تالاب کمجان که از تالاب های مهم کشور است، محل کوچ پرندگان مهاجر بود و از لحاظ زیست محیطی منطقهای ارزشمند به شمار میرفت ولی هم اکنون این تالاب بعد از گذراندن یک دوره خشکسالی وضعیت مناسبی ندارد.
سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایهها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شدهاند
امروز نیز در سایه موجهای بیقاعدهی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بیپناهترینها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانهای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایرهاش گسترش مییابد و به بدنهی جامعه بازمیگردد. اگر جامعه در برابر بیقانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهرونداناش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه هم است.
اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبههای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری میشویم و مطابقِ گفتارهای زندگیناباورِ موجود، در کدام دسته قرار میگیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوهی پوششی که میپسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف میکند، نهراسیم و اگر بواسطهی آری گفتن به غریزهی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیبدیده از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان میدهند، پروایی نداشته باشیم.