دولت کویت به آتش کشیدن پرچم ایران را محکوم کرد

 دولت کویت به آتش کشیدن پرچم ایران توسط برخی از فعالان سنی این کشور را طی یک راهپیمایی در اعتراض به توییت‌های یک جوان شیعه در شبکه اجتماعی توییتر که آن را توهین به پیامبر خوانده بودند٬ محکوم کرد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه وزارت امور خارجه کویت طی بیانیه‌ای این حرکت را غیر مسوولانه خواند و مورد سرزنش قرار داد.

به گزارش خبرگزاری «کونا» خبرگزاری رسمی کویت٬ این اتفاق زمانی رخ داد که پلیس این کشور یک جوان شیعه به نام «حامد النقی» را به جرم توهین به پیامبر٬ عایشه همسر پیامبر و نزدیکان آنان دستگیر کرد.

بنابر این گزارش تعدادی از فعالان سنی به همراه تعدادی از نمایندگان مجلس این کشور در اعتراض به نوشته‌های این جوان شیعه٬ پرچم ایران را به آتش کشیده و خواستار اعدام حامد النقی شده بودند.

این اقدام با بیانیه وزارت خارجه این کشور مواجه شد که طی آن رابطه تهران و کویته را مطلوب توصیف کرد و این حرکت برخی از فعلان سنی این کشور را محکوم ساخت.

لازم به ذکر است طی دو سال اخیر و درپی آنکه دولت کویت اعلام کرد عده‌ای را به جرم جاسوسی برای ایران دستگیر کرده است٬ روابط ایران و کویت به سردی گراییده است.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله