گرانی مواد غذایی ادامه دارد

افزایش قیمت شیر،مرغ و برنج

افزایش قیمت مواد غذایی به خصوص مواد لبنی در ایران همچنان ادامه دارد. در آخرین مورد  قیمت شیر پاستوریزه با بسته بندی کیسه ای که باید ۷۵۰ تا 850 تومان عرضه شود در یک برند خاص به قیمت 1250 تومان عرضه شده است.

به گزارش  فارس، در ایام نوروز و در حالیکه بازرسی های متعدد از صنوف و توزیع کنندگان کالاهای اساسی به حداقل ممکن رسیده بود و همه در گیر دید و بازدید عید بودند برخی صنوف و کارخانجات تولیدکننده کالاهای اساسی اقدام به افزایش قیمت ها کرده اند.

بر اساس گزارش های رسیده بیشترین تخلف در قیمت محصولات لبنی بوده است. گزارش های مردمی حکایت از آن دارد که قیمت برخی برندهای محصولات لبنی با افزایش قیمت غیر منطقی مواجه بوده است. این در حالیست که این محصولات در سال گذشته سه بار دستخوش تعیین و افزایش قیمت شده بودند.

همچنین  شیر یک لیتری در بسته بندی کیسه ای در شهر تهران به قیمت 1250 تومان عرضه شده است در حالیکه قیمت این محصول باید در بسته بندی های با ظروف در دار پلاستیکی به این ترتیب باشد و با بسته بندی کیسه ای قیمت نباید از ۷۵۰تا ۸۵۰ تومان تجاوز کند.

همچنین گزارشاتی مبنی بر افزایش قیمت مرغ تا ۵۵۰۰ تومان و قیمت برنج هندی به فراتر از ۳ هزار تومان هم رسیده است.

لازم به یادآوری است پیش از این رئیس بانک مرکزی از افزایش تورم در سال جاری خبر داده بود.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله