کارگران نیشکر هفت‌تپه

اسماعیل بخشی با قرار وثیقه از زندان آزاد شد

‌اسماعیل بخشی، فعال کارگری، روز چهارشنبه هشتم آبان با قرار وثیقه از زندان آزاد شد.

به گزارش بی‌بی‌سی، سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه، در کانال تلگرامی خود گزارش داده‌ است که آقای بخشی پس از تودیع وثیقه ۷۵۰ میلیون تومانی به طور موقت تا پایان مراحل دادرسی حکم اولیه خود در دادگاه تجدید نظر از زندان آزاد شده است. ‌

دادگاه انقلاب تهران شهریور امسال آقای بخشی را به ۱۴ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرد. حکم نهایی پس از تشکیل دادگاه تجدید نظر اعلام خواهد شد. ‌آقای بخشی در جریان چندین هفته اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه که در پاییز سال ۱۳۹۷ در اهواز جریان داشت، از سخنگویان کارگران بود.‌

اسماعیل بخشی و سپیده قلیان، فعالان کارگری، آبان پارسال در اعتراضات کارگری هفت تپه بازداشت شده بودند. ‌آنها بعد از تودیع وثیقه از زندان آزاد شدند و بعد از آزادی اعلام کردند که توسط وزارت اطلاعات و نیروهای امنیتی شکنجه شده‌اند.‌

آقای بخشی و خانم قلیان بعد از پخش فیلم “طراحی سوخته” از تلویزیون ایران، در روز سوم بهمن دوباره بازداشت شدند. مقام‌های قضایی و دولتی ایران شکنجه این دو زندانی را رد کرده‌اند. ‌

مطابق قانون اساسی ایران، شکنجه ممنوع است و اعترافات و ادعاهایی که تحت شکنجه بیان شود اعتبار نخواهد داشت.

هفته گذشته سپیده قلیان هم با تودیع وثیقه سنگین از زندان آزاد شد. خانم قلیان پیش از آزادی در زندان دست به اعتصاب غذای خشک زده بود. او در یک فایل صوتی که از زندان قرچک منتشر کرده بود به وضعیت بد نگهداری‌اش در زندان و آزار و اذیت خانواده‌اش توسط مقامات امنیتی اعتراض کرد.

هفته گذشته به غیر از خانم قلیان چند روزنامه‌نگار که فعالیت‌های کارگران را پوشش خبری می‌دادند هم به طور موقت از زندان آزاد شدند. این روزنامه‌نگاران عبارتند از مرضیه امیری و عاطفه رنگریز که در تجمعات روزجهانی کارگر دستگیر شده بودند، و همچنین ساناز الهیاری، امیر امیرقلی و امیرحسین محمدی‌فرد، از اعضای هیأت تحریریه نشریه گام. اما عسل محمدی از روزنامه‌نگاران دیگر نشریه گام همچنان در زندان است همینطور ندا ناجی، فعال کارگری. ‌‌

فعالان کارگری در ایران با فشارهای امنیتی و قضایی روبرو بوده‌اند و در ماه‌های اخیر برخوردها با آنها تشدید شده است. از جمله به تازگی ماموران امنیتی با خشونت به تجمع کارگران هپکو و آذرآب حمله کردند. ‌همچنین احکام سنگینی برای فعالان کارگری و بازداشتی‌های روز کارگر صادر شده است.

ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضاییه ایران، چندی پیش گفت: “اعتراضات کارگری در کشور کم نیست و ما در حال رسیدگی به آنها هستیم. شنیدن اعتراض از زبان کسانی که مشکل دارند، وظیفه ما است. دغدغه کارگران قابل درک است و باید دستگاه‌های مسئول مشکلات را حل کنند منتها گاهی کسی در پوشش مسائل کارگری، اهداف دیگری را دنبال می‌کند که ما این قبیل اقدامات را نباید به حساب کارگران بگذاریم.”

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله