جمعی از فعالان حقوق زنان طی انتشار بیانیه ای به حمایت از حقوق کارگران ایران پرداخته اند.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
در استقبال از روز جهاني كارگر، كمپين حمايت از حقوق كارگران در ايران در شرايطي شكل گرفته است كه اصناف كارگري در ايران شرايط بحراني ناشي از فشارهاي اقتصادي و سياسي را متحمل مي شوند.
بحران اقتصادي ناشي از نابخردي سياستمداران كشور در برنامه ريزي هاي كلان اقتصادي، بحران سازي در روابط ديپلماسي كه تحريمهاي اقتصادي فراواني را به مردم تحميل كرده است و به يغما رفتن ثروت ملي كه كمترين پاسخگويي در قبال آن شنيده نمي شود، كارگران را در شرايط سخت اقتصادي قرار داده است. شرايطي كه بسياري از آنان را بيكار كرده يا به آستانه بيكاري كشانده است. علاوه براينها، محروميت از حق اعتراض و دفاع از حقوق صنفي، برخورد قهري با سنديكاها و اتحاديه هاي مستقل كارگري كه ناشي از سركوب سياسي و نبود آزادي بيان در فضاي سياسي داخل كشور است، خفقان بيشتري را دامن مي زند.
در اين ميان مثل هميشه زنان كارگر، در نخستين صف آسيب ديدگان قرار دارند. همانگونه كه در بيانيه كمپين حمايت از حقوق كارگران در ايران آمده است: ” زنان کارگر در آمارهای رسمی پنج درصد از کل کارگران را تشکیل می دهند و چون اغلب در بخش غیر رسمی شاغل هستند ، در آمارها جایی ندارند و نادیده گرفته می شوند. هر چند آنان در بخش رسمی نیز از حقوق اولیه قانونی خود نیز بهره مند نمی شوند و طبق قانون کار امتیازاتی که ظاهرا برای کمک به زنان کارگر ، در نظر گرفته شده ، موجب شده است تا کارفرما ها به استخدام زنان کارگر، رغبتی نشان ندهند و برای فرار از قانون مرخصی زایمان ، حق شیردادن ، ایجاد شیرخوارگاه و مهدکودک ، از استخدام زنان کارگر سرباز زنند ویا هنگام عقد قررداد کار از کارگر زن تعهد گیرند که طی زمان قرارداد حق حامله شدن ندارند.”
علاوه بر اينها كاهش اجباري ساعات كار، بازنشستگي پيش از موعد و دوركاري، بيشتر زنان كارگر را هدف قرار داده و باعث از دست رفتن فرصت رشد در فضاي كاري براي آنان شده است. دوركاري كه به ظاهر در جهت حمايت از زنان است، اما درواقع باعث دور شدن زنان از فضاهاي عمومي و اجتماعي و از دست دادن فرصت رشد و تعامل با محيط كار مي شود كه افزايش نرخ بيكاري زنان، تنها يكي از نتايج آن است.
زنان نه تنها از حقوق و مزاياي كمتري نسبت به مردان در شرايط برابر كار، برخوردارند كه در خانواده هاي كارگر نيز سختي مضاعفي را متحمل مي شوند. زنان فعال كارگري و زناني كه همسرانشان فعال حقوق كارگران هستند يا به دليل فعاليت در اين حوزه تحت فشارهاي سياسي و قضايي قرار دارند، علاوه بر فشار سنگين معيشت، مسووليت خانواده، پي گيري هاي قضايي و فشارهاي اجتماعي، سياسي و امنيتي بيشتري را نيز تجربه مي كنند.
همچنين بايد به وضعيت زنان كارگر سرپرست خانوار و مشكلاتشان اشاره كنيم. زنان كارگري كه معمولا به دليل ناچار شدن، به كارهاي غير رسمي با حقوق پايين و شرايط سخت تن مي دهند و به همين دليل در آمارهاي رسمي نيز جايي ندارند و در صورت بحران كار يا تصميم كارفرما، اولين كساني هستند كه بيكاري بر آنها آوار مي شود، آنهم در شرايطي كه معمولا پشتوانه مالي ديگري در خانه ندارند.
در كشوري كه به خاطر داشتن ثروتهاي سرشار، خاك و آب و آفتاب فراوان و امكانات طبيعي بسيار، فرزندانش بايد از بهترين امكانات معيشتي و رفاهي بهره بگيرند، روز به روز بر تعداد كودكاني كه فشار فقر، از آنها كودك كار ساخته است، افزوده مي شود. آيا محروميت كودكان از تحصيل و روي آوردن اجباري به كار، دليلي جز بي تدبيري و سوء مديريت اقتصادي و سياسي دارد؟
از سوي ديگر انزوا در روابط بين المللي، براي كارگران ايراني بيكاري، فشار اقتصادي و بحرانهاي خانوادگي و اجتماعي را به همراه داشته است. نتيجه همه اينها، بر باد رفتن ثروتهاي ملي كشور ما، فقر مردم و درهم شكستن بنيانهاي اخلاقي در روابط اجتماعي و اخلاقي بوده است.
ما جمعي از فعالان حقوق زنان ايراني، در آستانه روز جهاني كارگر با همه كارگران در ايران به ويژه زنان كارگر اعلام همبستگي مي كنيم و در پاسخ به دعوت كمپين حمايت از حقوق كارگران در ايران، با اعلام حمايت از اين كمپين، خواهان پايان يافتن فشارهاي اقتصادي و سياسي بر كارگران ايراني به ويژه كارگران زن كه همواره تبعيضهاي بيشتري به آنها وارد شده، هستيم.
سران جمهوري اسلامي بايد به مسووليت خود كه در سازمان جهاني كار (ILO) به آن متعهد شده اند، عمل كرده و به خواسته هاي دموكراتيك و برابري خواهانه نهادهاي صنفي مستقل ايراني گوش دهند و براي رفع تبعيضهاي فراوان اقتصادي و اجتماعي و سياسي گامي موثر بردارند.
امضا كنندگان :
آزاده خسروشاهی/ آسو صالح/ آسيه اميني/ آیدا ابروفراخ/ آیدا سعادت/ آیدا قجر/ آینده آزاد/ احمد رناسی / اصغر ارسنگ/ الهه اماني / الهه صدر/ الهه گلکار/ امیر رشیدی/ امیر ممبینی/ اندیشه جعفری/ بانو صابري/ بهرام امامی/ بهرام پرتوی/ بیژن پیرزاده/ پرتو نوری علا/ پروين اشرفي/ پروین اردلان/ پروین بختیارنژاد/ پروین شهبازی/ پروین ملک/ پریچهر نعمانی/ پریسا احمدیان/ توران همتی/ حسین علوی/ حمید حمیدی/ خدیجه مقدم/ ديان علائی/ راحله اروجی/ رضا کاویانی/ رضا گوهرزاد/ رضوان مقدم/ رویا کاشفی/ زینب پیغمبرزاده/ ژ.تبریزی/ ژیلا گل عنبر/ ﺳﺤﺮ مفخم/ سلماز مقدم/ سمانه موسوی/ سوسن طهماسبی/ سوفیا صدیق پور/ سیامک فرید/ شمس تولایی/ شهلا بهاردوست/ شيرين عبادي/ شیرین فامیلی/ شیوا نوجوان/ صبا واصفی/ صبری نجفی/ صدیقه مقدم/ عسل پیرزاده/ عشا مومنی/ عصمت بهرامی/ علی افشاری/ علی اكبر مهدی/ علی صمد/ علی مختاری/ علی خانی/ فاطمه ابوالحسن لو/ فاطمه شاه‌نژاد/ فاطمه مسجدی/ فاطمه مقدم/ فخری شادفر/ فرزانه محمدپور/ فرناز کمالی/ فرهنگ قاسمی/ فریبا راد/ فریبا طریقی/ فریبا مرزبان/ کاوه رضائی شیراز/ کاوه کرمانشاهی/ گیسو جهانگیری/ لیلی حبیبی/ لیلا رنجبری/ لیلا سیف اللهی/ مائده سلطانی/ محبوبه حسین زاده/ محبوبه محبی/ محسن نژاد/ مرسده هاشمی/ مژگان ثروتی/ مسعود شب افروز/ معصومه ضياء/ ملیحه تیره گل/ منصور اسانلو/ منصوره خسروشاهي/ منصوره شجاعی/ مهدخت صنعتی/ مهری جعفری/ مهناز پراکند/ مهوش پوینده/ نازی عظیما/ ناهيدخيرابي/ ناهید میرحاج/ ندا فرخ/ نریمان رحیمی/ نسرین حمیدی/ نسیم تبیانیان/ نفیسه آزاد/ نوید محبی/ نیره توحیدی/ وجیهه مقدم/ یاور خسروشاهی/ یدالله قربانی/ حامیان مادران پارک لاله فرزنو/ حامیان مادران پارک لاله لس آنجلس–ولی/ کانون فرهنگ و هنر فرزنو
