کمبود داروهای اولیه بیش از همیشه دیده می شود

نایاب شدن سرم، آنتی بیوتیک و استامینوفن در داروخانه ها

ماه‌‎ها یا شاید سال‎‌هاست که شهروندان ایرانی با کمبود اقلام دارویی دست به گریبان هستند.
پیشتر جمهوری اسلامی تلاش داشت تا با به نمایش گذاشتن «کمبود دارو» برای بیماران خاص، جامعه جهانی را متهم کند که با اعمال تحریم، موجب رنج و مرگ شهروندان ایرانی شده است.
این روزها، اما کمبود دارو به اقلام اولیه از جمله سرم، آنتی بیوتیک و حتی استامینوفن رسیده است.
روزنامه فرهیختگان در شماره روز سه‌شنبه، سوم آبان ۱۴۰۱ خود، در گزارشی در این رابطه به نقل از صاحب یک داروخانه نوشت: «آنتی‌بیوتیک، استامینوفن، سوسپانسیون آموکسی‌سیلین و آموکسی‌کلاو از جمله دارو‌های کمیاب در داروخانه‌ها است.»
یک داروساز و متصدی داروخانه دیگر هم این مسئله را تایید کرد و افزود: «وضعیت سرم همواره نامشخص بود و از بهمن و اسفند ۱۴۰۰ در تامین سرم مشکل داریم.»

وب سایت جماران نیز در گزارشی مشابه با یک شهروند مصاحبه کرده است: «برای تهیه شربت استامینوفن کودکان به چندین داروخانه مراجعه کرده و به علت عدم موجودی شربت مجبور به استفاده از قطره‌ای که با سن کودک متناسب نیست شده است، و تنها پاسخی که از پزشکان داروخانه‌ها دریافت کرده این بوده است که استامینوفن، پروفن و دارو‌هایی از این قبیل توزیع نمی‌شود و موجودی داروخانه‌ها از خرید‌های قبلی آنان است.»

مقامات جمهوری اسلامی که تا چندی پیش منکر کمبود دارو در کشور بودند؛ اما در اولین اقدام پس از پذیرش وجود مشکلی به نام «کمبود دارو» در کشور رییس جمهوری «دستور» داد: «مشکل کمبود دارو رفع شود.»
او در جلسه روز یک شنبه هیئت دولت گفته بود: «با اشاره به گزارش‌های دریافتی از کمبود برخی اقلام دارویی، مسئولان مربوطه را مکلف کرد ضمن تامین سریع اقلام داوریی مذکور و رفع نیاز مردم، دلیل قصور احتمالی را به طور دقیق پیگیری کرده و با هر فرد یا مجموعه‌ای که در این زمینه کوتاهی داشته به شکل مناسب برخورد کنند.»
پیش از آن و در سی‌ام مهرماه سال جاری نیز رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در نامه‌ای به رییس جمهوری خواستار رفع مشکل کمبود اقلام دارویی همچون آنتی بیوتیک‌ها و سرم تزریقی شده بود.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله