انصراف کامرون از حمله نظامی به سوریه

پارلمان بریتانیا با طرح حمله به سوریه مخالفت کرد/ کاخ سفید: حق اقدام یکجانبه را برای خود محفوظ می داریم

پارلمان بریتانیا  در نهایت بعد از بحثی طولانی مخالفت خود را با حمله نظامی به سوریه اعلام کرد.

این رای گیری با 285 رای مخالف در برابر 272 رای موافق به پایان رسید و در نهایت حزب کارگر توانست حرف خود را به کرسی بنشاند.

به گزارش منابع غربی از جمله بی بی سی دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا بعد از این رای گیری اعلام کرد مشخص است مجلس خواهان حمله نیست و من هم طبق آن عمل خواهم کرد.

این در حالی است که کاخ سفید اعلام کرده حق عملیات یکجانبه  بدون مجوز سازمان ملل و متحدان خود مانند بریتانیا را برای خود محفوظ می دارد.

انصراف بریتانیا از عملیات نظامی علیه سوریه می تواند به تضعیف جبهه غربی ها منجر شود و تردید ها در مورد حمله به سوریه را افزایش دهد.

خاطرنشان می شود علت اصلی مخالفت حزب کارگر فقدان ادله کافی برای مسئول دانستن حکومت بشار اسد در حمله شیمیایی بوده است.

همچنین سایه جنگ عراق و دروغ اثبات شده بعد از این جنگ نیز نوعی محافظه کاری را به نمایندگان پارلمان بریتانیا در مورد سوریه  تزریق کرد.

 

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله