انتقاد نماینده ویژه سازمان ملل در عراق از رهبران سازمان مجاهدین خلق

نقض حقوق بشر در اردوگاه لیبرتی باعث نگرانی فزاینده است/ زندگی ساکنان این اردوگاه شدیدا کنترل می شود

مارتین کوبلر، نماینده ویژه سازمان ملل در عراق روز سه‌شنبه ۲۵ تیر رهبران سازمان مجاهدین خلق را به نقض حقوق بشر ساکنان اردوگاه لیبرتی (آزادی) متهم کرد. سازمان مجاهدین خلق این اتهام را رد کرده است.

به گزارش رادیو فردا به نقل از خبرگزاری رویترز، مارتین کوبلر به شورای امنیت گفته است که سازمان ملل شکایاتی درباره عملکرد رهبران مجاهدین در اردوگاه لیبرتی دریافت کرده است.

اعضای سازمان مجاهدین که پیش از این حدود ده سال در اردوگاه اشرف در شمال عراق زندگی می‌کردند سال گذشته به محلی در نزدیکی بغداد به نام اردوگاه «لیبرتی» منتقل شدند. به گفته مارتین کوبلر، هم‌اکنون ۱۰۰ نفر دیگر در اردوگاه اشرف باقی مانده‌اند که از ترک این کمپ خودداری می‌کنند.

نماینده ویژه سازمان ملل در گزارش خود به شورای امنیت گفته است که «زیر پا گذاشتن حقوق بشر در اردوگاه لیبرتی باعث نگرانی فزاینده است.»

وی افزوده است: «روزانه صدها گزارش نظارتی به‌دست ما می‌رسد که نشان می‌دهد زندگی ساکنان اردوگاه لیبرتی به شدت تحت کنترل قرار دارد.»

در بخش دیگری از گزارش آمده است که «تعداد قابل توجهی از ساکنان این اردوگاه به ناظران سازمان ملل گزارش کرده‌اند که به آنها اجازه ترک اردوگاه داده نمی‌شود و اجازه شرکت در روند انتقال از اردوگاه که توسط کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان پیشنهاد شده را ندارند.»

این گزارش می‌افزاید که ساکنان کمپ لیبرتی (حریه) «اجازه ندارند با بستگان خود در خارج از عراق و حتی با بستگانی که در داخل اردوگاه لیبرتی دارند تماس بگیرند.»

مارتین کوبلر در ادامه گفته است: «هم‌چنین گزارش شده که رهبران اردوگاه لیبرتی از دسترسی برخی از ساکنان اردوگاه به پزشک و امکانات درمانی جلوگیری می‌کنند.»

به گفته آقای کوبلر، «گزارش‌هایی دیگر نیز حاکی از این است که افرادی که با رهبران کمپ هم‌نظر نباشند یا قصد ترک اردوگاه را داشته باشند با توهین و برخوردهای دیگر روبه‌رو می‌شوند.»

روز سه‌شنبه شاهین قبادی، سخنگوی سازمان مجاهدین خلق در پاریس با رد این اتهامات به رویترز گفته است: «این اتهامات به‌قدری بی‌پایه است که مقاومت ایران ۵۰ بار درخواست داده تا تحقیقات مستقلی برای بررسی تمامی این ادعاها و دیگر دروغ‌هایی که کوبلر پخش کرده  انجام شود.»

به گفته او، «اما نه کوبلر با انجام تحقیقات مستقل موافقت کرده و و نه دولت عراق.»

به نوشته رویترز، مارتین نسیرکی، سخنگوی سازمان ملل در واکنش به این اظهارات سازمان مجاهدین خلق گفته است: «متاسفیم که سازمان مجاهدین و هوادارانش سعی دارند تلاش‌های سازمان ملل برای پیشبرد یک راه حل مسالمت‌آمیز و انسان‌دوستانه برای اردوگاه اشرف را در انظار عمومی جور دیگری جلوه دهند و حملات شخصی که این سازمان متوجه نماینده سازمان ملل می‌کند نیز باعث تاسف است.»

سازمان مجاهدین خلق پس از سرنگونی صدام حسین در سال ۲۰۰۳ با مشکلات عدیده‌ای در عراق مواجه شده و برخی از اعضای این سازمان می‌گویند که حکومت شیعی بغداد ممکن است قصد تحویل اعضای این گروه به جمهوری اسلامی ایران را داشته باشد.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله