علی محمد فخرو

سال گرد درگذشت عبد ناصر را به یاد آوری یک استراتژی تبدیل نمایم.

مقاله حاضر ازآقای :محمد فخرواست که در روزنامه :القدس العربیمنتشر شده و آقای :علی سرداری :آن را از عربی به فارسی بازگردانده است۰

خلاصه ای از زندگینامه آقای  :

اودر بحرین در سال ۱۹۲۰ متولد شده است و عضو کمیته نخستین قانون اساسی بود۰

در این راستا وی دراولین دولت بحرین که در سال ۱۹۷۲ تشکیل شد او، به عنوان وزیر بهداشت منصوب گردید۰

ودر سال ۱۹۸۲ وزارت آموزش و پرورش را به عهده گرفت۰

وپس از آن در سال ۱۹۹۵ ,به عنوان سفیر در فرانسه و بلژیک منصوب گردید،.ودر ادامه به عنوان رئیس هیئت امنای مرکز مطالعات و تحقیقات بحرین بین سالهای۲۰۰۰۲۰۰۴ انتخاب شدوپس ازآن در سال ۲۰۰۴ بود که صحنه سیاسی را ترک کرد تا تمامی وقت خود را وقف نویسندگی کند۰

ازآن زمان بود که او به رسانه ها روی کرد وعمده وقتش را ،روی موضوع سیاسی فکری نهاد.

اکنون کشورهای عربی در حالت فروپاچی قرار دارند که شامل سه مورد می باشند.

یک فرهنگ به روز نشده هم چنان در کلیت ودرچهار چوب قدیم خود را حفظ نموده است.

دومحاکمیت رهبری فرسوده سنتی ومستبد بر سر قدرت می‌باشد وا زجانب دیگر وابسطه.

سوم :حضور استعمار واسرائیل در منطقه که این‌ها در پی پیشبرد سیاستهای خود هستند.

در این میان :روشنفکران ومتفکرین عربی در جستجوی راه حل برای برون رفت از این موقعیت می‌باشند ۰

که یکی از آن‌ها آقای :محمد فخرو :می باشد که ایشان بر این نظر است که باید به روشجمال عبدالناصرباز گشت تا از فروپاچی جلوگیری نمود که مطلب او از این قرار است۰

متن :

سال گرد درگذشت عبد ناصرراازیاد آوری به یک استراتژی تبدیل نمایم.

دراین هفته،در حالی که ما درگذشت قهرمان ملت عرب ورهبر رویای بزرگ آن ،رئیس جمهورفقید جمال عبدالناصر،پنجاه سال پیش را به یاد می آوریم ، عاقلانه و مقدس است این خاطره دردناک را به شخصی سازی ،بازگو کردن دست اوردهای او محدود نکنیم ویا در نقد اشتباهات اوبه نام تجربه ناصریسم مرتکب شده‌اند به افراط نرویم .

البته ، رئیس جمهور کاریزماتیک بود ،و باگفتمان ویژه،و با تعامل فعال خیره کننده با میلیون ها نفر که او را دوست داشتند ،و به او اعتمادکردند و از او حمایت نمودند پرداخت،اوبا وجدان حساسی نسبت به دنیای فقیرا ، حاشیه نشینها و مظلومین داشت ، و او با پاکد دستی نسبت به اموال عمومی می نگریست،هنگامی که اوفوت کرد دستش نامشروع به اموال عمومی آلوده نشده بودونیز عارفانه از دنیا رفت .

البته ،او دستاوردهای فوق العاده ای مانند ملی کردن کانال سوئز، ساخت سد بزرگ، ریشه کنی فئودالیسم ، ازجهت دیگردراین راستا تمام مراحل آموزشی در کشوررا رایگان اعلان نمود، صدها هزار نفر از جوانان عرب و مسلمان را در دانشگاه های مصرباآغوش بازپذیرفت..رهبری جنبش آزادی خواهی رادر سرزمینهای عربی به خود آن‌ها واگذار نمود، وهمچنین درجهان اسلام و جهان سوم اوتعهد کامل ملی برای ایستادگی در برابر موجود صهیونیستی رااعلان نمود،افزون بر این او اقدام به ساختن یک پایگاه بزرگ صنعتی مدرن در کشور مصر نمود، در این راستا اوبا دستیابی به اولین وحدت داوطلبانه وبا رضایت بین مصر و سوریه عملی گردانید،و بسیاری از دستاوردهای دیگراو که تمام جهان عرب از آن بهره مند و پشتیبانی کردند ، البته در طول اجرای این رویای بزرگ در واقعیت زندگی عربها ودر کل جهان عرب ، اشتباهات زیادی رخ داد اشتباهات با جاه طلبی های بزرگ همراه می باشد و نیزخواهدبود، همه اینها یک تاریخ غنی است ،و دارای تاریخ خاص خودش می باشد ، آنچه که هست ،در این روندجاری می باشد اینها درسهای بسیاربزر گی برای نسلهای آینده خواهد بود.اکنون ما به آن نیاز داریم ، در مورد آنچه که اکنون به آن نیاز داریم ،در این شرایط با پیوند و تعامل با آن تاریخ در لحظه خطرناک و پیچیده ای کنونی که ملت عرب دارد با آن زندگی می‌کند هستیماجازه دهید بر روی برخی ازجنبه های محوری آن تمرکز کنیم :
نخست – پس از مرگ رهبر جنبش عربی ، ملی گرای مترقی آزادی خواه بزرگ ، که در دهه های گذشته1950 و 1960 بر زندگی عرب سیطره دا شت، درآن هنگام روند ملی از واقعیت واز حافظه جمعی عربی عقب نشینی کرد و برای تضعیف رهبری آن تلاش نمود ، در این راستا همه نیروهای استعماری و صهیونیسم و بسیاری از نیروهای ارتجاعی که از اجزای مترقی و وحدت گرای آن هراس داشتنددراین جهت شعارهای رابرجسته کردندازجمله نجات کشورو تمرکز برمیهن محلی پا فشاری نمودند، درضمن به دورازمشکلات و نگرانی های ملت گام بر داشتند، با این حال ، پس از 50 سال از آن رویکرد گذشت، ولی انتقال همه کشورهای عربی به یک کشور با توسعه همه جانبه و پایدار موفق نشدند، از جمله دراقتصاد ،جامعه و فرهنگ و محافظت از هر کشوری در برابر دخالت و سو استفاده استعماری صهیونیست ها بد جوری شکست خوردند.اکنون کل جهان عرب در شرایط غم انگیزی را در حال حاضر داردتجربه می کند همین گواهی بر شکست مطلق هر کشور عربی است که در همزیستی وبه دور از ملت عرب و میهن بزرگ عربی خود به سر می برد,
دوم – اکنون به طور مدام روز به روز ، فاجعه پس از فاجعه ، هجوم استعماری آمریکاییصهیونیستی پس از آن هجوم دیگررخ می دهد، و یک رفتار اشتباه مدام پس ازآن باز تکرارهمان خطا ، اکنون تنها راه با قی مانده برای این ملت ، آن است که ازضعف و تحقیربه سمت قدرت ومقاومت برود، وازعقب ماندگی به سوی پیشرفت حرکت نماید، تا وضعیت کنونی راپشت سر قراردهد ،ودر مسیر وحدت به عنوان یک ملت ویک میهن شکل بگیرد بنابراین ،در مسیر وحدت مبارزه ،و سرنوشت سازو مهمترین اهداف مشترک ملی ، که رئیس جمهور فقید تلاش کرد تا آنها را سامان دهد ،واکنون زمان ادامه آن مسیرفرا رسیده ، با باز گشت به او وتحقق اهدافش در واقعیت عربی که در تغیر وتحولات جدید و فوق العاده پیچیده ای قرار گرفته اند ازجهتی از خانب دیگربا جمع آوری و سازماندهی تمام نیروهایی که باورمند به ضرورت باز گشت به او را قبول دارند.

سوماین روند یک چالش وهدف مشروع رادر مقابل نیروهای سیاسی مدنی عربی ،مستقل از هر دستورالعمل وتسلط گری هر یک از طرف های رسمی ،داخلی یا خارجی را مطرح می کند،تا در جهت کنکاش، توانمد سازی و تبدیل آن به یک استراتژی برای مبارزه ملی که باید این جنبش توسط یک جریان تاریخی عربی صورت پذیردعبارتند از  :احزاب ، انجمن های صنفی ، مدنی و زنان ، اتحادیه های کارگری و شخصیت های مبارز مستقل تشکیل گردداگر این استراتژی اقدام به بسیج میلیون ها نفر، به ویژه زنان و مردان جوان درمیان آنها ،و ساختن این استراتژی بخشی از زندگی عمومی آنها باشد ، لازم است وحدت عربی با شعارهای دموکراسی ،عدالت اجتماعی واستقلال ملی و پیوند داده شود،وحداقل ازیک نقطه شروع و برای دستیابی به توسعه جامع پایدار آغازگردد و تا تأثیرخود را در کل سرزمینهای عربی بگذارد.در ضمن زمان آن فرا رسیده است تا از مقابله با چالشهای كوچكی كه در اینجا و آنجا پراكنده شده اند خودداری كنیم زیرا ثابت شده است که مقابله با آنها به صورت جداگانه ومتفرقه، ،با نیروهای پراکنده ، اعراب رابه مسیررودخانه عصرتمدن که دراطراف ما جریان دارد منتقل نخواهند کرد.

منبع روزنامه القدس العربی 

مطالب مرتبط

ایرج سبحانی، استاد علوم پزشکی دانشگاه کرتی پاریس، فرانسه


در سال‌های اخیر، نظم بین‌الملل که روزگاری بر پایه احترام به قواعد و گونه‌ای اخلاق جمعی بنا شده بود، با بحران بی‌سابقه‌ای مواجه شده است. نه تنها ارزش‌های مشترک مانند حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون تضعیف شده، بلکه نهادهای جهانی که وظیفه‌ی پاسداری از این ارزش‌ها را داشتند، به شدت مورد بی‌اعتمادی و تردید قرار گرفته‌اند.

جمال کنج*

وقتی آن حسابرسی فرا برسد، مورخان مسیر را ردیابی خواهند کرد که نشان می‌دهد چگونه قوی‌ترین ملت روی زمین اجازه داده است قدرت نظامی و سیاست خارجی‌اش برای خدمت به یک کشور خارجی برون‌سپاری شود

مطالب پربازدید

مقاله