روز سه شنبه هفته گذشته مصطفی نیلی از اعضای تشکل دانشجویی دانشجویان اصلاح طلب دانشگاه قزوین و سید محمد سیف زاده وکیل دادگستری که در حال گذراندن دوران محکومیت خود در بند ۳۵۰ اوین بودند، بطور ناگهانی و غیرقانونی به زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند. این انتقال در حالی صورت می گیرد که هچگونه حکم قضایی یا دلیل خاصی به این زندانیان ارائه نشده است و با برخورد نامناسب و به همراه مجرمین عادی به زندان رجایی شهر انتقال یافته اند.
فاطمه نیلی خواهر مصطفی با غیرقانونی خواندن انتقال برادرش به زندان رجایی شهر توضیح می دهد: “انتقال برادرم بدون ارائه هیچگونه حکمی فقط با دستور تلفنی نصیرپور دادیار اجرای احکام صورت گرفته است. در این قضیه نقش وزارت اطلاعات کاملا مشهود است.”
وی ادامه می دهد: “برای بچه های بند ۳۵۰ یکسری مشکلاتی پیش آمده بود و بخاطر همین مسئول اتاق ها دور هم جمع شدند و بعنوان نماینده بچه ها پیش آقای مومنی که موقتا رئیس زندان شده است رفتند و خواسته های به حق زندانیان را مطرح کردند. یکی از خواسته هایشان اعتراض به این مسئله بود که نماینده ۲۰۹ بصورت غیرقانونی در بند ۳۵۰ استقرار پیدا کرده و بین بچه ها جاسوسی و خبرچین می گذارد تا بین آنها تنش و تفرقه ایجاد کنند. حضور این نماینده وزارت اطلاعات در بند باعث ایجاد فشار و تنش عصبی بین بچه ها می شود.”
خواهر نیلی با اشاره به اعتراض زندانیان به کشته شدن ستار بهشتی خاطرنشان می شود: ” سر اتفاقی هم که برای ستار بهشتی افتاد بچه ها اعتراض کردند و یکی از نمایندگان مصطفی بود که صحبت کرده بود. خود مصطفی ستار را در زندان دیده بود و بیانیه ای هم که جمعی از زندانیان در اعتراض به کشته شدن ستار نوشته بودند امضاء کرده بود. الان هم دلیل مرگ ستار بهشتی را فشارهای عصبی که به او وارد شده اعلام کرده اند و این نمایندگان تمام حرفشان این بود که چنین اتفاقی برای زندانیان دیگر رخ ندهد. حالا اینها برادر من را برای تنبیه به زندان رجایی شهر فرستاده اند آن هم با یکسری متهمینی که پرونده قاچاق و تجاوز عنف و جرایم سنگینی دارند در حالیکه برادرم در حال گذراندن دوران محکومیت خود است. برفرض هم که یک تنبیه باشد باید ابتدا در شورای انضباطی زندان مطرح شود. این در حالی است که حتی برادر من را به شورای انضباطی هم نخواسته اند که بخواهند به او تذکر دهند. مصطفی یکسال و نیم پیش حکم قطعی سه سال و نیم را گرفته و پرونده اش بسته شده و این اقدام کاملا “غیرقانونی” است.”
مصطفی نیلی در هنگام رفتن از زندان اوین تاکید کرده است که در اعتراض به این اقدامات غیرقانونی دست به اعتصاب غذای نامحدود خواهد زد و مسئولیت هرگونه آسیبی به وی، در درجه اول برعهده رهبری و بعد دستگاه قضایی و مسئولان زندان است.
فاطمه نیلی در این زمینه می گوید: “بچه ها در مقابل انتقال غیرقانونی مصطفی مقاومت کرده بودند و نمی گذاشتند او را ببرند. بند حدود پنج، شش ساعتی بهم ریخته بود و برادر من از هم بندی ها خواهش می کند و خودش همراه ماموران برای انتقال از بند خارج می شود. البته دکتر سیف زاده را به بهانه بردن به بهداری از بند خارج می کنند و بهمراه برادرم به کرج می فرستند. بعد از انتقال یعنی از سه شنبه شب هفته گذشته دست به اعتصاب غذا خشک زد و بعد از اینکه از قرنطینه به بند منتقل شد اعتصاب تر را آغاز کرده است. برادرم لیسانس حقوق دارد و با دیگر وکلای زندانی یک نامه اعتراض آمیزی تنظیم می کند و به مسئول زندان اوین تحویل داده بود. در هر صورت دادیار اجرای احکام اصلا حق چنین کاری را ندارد و یک اقدام غیرقانونی دیگر صورت گرفته است.”
این فعال دانشجویی پس از تبعید در نامه ای خطاب به مردم ایران و فعالان جنبش سبز نوشته است: “تمام محدودیت ها و فشارهایی که بر زندانیان و خانواده های آن ها می رود، عزم آنان را در پایداری بر سر آرمان های جنبش اعتراضی مردم ایران جزم تر می کند و این راه را درون زندان و تبعید و یا خارج از حصارها و میله ها پی می گیریم. استبداد ستیزی شعار جنبش سبز از سال ۸۸ بوده است و همه زیر این پرچم در کوچه و خیابان و در زندان رزمیدیم و همچنان شعار “مرگ بر دیکتاتور” را در هر زندان و در هرجای دیگر ایران فریاد می زنیم و شخص رهبری را مسئول خساراتی که در طول ۸ سال حمایت از نامزد نهادهای امنیتی- نظامی و نشاندن او بر عرصه ریاست جمهوری در کشور واقع شده، می دانم…”
خواهر مصطفی با تاکید بر روحیه عالی برادرش تصریح می کند: “مصطفی از نظر روحی بسیار مقاوم است و در خصوص این قضیه هم برای خودش ناراحت نیست بلکه از این نگران است که این اقدامات غیرقانونی به یک رویه متداول در نظام قضایی ایران تبدیل شود و برای دیگر زندانیان اتفاق بیافتد. این قضیه باید روشن شود که سازمان زندان ها و دستگاه قضایی استقلال دارد یا نه؟ وزارت اطلاعات تا چه حد می تواند در امور قضایی و زندانی ها دخالت کند؟”
گفتنی است، حقوقدانان با استناد به ماده نوزده قانون تبعید زندانیان را غیرقانونی می دانند و معتقدند که دادگاه می تواند زندانی را به عنوان تتمیم حکم تعزیری مدتی از حقوق اجتماعی محروم و یا از اقامت در نقطه معین ممنوع یا به اقامت در محل معین مجبور نماید. اما انتقال تنبیهی، تبعید در زندان یا زندان در تبعید در قوانین زندانها وجود ندارد.
مصطفی نیلی، فعال دانشجویی سال‌های ۸۱ تا ۸۳ دانشگاه بین‌المللی قزوین و مدیر مسئول نشریه «مهر» بود که در زمان فعالیت او، این نشریه را به اتهام توهین به رهبری توقیف و وی از مدیر مسئولی آن عزل کردند. وی همچنین از اعضای ستاد شهروند آزاد مهدی کروبی در انتخابات سال ۸۸ بود.
فاطمه نیلی در پایان با اشاره به محرومیت های برادرش در طی دوران زندان بیان می کند: “ببینید در طی این مدت که مصطفی در زندان بوده با تقاضای مرخصی اش مخالفت شده و از حق تلفن هم محروم است و ملاقات حضوری هم هرازگاهی فقط به پدر و مادر می دهند و حالا هم او را تبعید کردند. پدر و مادرم بعد از شنیدن این خبر بشدت بهم ریختند. حال مادرم چنان بد است که به من می گوید حالا دیگر خودم می خواهم شکایتم را پیگیری کنم و آن را به سرانجام برسانم. مادر من فوق العاده آدم مذهبی است الان هم دقیقا اوج ماههای مذهبی شیعه است و این رفتارها واقعا او را ناراحت کرده و در حال تنظیم شکایت است تا روز سه شنبه با آقای خدابخشی که مسئول خانواده های زندانیان سیاسی است صحبت کند و اگر نتیجه ای نگرفت از طرق دیگر قضیه را پیگیری کند.”
