مخالفت دادستانی با تمدید مرخصی بهاره هدایت

بهاره هدایت با وجود عمل سنگ شکن کلیه و لزوم مراقبت پس از عمل، از سوی دادستانی به زندان فراخوانده شد.

به گزارش کلمه، بهاره هدایت که هفته گذشته پس از مدت ها با مرخصی درمانی وی موافقت شده بود، با وجود ارائه مدارک بستری در بیمارستان و تایید لزوم عمل جراحی از سوی پزشکی قانونی و بهداری زندان، با مخالفت دادستانی با ادامه مرخصی اش مواجه شد.

بدین ترتیب این زندانی سیاسی که دیروز برای شکستن سنگ کلیه خود به اتاق عمل رفته و به گفته پزشکان تا دو هفته نیاز به مراقبت و طی دوره نقاهت دارد، با دستور مسئولان دادسرا باید به زندان بازگردد.

امین احمدیان همسر بهاره هدایت در این باره به خبرنگار کلمه گفت: دیروز مرخصی ایشان و آقای زیدآبادی را هیچ کدام تمدید نکردند، با اینکه مدارک بیمارستان و بستری و اینها را برده بودیم و به دادستانی تحویل داده بودیم و با اینکه از سه ماه قبل برای درمان سنگ کلیه دنبال این مرخصی بودیم.

وی افزود: همه مدارک کامل بود، پزشکی قانونی تایید کرده بود، بهداری زندان هم لزوم عمل را تایید کرده و از خود دادستانی هم همه مدارک را دیده بودند و قرار بود اعزام بشوند. بالاخره هفته پیش توانستیم برای عمل ایشان مرخصی بگیریم. اما با اینکه همه مدارک را هم برده بودیم، همه مدارکی که دادستانی می خواست و پزشکان هم گواهی داده بودند، دادستانی فرصت لازم را در اختیار قرار نداد.

همسر بهاره هدایت خاطرنشان کرد: دیروز در بیمارستان هاشمی نژاد بودیم که تماس گرفتند که باید ایشان برگردد. بهاره روی تحت بیمارستان بود و هرچه گفتیم که ایشان عمل سنگ شکن انجام داده و به هر حال یک پروسه ای دارد و یک دوره نقاهت باید بگذراند و الان ممکن هست بازگشتش به زندان باعث ایجاد مشکل شود و در زندان امکانات مراقبت از این بیماری نیست، موافقت نکردند و گفتند که باید برگردد.

بهاره هدایت که متولد سال ۱۳۶۰ فعال دانشجویی دانشگاه علوم اقتصادی تهران و جنبش زنان، عضو شورای مرکزی و سخنگوی دفتر تحکیم وحدت بوده است؛ دی ماه سال ۸۸ بازداشت و پس از ماه ها انفرادی و بازجویی در اردیبهشت ماه ۱۳۸۹، شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام»، «توهین به رهبری» و «توهین به رئیس‌جمهوری و تبلیغ علیه نظام» به ۷ سال و نیم زندان محکوم شد.

دادگاه انقلاب هم‌چنین حکم دو سال حبس تعلیقی بهاره هدایت به اتهام «اقدام علیه امنیت از طریق برگزاری تجمع ۲۲ خرداد سال ۸۵» نیز به اجرا درآورد و وی در مجموع به ٩ سال و نیم حبس محکوم شد که شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر استان تهران در مرداد ۱۳۸۹، این حکم را عینا تایید کرد.

همچنین این زندانی سیاسی به همراه مهدیه گلرو و مجید توکلی در دادگاهی دیگر به دلیل انتشار مطالبی از داخل زندان، به اتهام “تبلیغ علیه نظام”، به شش ماه زندان دیگر محکوم شد.

بهاره هدایت که در میان دانشجویان به عنوان سمبل دانشجوی منتقد ایرانی شناخته شده، مدت ها برای تحت فشار قرار دادن او در بند متادون زندان اوین در کنار زندانیان مرتبط با مواد مخدر نگهداری شد و مدت ها نیز ممنوع الملاقات بود. این فعال دانشجویی و زنان جایزه هرالد ادلستام سوئد را به دلیل “شجاعت فوق العاده و تعهد به عدالت فعالانه در برابر نقض حقوق بشر در ایران” در سال ۱۳۹۱ دریافت کرد.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله