معاون سازمان اوقاف و امور خیریه:

امام زاده ها هر روز 180 میلیون تومان درآمد دارند/ دولت هنوز بدهی اش را پرداخت نکرده

احمد شرفخانی٬ معاون سازمان اوقاف و امور خیریه با اعلام اینکه امامزاده‌ها در ۹ ماه گذشته ۵۱ میلیارد تومان درآمد داشته‌اند از بدهی ۱۸۰ میلیاردی دولت به این «بقاع متبرکه» خبر داد.

به گزارش مهر٬ آقای شرفخانی روز چهارشنبه (۲۷ دی) در یک نشست خبری گفته این درآمد متعلق به ۹ هزار و ۱۹۲ «امامزاده» است که ۱۵ درصد آن صرف خود «بقعه» می‌شود.

وی با اعلام اینکه «امامزاده‌ها» روزانه ۱۸۰ میلیون تومان درآمد دارند٬ از اینکه دولت بدهی خود به سازمان اوقاف و امور خیریه را پرداخت نکرده٬ انتقاد کرده است.

شرفخانی در مورد هزینه‌های این سازمان نیز گفته است: «در ۹ ماهه امسال تاکنون ۱۴ میلیارد تومان صرف نیات مذهبی، چهار میلیارد صرف نیات اجتماعی، ۱۰ میلیارد صرف مساجد، دو میلیارد صرف بقاع و حدود یک میلیارد صرف نیات امامزاده‌ها شده است.»

وی همچنین افزوده که سازمان اوقاف سالانه هزار و ۶۶۴ مسابقه قرآنی با حضور ۹۰۰ هزار قاری برگزار می‌کند که بودجه دولتی تنها کفاف دو مسابقه را می‌دهد.

درآمد و هزینه سالانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار رقبه٬ ۱۲۷ هزار موقوفه٬ هشت هزار و ۱۵۱ بقعه و ۱۰ هزار امامزاده که زیرنظر سازمان اوقاف اداره می‌شوند مشخص نیست.

مقام‌های این سازمان با وجود تلاش دو نماینده مجلس٬ تاکنون حاضر نشده‌اند گردش مالی این سازمان که رئیس آن از سوی آقای خامنه‌ای منصوب می‌شود را اعلام کنند.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله