شنیده شده است که
ایران به علت فروش نفت به چین حدود 54 میلیارد دلار در آن کشور ذخیره ارزی دارد اما به علت تحریم های مالی و بانکی نمی تواند از آن استفاده کند.
طبق همین شنیده واردات ایران از چین نیز دیگر اشباع شده و کشش هزینه کردن این حجم ذخیره را دررابطه با اقلام چینی ندارد.
بسیاری از ناظران اقتصادی معتقدند تحریم های اقتصادی گوناگون از جوانب مختلف اقتصاد کشور را (که شدیدا متکی به فروش نفت از یک سو و واردات کالا از سوی دیگر است)، به شدت تحت تاثیر قرار داده است. آن ها معتقدند این تحریم های به اصطلاح «هوشمند» ، هوشمندی اش را نه برای جلوگیری از آسیب دیدن مردم ایران از عوارض تحریم ها بلکه برای حفظ منافع دیگر دولت ها به کار برده است. به خصوص توانسته کشورهایی که از ایران نفت ارزان می خرند را راضی کند. چون آن ها ، اگر بخواهند، می توانند هم چنان از ایران نفت خریداری کنند اما این ایران است که نمی تواند از درآمد ناشی از صادرات نفت خود استفاده کند.
در مورد چین نیز معتقدند علیرغم حجم بالای واردات ایران از چین و نیز دلالی شرکت های چینی برای وارد کردن کالای دیگر کشورها به ایران، اما؛ هم چنان حجم بالایی از ارز متعلق به ایران دراین کشور بلا استفاده شده است.
