پانزدهمین روز از اعتصاب دارو و غذای رضا شهابی گذشت، اما تاکنون با مرخصی استعلاجی وی موافقت نشده است. این در حالی است که به تاکید پزشکان هرگونه بی توجهی به روند درمان او سلامت جانش را به خطر خواهد انداخت.
پس از پیگیری های فراوان خانواده رضا شهابی روز بیست و پنجم ماه گذشته این فعال کارگری دربند برای انجام یکسری از آزمایشات پزشکی به بیمارستان منتقل می شود اما با کارشکنی و رفتار نامناسب مامور همراه، او به زندان برگردانده می شود. رضا شهابی در نامه ای اعلام می کند که دست به اعتصاب دارو زده و از ادامه درمان و دریافت خدمات پزشکی، خودداری خواهد کرد و از روز 27 آذر ماه هم اعتصاب غذای تر می‌کند.
ربابه رضایی، همسر رضا شهابی با ابراز نگرانی از خطر سلامتی همسرش به سایت “ملی‑مذهبی” می گوید: “رضا از بیست و پنجم آذرماه اعتصاب دارو و از بیست و هفتم هم اعتصاب غذای خود را در اعتراض به روند رسیدگی به مشکلات جسمانی اش شروع کرده است. با توجه به مشکلات جسمانی و عمل جراحی که رضا داشته باید به او مرخصی استعلاجی بدهند تا درمان خود را کامل کند اما متاسفانه توجهی در این زمینه نمی شود و خود رضا هم به این وضعیت معترض است و بخاطر همین اعتصاب کرده است.”
وی در ادامه به رفتار بد مامور همراه همسرش اشاره کرده و خاطرنشان می کند: “بعد از اینکه رضا به بیمارستان منتقل می شود ماموری که همراهش بود همکاری نمی کند و با برخوردی نامناسب او را به زندان بر می گرداند. دکترها هم تاکید داشتند که وی باید تحت نظر باشد و آزمایشات را انجام دهد اما مامور توجهی به توصیه های پزشکان نکرد و او را برگرداند.”
بدنبال اعتصاب غذای رضا شهابی، جمعی از فعالین کارگری ضمن حمایت از خواسته همکار خود خواستار پایان اعتصاب غذای او شدند. آنها در بخشی از نامه خود آورده اند که خبر بدرفتاری و تهدید به کتک کاری از سوی ماموری که همراه شما به بیمارستان اعزام شده بود همه ما را عمیقا ناراحت و نگران و تا حدودی شوک زده کرد. چرا که هنوز خبر مرگ ستار بهشتی کارگر وبلاگ نویس بر روی رسانه هاست و برخی از مسئولین مملکتی در واکنش به مرگ این کارگر، صحبت از شفاف سازی و لزوم مقید کردن مامورین و زندانبانان به برخوردی انسانی با زندانیان کرده اند. بطور قطع و یقین مرگ ستار بهشتی هیچ علتی جز رفتار غیر انسانی مامورین و برخورداری آنان از اختیارات گسترده در برخورد با زندانیان نداشته است، به همین دلیل افکار عمومی انتظار داشتند پس از انتشار خبر مرگ ستار بهشتی مسئولین امنیتی و قضایی در اقدامی فوری تجدید نظری اساسی در رفتار و حدود اختیارات مامورین انتظامی و امنیتی در برخورد با زندانیان را عملی کنند.
خانم رضایی می افزاید: “عمل گردن که رضا داشت خیلی سخت بود و باید داروها را تحت نظر پزشک مصرف کند اما الان داروهایی که برای کمر و گردن استفاده می کرد و قرص های فشار خون را هم که قطع کرده است و این بسیار برای سلامتی اش خطرناک است. در این چند روز هم افت فشار داشت و بسیار نگران کننده است. دیروز هم که ملاقات داشتیم وضعیت مناسبی نداشت. کاهش وزن شدید داشت و رنگ و رویش زرد شده بود. خود آقای شهابی و ما هم نامه برای دادستان نوشتیم.”
همسر این فعال کارگری یادآور می شود که همسرش در ملاقات بر ادامه اعتصاب تاکید کرده و گفته است تا نتیجه گرفتن و دادن مرخصی برای درمان در فضایی بدون تنش و آرام اعتصاب خودش را ادامه می دهد.
قابل ذكر است رضا شهابي عضو هيئت مديره سنديكاي كارگران شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه در خرداد 1389 بازداشت و بعداز حدود 2 سال بازداشت سرانجام در دادگاه انقلاب اسلامی تهران که به رياست قاضی صلواتی برگزار شد، به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به يک سال و به اتهام تبانی به قصد اقدام عليه امنيت ملی به پنج سال زندان محکوم شد. او در شرایط بد و نامناسب زندان به مشکلات متعدد جسمانی دچار شد و چندین بار در اعتراض به روند رسیدگی به وضعیت جسمانی زندانیان سیاسی دست به اعتصاب غذا زده است.
رضا شهابی در نامه ای به رئیس قوه قضاییه با توصیف شرایط خود و دیگر زندانیان سیاسی، که چند تن از آنان مانند هدی صابر، محسن دگمه‌چی و ستار بهشتی در زندان درگذشته‌اند، از لاریجانی سوال کرده بود که آیا این چیزی جز مرگ تدریجی زندانیان و فرسودگی فیزیکی و ذهنی آنها است؟ و مسئولیت هر اتفاقی را با قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها و مسئولین بلندپایه کشور دانسته بود.
خانم رضایی در پایان اضافه می کند: “آقای شهابی سرپرست خانواده است و من با دو تا بچه شرایط سختی را در این مدت تحمل کردم تا این روزها به پایان برسد. سلامتی همسرم بسیار مهم است و با این شرایط بسیار نگران او هستم. سختی زندانی بودنش یک طرف، نگرانی از اینکه خدای ناکرده اتفاقی برایش بیافتد یک طرف. رضا تنها سرمایه ای که دارد سلامتی اش است و اگر آن را از دست بدهد دیگر هیچ کاری نمی شود کرد. امیدوارم مسئولین به این امر توجه کنند و اجازه دهند که هر چه زودتر آزاد شود و درمانش را ادامه دهد. او دو سال و هفت ماه را در زندان سپری کرد و الان یکسال و چند ماه از حکمش باقی مانده اما الان با توجه به شرایط جسمانی اش قادر به تحمل حکم نیست و امیدوارم مسئولین قضایی و دادستان وضعیت او را در نظر بگیرند و آزادش کنند. حالا از دیروز به ما وعده دادند که با مرخصی او موافقت خواهند کرد و ما هم کارهای سند را انجام دادیم و منتظر هستیم.”
