رویترز:

انتصاب صالحی به عنوان رئیس سازمان انرژی اتمی به معنای تغییر در شیوه مذاکرات است

انتصاب علی اکبر صالحی وزیر خارجه سابق به سمت ریاست سازمان انرژی اتمی با واکنش هایی در میان رسانه های خارجی همراه بود.

به گزارش عصر ایران ، سایت شبکه الجزیره درباره انتصاب علی اکبر صالحی به ریاست سازمان انرژی اتمی ایران نوشت: صالحی تکنوکراتی است که روابط خوبی با همه قدرت های سیاسی در ایران دارد.

صالحی قرار است در نشست سالانه آژانس بین المللی انرزی اتمی در سپتامبر آینده در وین نیز حاضر شود.

“مارک ویتزپاتریک” مدیر برنامه منع گسترش سلاح و خلع سلاح در مرکز بین المللی تحقیقات استراتژیک نیز گفت: معرفی صالحی برای ریاست سازمان انرژی اتمی ایران، انتخاب حکیمانه ای است.

وی افزود: صالحی از مقامات علمی ایران است که چگونگی روند حرکت جهان امروز را درک می کنند. صالحی بهترین وزیر در کابینه محمود احمدی نژاد بود.

رویترز هم نوشت: برخی ناظران می گویند که حسن روحانی رئیس جمهور جدید قصد دارد پرونده هسته ای ایران را دوباره تحت نظارت وزارت خارجه قرار دهد. این اقدام نشانه جدی درباره تمایل روحانی برای بازسازی روند مذاکرات هسته ای با غرب است.

رویترز صالحی را شخصیت پراگماتیک توصیف کرد که انتصاب او به ریاست سازمان انرژی اتمی ایران علامتی از قصد روحانی برای پیگیری شیوه ای همراه با انعطاف پذیری بیشتر در روند تعاملات ایران با غرب برسر مسئله هسته ای تهران است.

 

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله