محمد تقی کروبی فرزند مهدی کروبی در نامه ای به اسدالله بادامچیان به اظهارات وی در مورد این رهبر جنبش سبز ایران پاسخ داد.
به گزارش سحام کروبی در نامه خود با اشاره به سخنان بادامچیان آورده است:«کروبی را همه می شناسند و می دانند در مسیری که قدم می گذارد، ثابت قدم است، خواه مبارزه با رژیم ستم شاهی باشد، خواه تلاش برای اصلاح انحراف موجود در انقلابی که ۵۰ سال عمر سیاسی اش را وقف آن کرده. نمی دانم شاید همین امر دلیل کینه ی عمیق برخی از اصحاب قدرت و ثروت است که در آستانه دومین سال حبس و حصر غیر قانونی اش هنوز حاضر نشدند او را برای تحمل حبس خانگی به منزل شخصی اش منتقل کنند.»
اسدالله بادامچیان در سخنان روز شنبه خود با توهین به میرحسین موسوی و خائن خطاب کردن او مدعی شده بود مهدی کروبی به بازگشت تمایل دارد.
خاطرنشان می شود از زمان حصر کروبی و موسوی اصولگرایان تلاش کرده اند اینگونه وانمود کنند رهبران جنبش سبز ایران از مواضع خود برگشته اند. اما این اخبار و شایعات با مواضع اتخاذ شده از سوی کروبی و موسوی در تضاد بوده اند. بادامچیان چندی پیش هم مدعی شده بود خاتمی در نامه ای به رهبر جمهوری اسلامی خواستار شرکت در انتخابات شده است اما بعد از اینکه سخن وی تکذیب شد حرف خود را پس گرفت.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
جناب آقای اسدالله بادامچیان
سلام علیکم
در آستانه سی و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب و در حالیکه مبارز صف اول دوران مبارزه در عصر ستم شاهی و نخست وزیر سرافراز دوران جنگ در حبس و حصر غیر قانونی قرار دارند و نمی توانند از خود دفاع کنند، سخن کذبی بر زبان راندید که بازتاب بسیاری در رسانه های حکومتی داشت. باطل را حق جلوه داده و مدعی شدید “موسوی خائن است و کروبی این روزها تمایل دارد که بازگردد”. وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُوا الْحَقّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ.
برادر بادامچیان
کروبی استوار و پایدار در مسیر حق ایستاده و همواره در ملاقات های خانواده بر حقانیت این حرکت و وعده الهی تاکید می کند و تنها راه برون رفت از باتلاق موجود را بازگشت حاکمیت به مردم و اعتراف نسبت به ظلم های صورت گرفته می داند. ایشان کشور را متعلق به ملت می داند و معتقد است حاکمیت با توسل به زور و تقلب به غصب قدرت مبادرت کرده و برای حفظ آن هر فعل نامشروع را مشروع می داند. مگر فراموش کرده اید دوستانتان برای برخورداری بی حساب از مواهب این حکومت با دست بردن در آرای مردم بر خرمن انقلاب و کشور آتش زدند، یاران انقلاب را خانه نشین کردند، خون فرزندان برومند این کشور را در خیابان ها بر زمین ریختند، در بازداشتگاه ها چنان کردند، نخبگان و دانشجویان و فعالان سیاسی و رسانه ایی را در زندان ها به بند کشیدند و به برکت این نوع حکومت داری، کشور را در پرتگاهی خطرناک قرار دادند.
“خدایا تو شاهد باش که برای چهار روز حکومت چه آبرویی از اسلام و انقلاب بردند و چه ارزان موجبات تنفر مردم از روحانیت را فراهم کردند. خدایا تو شاهد باش که چگونه یک جدال سیاسی را به یک جنگ مذهبی تبدیل کردند تا بتوانند به نام دین، حق خواهی سیاسی مردم را سرکوب کنند. … آری، عده ای بر این گمان اند که با بستن تمام روزنه های اصلاح و دربند کردن تمام اصلاح طلبان، چراغ اطلاح طلبی خاموش خواهد شد و پرچم مبارزه با دروغ و فریب بر زمین خواهد افتاد. من اما شهادت می دهم که ارعابها و تهدیدهای روزافزون، نه تنها مرا در پیمودن مسیری که در پیش گرفته ام سست تر نکرده که راسخ تر کرده است و به واسطه ایمانی که به راه خویش دارم خود و فرزندانم را آماده هر گونه مصیبتی نیز ساخته ام.” (مهدی کروبی دی ماه ۱۳۸۸).”
از منظر کروبی انقلاب از مسیر خود منحرف شده و باید اصلاح شود. او بر این باور است که:
“انقلاب را بی شک صاحبان قدرت منحرف کرده اند و نمی توان بار این انحراف را بر دوش مردم گذاشت. اصلاح این انحراف نیز تنها در گرو اجرای قانون اساسی و کنوانسیون های بین المللی است که ما آنها را امضا کرده و به اجرای آنها متعهدیم. آزادی مطبوعات و به رسمیت شناختن فضای نقد و نقادی ، آزادی زندانیان سیاسی و حاکمیت حقوق ملت حرکت در مسیر اصلاحی است. (بیانیه ۵ مهدی کروبی).”
بدنبال حمله های متعدد اوباش حکومتی به منزل و تیرانداری به خودروی پدر و همزمان با فشار رسانه ایی برخی چهره ها مبنی بر توبه سران جنبش اعتراضی و یا به قول حاکمیت “سران فتنه”، پدرم در باب توبه چنین گفت:
“آنهایی باید توبه کنند که چوب حراج بر ثروت ملی کشور زده اند و از کیسه مردم حاتم بخشی کرده اند و مردم را در فقر و تنگدستی رها کرده اند. آنهایی باید توبه کنند که افراد بی صلاحیت را تایید صلاحیت کردند و افراد واجد صلاحیت را رد و مردم را از حق انتخاب کردن محروم ساختن و برای تغییر رای مردم جواز صادر کردند و اعتراض مردم را با گلوله سرکوب نمودند.”
جناب بادامچیان
کروبی را همه می شناسند و می دانند در مسیری که قدم می گذارد، ثابت قدم است، خواه مبارزه با رژیم ستم شاهی باشد، خواه تلاش برای اصلاح انحراف موجود در انقلابی که ۵۰ سال عمر سیاسی اش را وقف آن کرده. نمی دانم شاید همین امر دلیل کینه ی عمیق برخی از اصحاب قدرت و ثروت است که در آستانه دومین سال حبس و حصر غیر قانونی اش هنوز حاضر نشدند او را برای تحمل حبس خانگی به منزل شخصی اش منتقل کنند.
سخن خود را با نکته ای حکیمانه از گاندی به پایان می برم. گاندی معتقد بود: “وجدان انسان بهترین قضاوت را نسبت به خیر و شر می کند، اگرچه آن فرد بی وجدان ترین آدم روی زمین باشد.”
آیا با توجه به ابعاد بی سابقه فساد های کم نظیر اخلاقی و مالی درون حاکمیت نظیر رسوایی هفته گذشته در مجلس و افشای فساد بی سابقه در لایه های بالای قدرت که یکی پس از دیگری با نیت اخاذی افشا می شود، آیا می توان از سلامت انقلاب، جمهوریت و اسلامیت سخن گفت؟ براستی چه کسانی باید بر گردند، شما را با وجدانتان و ایزد یکتا تنها می گذارم.
محمد تقی کروبی
۲۲ بهمن ۱۳۹۱
