اعتراض مجمع فیلمسازان ایران به توقیف فیلم های سینمایی

به مداخله سیاسی در سینما پایان دهید

شورای مرکزی مجمع فیلمسازان ایران درباره توقیف فیلم‌های دارای پروانه نمایش در اکران نوروزی سال ۱۳۹۱ بیانیه‌ای صادر کرد. این شورا در بیانیه خود ضمن اعتراض شدید به مداخله های سیاسی در سینما آورده است:«ما اگر نتوانیم فیلمی ایرانی را که با لحاظ تمام مراحل قانونی ساخته شده، تحمل کنیم، چگونه می‌توانیم در مقابل موج عظیم فیلم‌های هالیوودی قد علم کنیم؟»لازم به یادآوری است در روزهای اخیر  اکران فیلم های سینمایی «گشت ارشاد» و «خصوصی» توقیف شده اند. 
 به گزارش خبرآنلاین، متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

«در حالی که امید آن می‌رفت تا سینمای ایران همانند سایر اصناف و آحاد مردم، سال جدید را با انرژی تازه‌ای آغاز کند، اما متاسفانه قانون‌ستیزی پیش‌آمده در خصوص فیلم‌های اکران نوروزی واهمه به یغما رفتن شالوده ده‌ها سال تلاش سینماگران ومسئولین فرهنگی کشورمان را رقم زد.

چه کسی نمی‌داند، فیلم‌هایی که اینک مورد تاخت و تاز قانون‌ستیزان قرار گرفته‌اند پروانه نمایششان را با چه مشقت‌هایی دریافت کرده‌اند؟ دریافت پروانه نمایش در سینمای ایران همانند عبور از هفت خان رستم است و شاید حتی سخت‌تر! فیلمسازان باید نظر ده‌ها تن از شورا‌های مختلف در یمین و یسار وزارت خانه عریض و طویل فرهنگ و ارشاد اسلامی را جلب کنند تا بتوانند پروانه نمایشی را اخذ کنند که قرار است ضامن حیثیت و سرمایه‌شان باشد.

با چنین پروانه نمایش آن‌ها باید بتوانند در پناه قانون محصول فرهنگی خود را به دست تماشاگران شریف ایرانی برسانند. اگر قرار باشد این پروانه نمایش چنین خاصیتی نداشته باشد، دیگر چرا باید این هفت خان مشقت بار را طی کنند؟ چرا باید عده‌ای غیرمتخصص و نا‌آشنا با سینما، برخلاف نظر کار‌شناسان قانونی و با فشارهایی که به فیلمساز و مسئولین فرهنگی می‌آورند، فیلم‌ها را از سر در سینما‌ها پایین بکشند؟ و البته طنز روزگار این است که فیلم‌هایی به این مصیبت دچار می‌آیند، که بعضا حتی مورد تشویق هیئت‌های انتخاب و داوری در جشنواره دولتی فجر قرار گرفته‌اند و در نمایش عمومی از استقبال تماشاگران برخوردار بوده‌اند.

در این وانفسا، مجمع فیلمسازان سینمای ایران قطع نظر از کیفیت فیلم‌ها و اینکه فیلم ساخته کدام فیلمساز است، این اتفاق اسف‌بار را بدعتی در سینمای ایران تلقی می‌کند و اعلان می‌کند با این بدعت، دیگر امنیت نمایش هیچ فیلمی در آینده تامین نخواهد بود.

ما اگر نتوانیم فیلمی ایرانی را که با لحاظ تمام مراحل قانونی ساخته شده، تحمل کنیم، چگونه می‌توانیم در مقابل موج عظیم فیلم‌های هالیوودی قد علم کنیم؟

در سالی که به عنوان سال تولید ملی با سرمایه ایرانی لقب گرفته اگر نتوانیم به تولید داخلی و سرمایه بخش خصوصی در سینمای ایران احترام بگذاریم، ناگزیر به احترام گذاشتن به تولیدات خارجی هستیم.‌‌ همان طور که هم اکنون وقت بسیاری از مخاطبین ایرانی صرف دیدن فیلم‌های سینمایی خارجی می‌شود.

ما نا‌گزیریم مداخله‌های سیاسی را در عرصه سینما نفی کنیم و اعلان کنیم فشارهای سیاسی بر مدیران فرهنگی و فیلمسازان کشورمان، عرصه را بر آن‌ها تنگ خواهد کرد و میدان رقابت فرهنگی برای رقبای خارجی، باز خواهد ماند.

585819

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله