کویت هواپیمای ایرانی را مجبور به بازگشت کرد

به گزارش خبرگزاری آلمان، مدیریت هواپیمایی کویت، یک فروند هواپیمای ایرانی را مجبور کرد با تمامی مسافرانش به ایران بازگردد.

مدیریت هواپیمایی کویت همچنین به هیچ یک از مسافران این هواپیمای ایرانی اجازه نداد پیاده شوند.دلیل این اقدام، فرود هواپیمای ایرانی در فرودگاه بین المللی کویت بدون اطلاع دادن به فرودگاه و کسب اجازه براساس چارچوب ها و قوانین اعلام شده است.

یک مقام آگاه در فرودگاه کویت در این باره به روزنامه کویتی السیاسه گفت: این هواپیما از اصفهان پرواز خود را آغاز کرده بود ساعت هفت صبح روز شنبه وارد فرودگاه کویت شد و فرود آمد اما به مسافران آن اجازه پیاده شدن داده نشد چرا که قبلا ویزای کویت را دریافت نکرده بودند. این هواپیما سپس مجبور شد با ترک کویت، به ایران بازگردد.

این هواپیمای ایرانی که مشخص نشده در مالکیت کدام شرکت هواپیمایی قرار دارد 50 مسافر داشته است.

این منبع آگاه اضافه کرد: سازمان هواپیمایی کویت تحقیق رسمی را با کارمندان فرودگاه آغاز کرده است تا جزئیات حادثه فرود هواپیمای ایرانی بدون کسب اجازه قبلی مشخص شود.

در این تحقیق همچنین باید مشخص شود چه کسی به هواپیمای ایرانی اجازه فرود داده است در حالی که این هواپیما قوانین مربوطه را رعایت نکرده است. براساس قوانین هواپیماها حداقل باید 24 ساعت قبل از ورود به فرودگاه، اجازه دریافت کنند.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله