انتقاد مدیران سابق آژانس از آمانو

مدیر کل آژانس از غرب طرفداری می کند

چند مقام پیشین و سرشناس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی یوکیا آمانو، مدیرکل فعلی این سازمان تحت پوشش سازمان ملل، را به جانب‌داری از غرب و «تکیه زیاده از حد بر اطلاعات تاییدنشده» متهم کردند. آقای آمانو که دیپلماتی ژاپنی است در ژوییه سال ۲۰۰۹ به مدیریت این سازمان انتخاب شد.

به گزارش رادیو فردا به نقل از روزنامه بریتانیایی گاردین، از جمله مقاماتی که  آمانو را به جانب‌داری از غرب در بحران اتمی جمهوری اسلامی و نادیده گرفتن نظر کارشناسان خارج از محدوده خود متهم کرده‌اند می‌توان به رابرت کلی، دانشمند تسلیحاتی آمریکایی، و همچنین هانس بلیکس، مدیرکل اسبق آژانس انرژی اتمی، اشاره کرد.

از سال ۲۰۰۹ که یوکیا آمانو با حمایت غرب و به‌ویژه ایالات متحده به ریاست دیدبان اتمی سازمان ملل رسید، بر میزان مواجهه جمهوری اسلامی با قدرت‌های غربی بر سر مسئله هسته‌ای روزبه‌روز افزوده شده و کار به جایی رسیده است که اکنون از حمله احتمالی اسرائیل به ایران سخن به میان آمده است.

همزمان گزارش‌های آژانس انرژی اتمی درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران نیز شدیداللحن‌تر شده است. از جمله در ماه نوامبر سال گذشته میلادی، آژانس گزارشی منتشر کرد مبنی بر این که ایران در دوره‌ای زمانی در مورد ساخت تسلیحات اتمی تحقیقات و آزمایش‌هایی کرده است.

مقامات جمهوری اسلامی در واکنش به این گزارش آن را اتهامی بی‌اساس خواندند و در مقابل آقای آمانو را به دستور گرفتن از آمریکا و اسرائیل متهم کردند، اتهامی که به گزارش روزنامه گاردین افراد دیگری هم هستند که به آن باور دارند.

در میان افرادی که یوکیا آمانو را به جانب‌داری از غرب متهم کرده‌اند، رابرت کلی که خود در زمان جنگ عراق ریاست بخشی از آژانس انرژی اتمی را بر عهده داشت می‌گوید که «شباهت‌های نگران‌کننده‌ای» میان اشتباهات غرب در مورد عراق زمان صدام و ایران فعلی هست.

ایالات متحده در سال ۲۰۰۳ با این اتهام که صدام حسین در حال ساخت تسلیحات اتمی است به عراق حمله کرد، اما پس از جنگ و سقوط صدام هیچ نشانی از این تسلیحات در خاک این کشور نیافت.

کلی با اشاره به این که درس جنگ عراق این بود که «نظر دیگر کارشناسان خارج از آژانس بسیار اهمیت دارد» در گفت‌وگو با روزنامه گاردین اشاره کرده است که یوکیا آمانو خود را به گروهی کوچک از کارشناسان محدود کرده است.

این نکته‌ای است که یک مقام سابق دیگر که گاردین به نامش اشاره نکرده گوشزد کرده است.

به گفته این مقام سابق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، آقای آمانو از زمان رسیدن به مدیرکلی این سازمان قدرت را در دفتر خود متمرکز کرده و به «تنوع آرا و عقاید» توجه ندارد.

هانس بلیکس، مدیر اسبق آژانس، از زاویه‌ای دیگر به قضیه نگاه می‌کند و با اشاره به تفاوت میان «اطلاعات تاییدنشده و شواهد» می‌گوید که یک سازمان «مسئول» هرگز نتایج خود را بر مبنای اطلاعاتی نمی‌گذارد که «تایید نشده‌اند».

در حالی که  آقای آمانو،، طبق اصول و خط‌مشی آژانس درباره این انتقادها اظهار نظر نمی‌کند، چند دیپلمات غربی در وین، مقر آژانس، از مدیریت او قویا دفاع کرده‌اند.

گاردین به نقل از این مدافعان می‌گوید که بخش اعظم شواهد و مدارکی که آمانو بر اساس آنها گزارش نوشته است به زمان محمد البرادعی، مدیرکل سابق، بازمی‌گردد، مدارکی که به گفته ‌آنها به هزار صفحه بالغ می‌شود.

از سوی دیگر رابرت کلی که از منتقدان سرسخت آژانس در زمان حاضر است چندی پیش در مقاله‌ای نوشت که خود به جمهوری اسلامی و ادعاهایش سوء‌ظن دارد.

او می‌گوید: «ایران ادعا می‌کند که فکر ساخت تسلیحات اتمی را کنار گذاشته، اما مکررا طوری عمل و رفتار می‌کند که انگار چیزی برای پنهان کردن دارد.»

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله