در حالی که مقامات قضایی وعده آزادی بسیاری از روزنامه نگاران بازداشتی را تا آخر هفته داده بودند اما نه تنها تاکنون این وعده ها جامه عمل به خود نپوشانده است، بلکه وزارت اطلاعات با صدور بیانیه ای از تداوم بازداشت ها خبر داده است. پس از این بیانیه علی دهقان، دبیر سرویس اقتصادی روزنامه بهار و ریحانه طباطبایی روزنامه نگار سیاسی روزنامه شرق و بهار بازداشت شدند.
اسامی بازداشت‌شدگان روزهای گذشته نیز به شرح زیر است: جواد دلیری (سردبیر روزنامه اعتماد)، نسرین تخیری (دبیر اجتماعی روزنامه اعتماد)، ساسان آقایی (دبیر گروه بین‌الملل روزنامه اعتماد)، پژمان موسوی (دبیر رسانه روزنامه بهار)، امیلی امرایی (خبرنگار فرهنگ و هنر روزنامه بهار)، پوریا عالمی (طنز نویس روزنامه شرق)،نرگس جودکی (دبیر اجتماعی روزنامه آرمان)، اکبر منتجبی (دبیراجرایی و سیاسی هفته‌نامه آسمان)، حسین یاغچی (دبیر ادبیات هفته‌نامه آسمان)، صبا آذرپیک (خبرنگار سابق روزنامه اعتماد)، کیوان مهرگان (دبیر سیاسی روزنامه توقیف شده روزگار)، سلیمان محمدی(دبیر سرویس حوادث روزنامه بهار) و میلاد فدایی اصل(دبیر سرویس سیاسی خبرگزاری ایلنا)، فاطمه ساغرچی (سایت جماران).
صبا شعردوست همسر میلاد وفایی با اشاره به پیگیری هایی که تاکنون بی پاسخ مانده به خبرنگار سایت ملی‑مذهبی گفت: “ما چهارشنبه به دادگاه عمومي انقلاب شعبه نه رفتيم و بعد از ساعت ها انتظار قاضي پرونده منصوري گفت برويد وثيقه آماده كنيد و بیاورید اوین تا قبل از ساعت شش با شما تماس می گیرند كه وثيقه ها را تحویل دهید. متاسفانه ما تا ساعت نه شب دم اوين انتظار کشیدیم اما هيچ تماسي گرفته نشد.”
او افزود: “همسرم بعد از شش روز وقتي پشت در اوين در انتظار بودم تماس گرفت. بچه ها دفعه اول كه زنگ زدند روحيه اشان خوب بود اما اين بار در دومين تماس صدایشان گرفته بود و ما تنها کاری که توانستیم انجام دهیم روحیه دادن به عزیزانمان بود. در هر حال امیدواریم مسئولین قضایی هر چه سریعتر شرایط آزادی آنها را فراهم آورند زیرا قاضي هم به خانواده ها گفته است كه پرونده آنها را دیده و موردی ندارد كه بیست روز يا يك ماه آنها را نگه دارند.”
بازداشت روزنامه نگاران منتقد که وزارت اطلاعات مدعی همکاری آنها با رسانه های خارجی است موضوع تازه‌ای نیست و پیش از این تعدادی از روزنامه نگاران به جرم “همکاری با رسانه های بیگانه” بازداشت شده و خانواده آنها نیز تحت فشارهای امنیتی قرار گرفته بودند.
بنا بر اعلام سازمان مستقل ناظر بر آزادی بیان و مطبوعات، ایران طی سالهای اخیر همچنان رکورددار بزرگترین زندان دنیا برای روزنامه‌نگاران به شمار می آید. تنها پس از حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال هشتاد و هشت بیش از 160 روزنامه نگار بازداشت و تعدادی از آنها با صدور احکام سنگین هم اکنون در زندان بسر می برند. سال گذشته برخی از روزنامه نگاران از جمله مرضيه رسولی، پرستو دوکوهکی، سهام بورقانی، علی موسوی خلخالی، محسن حکيمی، مهدی افشارنیک، علی اکرمی، محمد حیدری و امیرعلی علامه‌زاده و نیز گروهی از خبرنگاران ايسنا در شيرازاز جمله فرزاد فرنودی، سعيد نظری، علی نظام ملکی و در بوشهر حميد موذنی به اتهام هایی نظیر اقدام عليه امنيت ملی، تشويش اذهان عمومی و ارتباط با رسانه های بيگانه بازداشت شدند.
گفتنی است، غلامحسین محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضائیه پیش از بازداشت گسترده روزنامه نگاران روزهای اخیر گفته بود که عده‌ای از روزنامه‌نگاران جدای آنکه در روزنامه‌های کشور قلم می‌زنند دستشان در دست غربی‌ها و ضد انقلاب است.
در همین زمینه، علی مطهری، نماینده اصولگرایی مجلس درباره اتهام زنی به روزنامه نگاران بازداشتی درباره ارتباط با رسانه های خارجی گفته است: “اینگونه اظهارنظرها جرم است. اتهامی که هنوز درباره کسی ثابت نشده، نباید به عنوان جرم معرفی شود. این‌طور سخن گفتن مصداق جرم است. ما از مسوولان اطلاعاتی و امنیتی خواستار رسیدگی هرچه سریعتر به این ماجرا و تعیین تکلیف روزنامه‌نگاران بازداشت شده هستیم و به‌زودی از طریق مجلس نیز ماجرا را دنبال می‌کنیم.”
دستگیری روزنامه‌نگاران ایرانی بازتاب جهانی وسیعی داشت و در همه رسانه‌های مهم کشورهای مختلف در این مورد خبرهایی منتشر شد. از سوی دیگر این بازداشت ها انتقاد سازمان های بین‌المللی مدافع حقوق بشر، عفو بین‌الملل، دیده بان حقوق بشر، خبرنگاران بدون مرز را در برداشته و با صدور بیانیه هایی خواستار توقف برخورد با اهالی رسانه ها در ایران شدند.
همچنین بیش از دویست تن از روزنامه‌نگاران داخل و خارج ایران با انتشار بیانیه‌ای از مسئولان قضایی ایران خواستند که روزنامه‌نگاران بازداشت شده را به سرعت آزاد کنند. در این بیانیه با اعتراض به حضور ماموران دادستانی در محل تعدادی از روزنامه ها و نشریات کشور و دستگیری گسترده روزنامه نگاران، آمده است: “ما نگرانیم که دستگیری تعداد زیادی از روزنامه نگاران در یک زمان، با انگیزه ای سیاسی و با قصدی جز اجرای عدالت انجام شده باشد. آنچه نگرانی ما را تشدید می کند، سخنان سخنگوی قوه قضاییه پیش از دستگیری هاست که اظهار داشت براساس اطلاعاتی که از منابع موثق به دست او رسیده عده‌ای از روزنامه‌نگاران جدای آنکه در روزنامه‌های کشور قلم می‌زنند دستشان در دست غربی‌ها و ضد انقلاب است. اعتراضمان به این است که سخنگوی قوه قضاییه درباره روزنامه نگارانی که طرح دستگیری آنها تهیه شده چنان سخن می گوید که انگار آنها مطابق مقررات قانونی -در محاکم علنی، با داشتن وکیل مدافع و در حضور هیات منصفه – محاکمه و محکوم شده اند و مانده است اطلاع رسانی درباره آنان.”
یکی از روزنامه نگاران با اشاره به نزدیک شدن به انتخابات سال ریاست جمهوری سال آینده برداشت خود را از برخوردهای اخیر با اصحاب رسانه ها بیان کرده و به خبرنگار ما تصریح می کند: “به نظر من حيات عده اي در جمهوري اسلامي در سپاه و اطلاعات مثل طائب ها و نقدي ها بسته به اين جنجال هاست. آنها براي اينكه حيات خودشان را اثبات كنند يك دشمن فرضي ميسازند.در هر حال اگر سكوت كنند به حاشیه ميروند و بدین ترتیب عملا عدم كاركردشان اثبات مي شود. مسئله مهم دیگر این است که ممكن است فضا براي حضور افراد متعادل فراهم شود و باز به نوعي حياتشان به خطر بيافتد و افراد معتدل جای آنها را بگیرند. بنابراين آنها براي خوش رقصي براي نظام و اعلام موجوديت شروع به سناريو چيني مي كنند.”
