انگلیسی‌ها گستاخانه دخالت کردند

حل موضوع جزایر سه گانه از طریق گفت و گو یا دادگاه لاهه

وزارت خارجه انگلیس با صدور بیانیه ای مداخله جویانه ، ضمن انتقاد از سفر احمدی نژاد به جزیره ابوموسی، شیوه رفتاری امارات با این موضوع را قابل تقدیر دانست.

به گزارش عصر ایران به نقل از خبرگزاری رسمی کویت، سخنگوی وزارت امور خارجه انگلیس سفر محمود احمدی نژاد به جزیره ابوموسی را “بسیار تاسف برانگیز” توصیف کرد.

این سخنگو گفت: «بریتانیا دست یابی به حل مسالمت آمیز و مورد پذیرش دو طرف این منازعه یعنی امارات و ایران بر سر جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک براساس قوانین بین المللی را تایید می کند.»

سخنگوی وزارت خارجه انگلیس همچنین بر ضرورت دست یابی به راه حلی برای این مسئله از طریق مذاکرات مستقیم یا ارجاع آن به دادگاه بین المللی لاهه تاکید کرد.

در این بیانیه آمده است: «بریتانیا از “رفتارهای از پیش بررسی شده” امارات درباره این مسئله، تقدیر می کند.»

قبل از این هم فرانسه، ایتالیا و آمریکا مواضع مشابهی اتخاذ کرده بودند.

این مواضع در حالی بیان می شوند که از لحاظ حقوقی در حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه هبچ تردیدی وجود ندارد. اتخاذ این مواضع از سوی کشورهای غربی سیاسی بوده و در راستای فشار به جمهوری اسلامی در پرونده هسته ای محسوب می شود. به اعتقاد کارشناسان دیپلماسی ضعیف دولت احمدی نژاد باعث افزایش گستاخی ها نسبت مالکیت ایران بر جزایر سه گانه شده است.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله