بی‌خبری مطلق از علت و محل بازداشت میرطاهر موسوی

با گذشت بیش از یک هفته از بازداشت میرطاهر موسوی نماینده کرج در مجلس ششم هنوز هیچ اطلاعی از وضعیت او در دست نیست.

به گزارش کلمه، از آنجا که میرطاهر موسوی فعال سیاسی، بامداد یکشنبه گذشته توسط نهادهای امنیتی نه به عنوان متهم بلکه به عنوان مطلع بازداشت شده، خانواده او تاکنون مایل به گفتگو با رسانه‌ها نبوده‌اند.

میرطاهر موسوی استاد جامعه‌شناسی دانشگاه و عضو انجمن جامعه‌شناسی ایران بود که توسط انجمن جامعه‌شناسی و اساتید به دبیری دومین همایش آسیب‌شناسی اجتماعی کشور برگزیده شد که قرار بود در اسفندماه گذشته برگزار شود اما با فشار نهادهای امنیتی لغو شد در حالی که دانشگاه‌های مختلف و معاونت پیشگیری از جرائم قوه قضاییه و شهرداری تهران در برگزاری آن همکاری داشتند.

گفته می‌شود که میرطاهر موسوی در ستاد مهندس موسوی معاونت هماهنگی را برعهده داشته است.

او همچنان در بازداشت بسر می‌برد و هنوز هیچ اطلاع رسمی درباره علت بازداشت او، اتهام و محل نگهداری‌اش گفته نشده است.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله