مخالفان: این آغاز یک پایان است

ضربه بزرگ به رژیم بعث: نخست وزیر اسد به اردن گریخت

ریاض حجاب نخست وزیر سوریه نیز با فرار از این کشور به اردن گریخت تا سخت ترین ضربه ممکن در طول 17 ماه قیام مردم سوریه علیه بشار اسد وارد شود.

به گزارش خبرگزاری فرانسه سخنگوی  ریاض حجاب در تلویزون الجزیره با اعلام این خبر گفت این تصمیم به دلیل جنایات جنگی و نسل کشی در سوریه اتخاذ شده است. وی تاکید کرد نخست وزیر و خانواده اش در اردن در سلامت کامل هستند.

ابتدا تلویزیون دولتی سوریه اعلام کرده بود ریاض حجاب از سمت خود استعفا کرده است اما بلافاصله رامی عبدالرحمان رئیس سازمان نظارتی حقوق بشر در سوریه اعلام کرد نخست وزیر فرار کرده است .

به گزارش رویترز نخست وزیر سوریه به اردن پناهنده شده و ارتش آزاد سوریه نیز  از تصمیم ریاض حجاب که از خاندان هاشمی نیز هست استقبال کرده است. این در حالی است که العربیه همچنین از فرار سه وزیر دیگر خبر داده بود که در میان آنها احتمال دارد وزیر امور اقتصادی بازداشت شده باشد.

ریاض حجاب وزیر امور کشاورزی بوده که در ماه اوت بعد از برگزاری انتخابات پارلمان از سوی بشار اسد به عنوان نخست وزیر سوریه انتخاب شد. معاون ریاض حجاب از سوی اسد مسئول تشکیل دولت جدید شده است.

در همین راستا رئیس شورای ملی سوریه نیز ضمن استقبال از تصمیم ریاض حجاب اعلام کرد ما از هر گونه کناره گیری از مسئولیت ها و ترک قدرت از سوی مقامات دولتی استقبال می کنیم و این موضوع آغاز پایان اسد را نشان می دهد.

این در حالی است که فرار نظامیان بلند پایه نیز همچنان ادامه دارد. در آخرین مورد یک ژنرال بلند پایه همراه با پنج افسر و سی سرباز به ترکیه گریخته اند . به گزارش خبرگزاری آناتولی سه افسر ادراه اطلاعات سیاسی دمشق نیز به اردن گریخته اند تا پناهنده سیاسی شوند.

از طرف دیگر انفجار یک بمب صبح دوشنبه ساختمان رادیو و تلویزیون سوریه در دمشق را لزراند و تعدادی را زخمی کرد. به گفته وزیر اطلاعات دولت اسد این بمب در طبقه سوم ساختمان منفجر شد. اما تلفاتی به همراه نداشته است.

 

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله