتصاد شهر علاوه بر تبعیض فوری بین شهروندان ،احتمالا در صورت پایداری طرح شاهد تمایل بلندمدت به خروج خدمات از مرکز شهر به سایر نقاط به دلیل گران بودن مراجعه طرف تقاضا خواهیم بود واین امر فرایند جبران استهلاک وبازسازی مراکز خدماتی را غیر قابل توجیه خواهد کرد. به تعبیری دیگر باید تصریح کرد درآمد زودبازده مالی طرح، نباید به فرسودگی کالبدی بلندمدت محدوده طرح منجر شود. شاید برخی گمان کنند جاذبه های قوی کنونی محدوده آنچنان است که چنین فرضی احتمال وقوع ندارد، باید پاسخ داد گسترش شهر وپیداش محورهای رقیب خود یکی از علائم وتمایل کاهش تقاضا به مرکز محدوده شهر است .طرح هایی از این قبیل که پیوست مالی دارند این روند را تشدید می کنند.
بنابراین از مدیریت شهری انتظار می رود در رویکرد خود صرفا جنبه های زوبازده مالی ویا جنبه های تسکینی ترافیکی را مد نظر قرار ندهد.
منبع: کانال تلگرامی نویسنده