روز گذشته رخ داد:

رزم‌ناو آمریکایی ملوانان ایرانی را در دریای عمان نجات داد

نیروی دریایی ایالات متحده روز پنجشنبه اعلام کرد که یک ناو این کشور ۱۰ ملوان ایرانی را در  دریای عمان نجات داده است.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، رزم‌ناو «یو اس اس جیمز ای. ویلیامز» ملوانان ایرانی را که قایقشان در دریای عمان آتش گرفته بود، نجات داده است. این نخستین بار نیست که نیروی دریایی آمریکا ملوانان ایرانی را در آب‌های منطقه نجات می‌دهد.

به گزارش رادیو فردا،  خبرگزاری آسوشیتدپرس یادآور شده است که این دستکم برای هفتمین بار است که ناوگان آمریکایی ملوانان ایرانی را نجات می‌دهد.

به گفته گرگ رائلسون، سخنگوی ناوگان پنجم آمریکا در بحرین،‌ قایق ایرانی‌ها پرچم ایران را بر خود داشت که نیروهای آمریکایی آنها را به ناو «یو اس اس جیمز ای. ویلیامز» برای دریافت کمک‌های اولیه منتقل کردند تا از آنجا نیز به ناو هواپیمابر  «یو اس اس اینترپرایز» منتقل شوند. به گفته سخنگوی ناوگان پنجم آمریکا در ناو هواپیمابر یو اس اس اینترپرایز مقدمات انتقال این ملوانان ایرانی فراهم می‌شود.

پیشتر در مواقعی مشابه مقام‌های ایرانی با «انساندوستانه» توصیف کردن اقدام نیروی دریایی آمریکا برای نجات ملوانان ایرانی، آن را تحسین کرده بودند.

نیروهای آمریکایی افزون بر نجات قایق‌های گرفتار در دریا، شماری از ملوانان ایرانی را که از دست دزدان دریایی آزاد کرده‌اند.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله