شنیده شده است که
زندانیان و خانواده های آنان خوش بینی چندانی به آزادی زندانیان در کوتاه مدت از جمله عید فطر ندارند.
در طی انتخابات بسیاری از زندانیان سیاسی از برخی نامزدهای ریاست جمهوری (به خصوص آقای خاتمی ) خواسته بودند که آزادی آنان را پیش شرط شرکت در انتخابات ندانند و نیزعلیرغم آن که بسیاری از زندانیان سیاسی در نوشته ها وبیانیه های شان اعلام کرده بودند که مطالبه آزادی خود را فشاری بر مطالبات از دولت جدید نمی دانند هر چند زندانی بودن خود را غیر قانونی و ناعادلانه می دانند؛ اما پس از انتخابات و پیروزی آقای روحانی شنیده های مختلفی از احتمال آزادی زندانیان به گوش می رسید که اینک کم رنگ تر از گذشته شده است.
بنا به همین شنیده پس از انتخابات از سوی مقامات امنیتی- قضائی فرمی برای امضا در اختیار زندانیان قرار داده شده بود که معنای سیاسی آن تقاضای عفو بود. این نوشته از سوی هیچ کدام از زندانیان سیاسی امضا نشد. اما برخی از زندانیان خود متنی را تهیه کردند که در آن خواهان آزادی زندانیان به خاطر تحمل حبس بیش از نصف و یا حتی دو سوم شده بود. این نامه از سوی عده ای از زندانیان امضا و به مقامات تحویل داده شد. پس از آن نیز هیئتی با برخی از زندانیان دیدار کرد که پیگیر همین مسیر برای آزادی بود. این هیئت حتی به برخی زندانیانی که متن مزبور را نیز امضا نکرده بودند اظهار کرده بود که امضاء نکردن آن تقاضا نیز مهم نیست و آنان پیگیر آزادی همه زندانیانی خواهند بود که بخش اعظم حبس خود را تحمل کرده اند.پس از آن نیز شنیده شد که گفته شده است مسئله آزادی برای زندانیان محبوس در اوین خواهد بود و نه زندانیان گوهردشت!
اما پس از سپری شدن چند هفته دیگر هیچ شنیده و خبری در این باره بدست نیامده است.
در همین رابطه خانواده بسیاری از زندانیان سیاسی معتقدند نباید منتظر آزادی زندانیان در کوتاه مدت و به خصوص در عید فطر بود و هرچند هنوز چشم اندازهایی برای آزادی تدریجی زندانیان وجود دارد ولی فعلا برای خوش بینی در این باره زود است.
