وقتی لقمان را دیدم گفتم چرا اعتراف دروغ کردی؟ جواب داد: “الان هم دوباره من را به اطلاعات ببرند اگر بگویند به تمام ترورها اعتراف کن می کنم.” به حدی وضعیت اطلاعات وحشتناک است که او می گوید: “حاضرم من را اعدام کنند اما به اطلاعات نبرند. هر کاری می خواهند بکنند اما به اطلاعات بازنگردانند…”
این جملات لقمان مرادی یکی از دو زندانی سیاسی کردی است که تحت شکنجه مجبور به اعتراف شده اند و احتمال اعدام آنها طی روزهای آینده می رود.
در حالیکه گزارش ها حاکی از خطر اعدام قریب الوقوع زندانیان سیاسی کرد زانیار و لقمان مرادی است، خانواده این دو جوان کرد از سازمان های جهانی حقوق بشر تقاضا دارند از اجرای حکم اعدام فرزندان شان جلوگیری کنند.
اقبال مرادی، پدر زانیار با ابراز نگرانی از خطر اعدام فرزندش به سایت ملی – مذهبی می گوید: “زانیار و لقمان حدود چهل ماه است که در زندان هستند که نه ماه آن در انفرادی و تحت شکنجه های جسمی و روحی سخت بودند. تا اینکه توسط قاضی صلواتی در دادگاه ناعادلانه پانزده دقیقه ای به اعدام محکوم شدند. چند روز پیش باخبر شدیم که می خواهند حکم اعدام را اجرا کنند و به بچه ها گفته اند شما هنوز زنده اید؟”
به گزارش سازمان حقوق بشر ایران از زانیار و لقمان مرادی خواسته شده تا فرمی را که از طرف دادستانی فرستاده شده بود پر کنند . یکی از سؤال هایی که از آنها پرسیده شده در این مورد بوده: چرا حکم اعدام شما تاکنون اجرا نشده است؟
لقمان مرادی و زانیار مرادی روز چهارشنبه اول دی ماه، به حکم قاضی صلواتی در دادگاه شعبه ۱۵ انقلاب تهران به اتهام عضویت در حزب کومله و دست داشتن در قتل پسر امام جمعه مریوان به اعدام در ملاء عام محکوم شده اند. این در حالی است که آنها در دو رنجنامه جداگانه اتهام ترور فرزند امام جمعه را تکذیب و اعترافات تلویزیونی پخش شده از سوی صدا و سیما را بر اثر شکنجه های غیرقانونی وزارت اطلاعات قبول کرده اند.
عثمان مرادی، پدر لقمان نیز خاطرنشان می شود: “آن روز که پسرم را در خانه بازداشت کردند او مریض بود و از آزمایشگاه آمده بود حتی در دفترچه تاریخ آزمایشگاه نوشته شده، اما بعد در پرونده اش به دروغ نوشته بودند که در مرز دستگیرش کرده اند. نه ماه او زیر دست اطلاعات و تحت شکنجه و بازجویی بود. بعد بیست روز در زندان نگهداری شد اما دوباره به اطلاعات برگردانند و تحت شکنجه از آنها اعتراف گرفتند. به حدی وضعیت اطلاعات وحشتناک است که وقتی لقمان را دیدم گفتم چرا اعتراف دروغ کردی؟ جواب داد الان هم دوباره من را به اطلاعات ببرند اگر بگویند به تمام ترورها اعتراف کن می کنم. حاضرم من را اعدام کنند اما به اطلاعات نبرند. هر کاری می خواهند بکنند اما به اطلاعات بازنگردانند…”
پس از تایید حکم زانیار و لقمان مرادی در دیوان عالی کشور، امام جمعه شهر مریوان، ماموستا شیرزادی در همان اوایل که پسرش کشته شده بود در بین مردم شهر اعلام کرد که این کار خود جمهوری اسلامی است. او به علت تردیدی که در درستی حکم داشت، گفته بود که نمی خواهد در زمان اجرای حکم این دو جوان حضور داشته باشد. اما نیروهای اطلاعات پیش تر به امام جمعه اعلام کرده بودند که باید در زمان اجرای حکم حضور داشته باشد. به همین دلیل سفر ناگهانی امام جمعه مریوان به تهران نشان از اعدام قریب الوقوع زانیار و لقمان مرادی دارد.
پیش از این احمد شهید گزارشگر ویژە ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ضمن اشارە بە عدم همکاری جمهوری اسلامی از جزئیات دقیقی از چند پروندە نقض حقوق بشر در ایران پردە برداشت.
از جملە مواردی کە احمد شهید بیان کرد موضوع اعترافات زانیار و لقمان مرادی بود کە در زیر شکنجە و تهدید بە تجاوز گرفتە شدە است. آقای شهید گفت:”بە گزارش منابع مختلف زانیار و لقمان مرادی کە در سال ٢٠٠٩ بە اتهام کشتن پسر امام جمعە دستگیر شدند. آنها ٩ ماە اول را بدون هر گونە محکومیتی در بازداشت موقت سپری کردند. شاهدان گفتند کە این دو نفر زیر ضرب و شتم شدید و تهدید بە تجاوز وادار بە اعتراف بە اتهام قتل شدند. شهادت ها حاکیست کە این پروندە هیچ شاهد و مستندی نداشتە و همچنین متهمین دسترسی کافی بە کمک های حقوقی نداشتەاند.”
پدر زانیار در ادامه سخنان خود عنوان می کند: “نه تنها شاهد بازداشت و سلول انفرادی و احکام سنگین زندان و تبعید و نقض حقوق زندانیان سیاسی و عدم رسیدگی درمانی به زندانیان سیاسی بیمار و سالخورده از سوی رژیم هستیم، بلکه هر روز اخبار اعدام های دسته جمعی و مخفی در ایران را می شنویم. احمد شهید هم تلاش خود را کرد تا صدای نقض حقوق بشر در ایران را به گوش جهانیان برساند اما مشکل این است که حاکمان ایران گوش شنوایی ندارند و احمد شهید را متهم می کنند که او از زبان ضد انقلاب حرف می زند.”
لازم به ذکر است، زانیار در اثر شکنجه های بازجویان در دوران بازداشت از ناحیه زانوها، کمر و بیضه ها دچار آسیب دیدگی شدیدی شده است و مدتی طولانی به دلیل دردهای شدید و طاقت فرسا قادر به نشستن و دراز کشیدن نبود. پزشک زندان گزارشی از وضعیت حاد جسمی زانیار تهیه و برای جعفری دولت آبادی دادستان تهران ارسال کرده و تایید شده بود که باید به بیمارستانی خارج از زندان منتقل و تحت عمل جراحی قرار گیرد. اما با وجود شرایط اورژانسی این زندانی هیچگونه اقدامی برای درمان وی انجام نگرفته است.
آمنه قادری، مادر زانیار می گوید: “از زمانیکه حکمش را دادند هیچ کس نتوانسته با او ملاقات کند و حتی نمی گذارند تلفنی با خانواده اش صحبت کند. تنها از طریق خانواده های زندانیان هم بند زانیار باخبر می شویم که وضعیت جسمی و روحی و روند پرونده اش چطور است. بر اثر شکنجه هایی که در نه ماه در زندان شد وضعیت جسمی مناسبی ندارد و چندین بار تقاضا کرده به تحت مداوا قرار بگیرد اما هیچ ترتیب اثری ندادند. الان زندانیان رجایی شهر می دانند که زانیار بسختی می تواند روی پای خودش بایستد…”
او ادامه می دهد: “من از مسئولین قضایی و مسئولین حکومتی جمهوری اسلامی درخواست می کنم به فشارهایی که به زندانیان سیاسی می آوردند و احکام سنگینی که برای آنها صادر می کنند خاتمه دهند. از مجامع عفو بین الملل و سازمان حقوق بشر و فدراسیون زندانیان سیاسی و روزنامه نگاران می خواهم حکم اعدام را محکوم کنند زیرا تمام کسانی که زیر حکم اعدام هستند حق زندگی دارند. در میان آنان کسانی مثل زانیار و لقمان بی گناه هستند و تحت شکنجه از آنها اعتراف گرفتند.”
همچنین خانم شریفی مادر لقمان که به سختی قادر به صحبت است، می گوید: “چند وقت پیش در زندان کرج از پشت شیشه او را دیدم. حال مناسبی نداشت و بخاطر اینکه تلفنهای شنود است نمی توانست چیزی بگوید. هر چقدر پیگیری کردیم به درهای بسته برخوردیم. دیگر چیزی از ما باقی نمانده، مانند مرده های متحرک هستیم. چشم امید به سازمان های حقوق بشر داریم. داخل که صدای مان شنیده نمی شود و مسئولین جوابی نمی دهند پس سازمانهای حقوق بشر بداد ما برسند و نگذارند بچه های مان اعدام شوند.”
لازم به یادآوری است، سی زندانی هم بند زانیار و لقمان مرادی در زندان رجایی شهر با ارسال نامهای به رییس قوه قضاییه خواهان نقض حکم اعدام زانیار و لقمان مرادی شده اند. این نامه به امضای زندانیان سیاسی از جمله رسول بداغی، مجید توکلی، احمد زیدآبادی، عیسی سحرخیز، کیوان صمیمی و حشمت الله طبرزدی رسیده است.
