نامه ابراهیم یزدی به آنگ سان سو چی در مورد کشتار مسلمانان برمه:

در مقابل این نیروی خشونت آفرین ایستادگی کنید

 دکتر ابراهیم یزدی، وزیر خارجه و معاون اسبق نخست وزیر دولت موقت، طی نامه ای به رهبر اپوزیسیون برمه، خواستار توجه و تلاش این فعال سیاسی جنبش دموکراسی خواهی به موضوع خشونت علیه مسلمانان در کشور برمه شد و همزمان تاکید کرد “برای ما که در کشورهایی با اکثریت مسلمان زندگی‌ می‌کنیم، پرده ضخیمی از نگرانی، برامیدمان برای آزادی و دموکراسی‌ در برمه، خیمه زده است. “

 به گزارش جرس، دکتر ابراهیم یزدی، در کسوت دبیر کل نهضت آزادی ایران و از رهبران اپوزسیون حاکمیت جمهوری اسلامی، به خانم «آنگ سان سو چی»، دبیر کل اتحادیه ملی‌ برای دموکراسی و از رهبران اپوزسیون برمه که سالها در حبس خانگی بوده و طی امواج دموکراسی خواهی کشورش از حصر در آمده، اظهار داشت: “شجاعت آنرا داشته اید که درستی‌ و حقیقت را در مقابل مردان قدرت کشورتان فریاد زنید. آیا همان شجاعت را خواهید داشت که در مقابل این نیروی جدید که به نام اکثریت، تعصب و خشونت را بر اقلیت مسلمان کشورتان اعمال می کند، ایستادگی نموده‌ و از حقوق انسانی‌ آنها دفاع کنید؟”

وی در بخش دیگری از نامه خود آورده است:«این نیرو که توسط سیاستمداران بی‌ پروا و بی‌ توجه به حقوق انسانی‌ مردم شکل گرفته است، بدون شک به دموکراسی‌ نوپای برمه صدمه خواهد زد. من از شما درخواست می کنم در مقابل این نیروی خشونت آفرین ایستادگی کنید. مقاومت شما در مقابل این گروه و دفاع از حقوق اقلیت ها، نه تنها جان بی شماری از مسلمانان، بودایی ها و دیگر اقلیت ها را از مرگ نجات می دهد، بلکه آرزوی بر پایی‌ یک دموکراسی‌ پا بر جا را نیز در برمه تحقق می بخشد.»

 آنگ سان سو چی، از مخالفان حکومت نظامی برمه، در انتخابات عمومی سال ۱۹۹۰ توانست ۵۹ ٪ آرای ملی و ۸۱ ٪ کرسی‌های مجلس را از آن خود کند. او که پیش از این انتخابات نیز در بازداشت خانگی بود، مجموعاً ۱۵ سال از عمر خود را بین ژوئیه سال ۱۹۸۹ تا نوامبر سال ۲۰۱۰ در حصر خانگی به سر برد، تا اینکه با اجرای فرمان آزادی مخالفین و برچیده شدن ایستگاه‌های پلیس در اطراف خانه وی، دوران حصر خانگی این برنده جایزه صلح نوبل سرانجام سپری شد. وی اکنون به مجلس کشور راه یافته و رهبر اپوزیسیون است.

متن این نامه به شرح زیر است:

سر کار خانم آنگ سن سو چی،

دبیر کل اتحادیه ملی‌ برای دموکراسی‌

مبارزه تمکین ناپذیر شما برای آزادی و دموکراسی‌ در کشورتان، الگوی الهام بخشی برای همه دوستداران و مبارزین راه آزادی در سرتاسر دنیا گشته است. برانگیزه تر از آن، مشاهده دلگرم کننده به ثمر نشستن اصلاحات سیاسی در کشور شما، برمه، است. ما با شما در ارزش هایی‌ نظیر احترام به حقوق انسانی برای‌ همه مردم با نژاد‌ها و مذاهب مختلف، که در طول مبارزه به آنها تعهد سپرده و از آنان پشتیبانی نموده‌ اید، شریک هستیم.

همانطور که ما در ایران تجربه کرده‌ ایم، در مرحله گذار به دموکراسی‌، رهبران اصلاحات دربرابر آزمون بزرگی‌ قرار می گیرند. آنها ممکن است با تمرکز بر یکی‌ از ارزشهای بسیار مطلوب دموکراسی‌، یعنی انتخابات آزاد، ارزشهای دیگری نظیر رعایت حقوق و شرافت انسانی‌ اقلیت های مذهبی‌ را کمتر مورد توجه قرار دهند. دراینصورت، دموکراسی‌ نوپای پدید آمده، با خطر واژگونی و انحلال روبرو گردیده و زمینه بازگشت نظام دیکتاتوری فراهم می گردد.

شما به گونه تحسین برانگیزی مردم برمه را مردمی با نژاد‌ها و علائق گوناگون توصیف نموده‌ و آنهارا خواهران و برادران یک فامیل دانسته اید. من از شما درخواست می کنم به افزایش خشونت در مقابل اقلیت مسلمان کشور خود، که عضوی از خانواده بزرگ برمه می باشند، توجه بیشتری مبذول نمائید. این خشونت و تحریک توسط کسانی‌ صورت می‌گیرد که ادعا می کنند از طرف شما سخن گفته و اکثریت را نمایندگی می نمایند. من اطمینان دارم که شما از این خشونت آگاه هستید. برای ما که در کشورهایی با اکثریت مسلمان زندگی‌ می‌کنیم، پرده ضخیمی از نگرانی، برامیدمان برای آزادی و دموکراسی‌ در برمه، خیمه زده است.

شما شجاعت آنرا داشته اید که درستی‌ و حقیقت را در مقابل مردان قدرت کشورتان فریاد زنید. آیا همان شجاعت را خواهید داشت که در مقابل این نیروی جدید که به نام اکثریت، تعصب و خشونت را بر اقلیت مسلمان کشورتان اعمال می کند، ایستادگی نموده‌ و از حقوق انسانی‌ آنها دفاع کنید؟

این نیرو که توسط سیاستمداران بی‌ پروا و بی‌ توجه به حقوق انسانی‌ مردم شکل گرفته است، بدون شک به دموکراسی‌ نوپای برمه صدمه خواهد زد. من از شما درخواست می کنم در مقابل این نیروی خشونت آفرین ایستادگی کنید. مقاومت شما در مقابل این گروه و دفاع از حقوق اقلیت ها، نه تنها جان بی شماری از مسلمانان، بودایی ها و دیگر اقلیت ها را از مرگ نجات می دهد، بلکه آرزوی بر پایی‌ یک دموکراسی‌ پا بر جا را نیز در برمه تحقق می بخشد. با احترام،

دکتر ابراهیم یزدی

دبیر کًل نهضت آزادی ایران

وزیر خارجه و معاون اسبق نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران

۷ آوریل، ۲۰۱۳

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله