صنعت پتروشیمی بیت المال را چپاول می کند

طراح تحقیق و تفحص از صنعت پتروشیمی با انتقاد از عدم پرداخت قیمت واقعی گاز توسط پتروشیمی ها گفت: صنایع پتروشیمی بیت المال را چپاول می کند و سازمان بازرسی، دیوان محاسبات و وزارت نفت در رسیدگی به این امر کوتاهی می کنند.

موید حسینی صدر با بیان اینکه قیمت خوراک پتروشیمی در لایحه بودجه هنوز تعیین نشده گفت: بر اساس قانون هدفمندی یارانه ها باید قیمت خوراک پتروشیمی حداقل 15 سنت باشد.

نماینده  خوی در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: بر اساس قانون هدفمندی یارانه ها قیمت خوراک پتروشیمی باید 65 درصد قیمت گاز صادراتی باشد، با توجه به اینکه در حال حاضر قیمت گاز صادراتی 38 سنت است قیمت خوراک پتروشیمی باید 29 سنت باشد که با تخفیف 15 سنت در نظر گرفته شده است.

عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه عدم اعمال قیمت دقیق خوراک پتروشیمی تخلف است، گفت: اگر وزارت نفت قیمت 15 سنتی را برای خوراک پتروشیمی ها قبول نکند بر اساس قانون هدفمندی یارانه ها باید قیمت واقعی را بپردازد.

وی تصریح کرد: پتروشیمی ها عادت کرده اند به مفت خوری و عدم پرداخت واقعی قیمت گاز توسط پتروشیمی ها چپاول بیت المال است.

حسینی تاکید کرد: سازمان بازرسی ، دیوان محاسبات و وزارت نفت در این کوتاهی مقصرند و در این همین راستا از وزیر نفت سئوال کردیم و به کمیسیون انرژی برای پاسخگویی به این سئوال دعوت شده اند.

وی در خصوص ارائه تبصره هدفمندی از سوی دولت به مجلس افزود: قانون هدفمندی کارایی خود را از دست داده و باید سازوکار اجرای فاز دوم هدفمدی یارانه ها به صورت لایحه جداگانه ای به مجلس می آمد تا اشکالات قانونی آن برطرف می شد. با این شکل ارائه تبصره هدفمندی به کمیسیون تلفیق موافق نیستم.

چندی پیش موید حسینی تقاضای تحقیق و تفحص از پتروشیمی ها را ارائه داد. وی یکی از دلایل ارائه تحقیق و تفحص را عدم ارائه واقعی سهام شرکت های پتروشیمی به بورس اعلام کرد. علاوه بر این وی معتقد بود پتروشیمی ها محصولات خود را به جای عرضه در داخل، صادر می کنند.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله