در زمینه داخلی به نظر نمی رسد کار خاصی صورت بگیرد. برای اینکه آقای خامنه ای به هیچ عنوان نمی خواهد گروه رقیب و اصلاح طلبان و آقای رفسنجانی و یاران او و جنبش سبز به هیچ وجه بالا بیایند. من فکر نمی کنم در این عرصه آزادی ویژه ای داده بشود. اگر هم باشد بسیار سطحی خواهد بود/ در صحنه بین المللی هم ما انتظارمان باید بسیار محدود باشد. من بر این باورم که آمریکا نه می تواند و نه می خواهد به ایران امتیاز بدهد.
چرا تقلب نشد؟
تقلب وقتی معنی داشت که آقای خامنه ای و مجموعه اش نگرانی سر کار آمدن گروه رقیب را داشتند ولی وقتی برای کلیت نظام فرقی نمی کرد که کدامیک از کاندیداها رئیس جمهور شوند چون همه آنها جزو اصولگرایان بودند؛ تقلب معنی ندارد.
قبل از انتخابات آقای خامنه ای ضمن سخنرانی تندی علیه جنبش سبز خط کشی کرد، خطش را با آقای خاتمینیز روشن کرد، آقای روحانی هم علیه سبز بود؛ بنابراین مسئله ای با اینکه کدام یک از آنان پیروز شود نداشتند. پس لزومی هم به تقلب نبود چون رئیس جمهور از حلقه آقای خامنه ای و یارانش بیرون نبود. به نظر من به این علت تقلب نکردند. ضمن اینکه در حال حاضر هم نظام نیاز به مشروعیتی در دنیا دارد که بتواند بگوید پایگاه دارد.
انتظارات از رئیس جمهور
الان خیلی روی این انتظارات حساب باز می شود. چرا که آقای روحانی به نوعی حمایت هر دو جناح را دارد و بنابراین الان هم نظام به شدت احتیاج به رابطه با جهان دارد و سعی می کند این رابطه را اصلاح کند. بنابراین از ایشان انتظار زیادی می رود که این کار را بتواند انجام دهد.
در زمینه داخلی به نظر نمی رسد کار خاصی صورت بگیرد. برای اینکه آقای خامنه ای به هیچ عنوان نمی خواهد گروه رقیب و اصلاح طلبان و آقای رفسنجانی و یاران او و جنبش سبز به هیچ وجه بالا بیایند. من فکر نمی کنم در این عرصه آزادی ویژه ای داده بشود. اگر هم باشد بسیار سطحی خواهد بود.
در صحنه بین المللی هم ما انتظارمان باید بسیار محدود باشد. من بر این باورم که آمریکا نه می تواند و نه می خواهد به ایران امتیاز بدهد. هرگز نباید در رابطه با زبان غرب به اشتباه افتاد. زبان آنها شیرین و دیپلماتیک است و معمولا می گویند ما می خواهیم مذاکره کنیم در حالی که اصلا این طور نیست.
آنها سالها کوشیده اند تا توانسته اند ایران را بیخ دیوار بگذارند و الان هیچ دلیلی ندارد که در اوج ضعف ایران، آنها امتیاز بدهند. امریکا هم نمی خواهد این کار صورت گیرد. به لحاظ فنی هم مشکلی که وجود دارد این است که در تمام سالهای گذشته مرتب در کنگره و جاهای دیگر علیه ایران قوانینی را تصویب کرده اند. الان باید برای امتیاز دادن به ایران برخی از این قانون ها را لغو کنند و این یک پروسه عملی غیرممکن است و سالها طول می کشد. ضمن اینکه لابی هایی که به شدت علیه ایران فعال هستند و تعدادشان هم کم نیست؛ هم لابی راست امریکا و نوچه آن لابی اسراییل؛ فوق العاده کار لغو هر کدام از این مواد را مشکل خواهند کرد.
بنابراین اولا بعید به نظر می رسد از نظر فنی این کار میسر باشد که به این سادگی تحریم ها از بین برود. دوم اینکه اراده سیاسی اش هم وجود ندارد. دلیلی وجود ندارد که رئیس جمهور آمریکا و گروه های دیگر خطر کنند و با همه این لابی ها خود را در خطر بیندازند برای کاری که برای آن ها منافع ویژه ای ندارد. پس همین بازی کجدار و مریز را ادامه خواهند داد. بدین ترتیب همان کاری را که زمان آقای خاتمی اتفاق افتاد تکرار خواهند کرد.این روند فضای ناامیدی ایجاد خواهد کرد که بعد از آن یک گروه افراطی بر سر کار می آید. من نگران هستم که این مسئله در آینده تکرار شوو پایگاه ما ضعیف تر هم خواهد شد.
بر این اساس من فکر می کنم که روند اولیه یک ماه عسل را در بردارد اما کار زیادی انجام نمی شود و سرخوردگی ایجاد می شود چون در این روابط بین المللی – نه از جانب ایران بلکه؛ از جانب غرب نمی گذارند امور اصلاح شود. غرب کلامی شیرین اما عملی تلخ دارد…بدین ترتیب علیرغم همه امیدی که به وجود آمده؛ اما مثل جریان متوقف ساختن غنی سازی زمان آقای خاتمی پیامد و نتیجه خاصی نداشت ودر عمل ناامیدی ایجاد کرد.
در داخل هم لازمه ایجاد اصلاح و امید این است که فضا را باز کنند و روحیه ایجاد کنند. ملت اگر روحیه شادی داشته باشد در مقابل تحریم ها عکس العمل بهتری خواهد داشت و به سمت سازندگی خواهد رفت. اما باز کردن فضا بلافاصله معنایش زیر سئوال رفتن قدرت آقای خامنه ای و سپاه خواهد بود. اگر کمی فضا باز شود تمام آلودگی ها آشکار خواهد شد که آن را هم فکر نمی کنم اجازه دهند.
راه حل حکومت
اما تنها راه حلی که حکومت دارد این است که در داخل مملکت آشتی برقرار کند. اگر این جسارت و توان و اراده سیاسی را داشته باشد؛ در فضای دوستی در درون مملکت زندانیان سیاسی را آزاد کند و فضای آزادی و گفتگو ایجاد کند و خطرش را بپذیرد و اجازه بدهد که ملت کار خودش را بکند به طور قطع کشور آنقدر قوی می شود که آن موقع نیروی خارجی مجبور خواهد شد که به حرفش گوش کند؛ نه از پایگاه ضعفی که همه می دانند که در موقعیتی نیست که قدرت نمایی کند.
سایت ملی – مذهبی محلی برای بیان دیدگاه های گوناگون است.
