درخواست آمریکا از ایران

محمد صدیق کبودوند را آزاد کنید

ويکتوريا نولند، سخنگوی وزارت امور خارجه آمريکا، روز پنجشنبه از دولت ايران خواست محمد صديق کبودوند و حدود ۹۰ روزنامه نگار ايرانی که در زندان به سر می برند را آزاد کند.

به گزارش رادیو فردا سخنگوی وزارت امور خارجه آمريکا با اشاره به روز روزنامه نگار درچارچوب کارزار برای آزادی مطبوعات، گفت: محمد صديق کبودوند از سال ۲۰۰۷ تاکنون در زندان اوين بسر می برد.

ويکتوريا نولند اضافه کرد: محمدصديق کبودند که درباره شکنجه و نقض حقوق بشر در کردستان ايران گزارش تهيه می کرد، اينک خود در زندان است، که به اتهام اقدام عليه امنيت ملی و تبليغات عليه نظام در سال ۲۰۰۸ به ۱۱ سال زندان محکوم شده است.

سخنگوی وزارت امورخارجه آمريکا گفت: ما از اين فرصت استفاده کرده و از دولت ايران می خواهيم تا محمد صديق کبودوند و در حدود ۹۰ روزنامه نگار زندانی را آزاد کند.

نهادهای بين المللی طرفدار حقوق بشر از جمله سازمان عفو بين الملل و ديدبان حقوق بشر پيشتر نسبت به وضعيت جسمی آقای کبودوند در زندان ابراز نگرانی کرده اند.

خانواده اقای کبودوند می گويند، وی تا کنون چند بار در زندان سکته کرده است.

محمد صديق کبودوند، دبير کل سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان و مدير مسئول روزنامه توقيف شده «پيام مردم» است در تيرماه سال ۸۶ بازداشت و به زندان اوين منتقل شد. آقای کبودوند مدت حدود ۶ ماه را در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوين به سر برده است.

محمد صديق کبودوند در سال ۲۰۰۹ جايزه بين‌المللی «هلمن-‌همت» و جايزه سال مطبوعات بريتانيا را از آن خود کرد.

کميته حمايت از روزنامه‌نگاران که گزارش سالانه‌ای با عنوان «حمله به مطبوعات» منتشر می‌کند در گزارش سال ۲۰۱۱ خود حکومت ايران را «بدترين زندانی‌کننده روزنامه‌نگاران»خوانده است.

اين گزارش می‌نويسد که حکومت ايران، دو سال پس از سرکوب گسترده معترضان به نتايج انتخابات مناقشه‌برانگيز رياست‌جمهوری، هم‌چنان از «حبس انبوه» روزنامه‌نگاران برای خاموش کردن صدای معترضان و جلوگيری از پوشش دادن خبرهای انتقادی استفاده می‌کند.

 

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله