میرحسین و رهنورد به دیدار مهندس نقره‌کار برده شدند

در هشتصدمین روز از حصر خانگی میرحسین موسوی و همسرش زهرا رهنورد، ماموران امنیتی این دو همراه جنبشسبز را به دیدار مهندس نقره کار، همسر خواهر زهرا رهنورد بردند.

به گزارش کلمه، موسوی و رهنورد در حالی به دیدار آقای نقره کار برده شده اند که محرومیت دختران موسوی و رهنورد از ملاقات با پدر و مادر خود همچنان ادامه دارد و به نظر می رسد ماموران عامدانه تلاش می کنند تا به این شیوه به آزار فرزندان موسوی بپردازند.

مهندس نقره کار، باجناق میرحسین است اما از لحاظ سیاسی به حاکمیت وابستگی دارد. او که از دوستان دانشگاهی احمدی نژاد است، در جریان انتخابات ۸۸ و پس از آن نیز به مصاحبه و موضع گیری علیه مهندس موسوی پرداخت و در مراسم هایی از بیت رهبری و در حضور آیت الله خامنه ای به انتقاد از میرحسین پرداخت.

اکنون بردن میرحسین و رهنورد به دیدار او و محروم کردن آنها از دیدار دختران، این سوال را مطرح می کند که چه اهدافی در پشت این رفتار نهفته است.

دختران موسوی و رهنورد بعد از آخرین ملاقاتی که در سی ام اسفندماه با پدر و مادر خود داشتند، به کلی از دیدار با آنها محروم بوده اند و ماموران این محرومیت را به صورت نوعی تنبیه و تاوان اطلاع رسانی آنها درباره وضعیت موسوی و رهنورد اعمال می کنند.

علاوه بر این، دیدارهای پیشین آنها با پدر و مادرشان نیز غالبا همراه با آزار و اذیت ماموران و در فضای سنگین و پر از تنش انجام می شده و با تهدیدهای بی پروای ماموران حکومتی رو به رو بوده است.

رفتارهای آزاردهنده ماموران امنیتی با فرزندان موسوی و رهنورد در زمان دیدار با پدر و مادر خود به حدی بود که در یکی از ملاقات ها، خانم رهنورد به ماموران گفته است: ما دندان همنشینی با فرزندانمان را کنده و دور انداخته ایم و اگر فکر می کنید از طریق آزار آنها می توانید فشار بیاورید تا به مقاصد خود دست پیدا کنید، امری محال است.

به نظر می رسد رفتارهای اخیر با خانواده میرحسین، نشانه ای از نگرانی مضاعف حاکمان از نقش تاثیرگذار مهندس موسوی در روند تحولات سیاسی کشور است که در آستانه انتخابات پیش رو، بیشتر هم شده است.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله