نامه اعتراضی جمعی از روزنانه نگاران خطاب به صادق و علی لاریجانی

تصویر جمهوری اسلامی به عنوان «بزرگترین زندان روزنامه نگاران» شما را آزار نمی دهد؟

  جمعی از روزنامه نگاران ایرانی با صدور نامه ای خطاب به صادق لاریجانی و علی لاریجانی روسای قوای قضائیه و مقننه ضمن اعتراض به برخورد توهین آمیز برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با خبرنگاران نسبت به حبس مهسا امر آبادی ور ضا انصاری راد و صدور حکم شلاق برای کاریکاتوریست اراکی  انتقاد کرده اند و خواستار پایان بخشیدن به روند برخوردهای غیر قانونی با روزنامه نگاران شده اند. در بخشی از این نامه آمده است:«اگر فعالیت متهمان و مجرمان اصلی پرونده های اختلاس میلیاردی،«اقدام علیه امنیت ملی»و «تشویش اذهان عمومی»تلقی نمی شود و آنان حق دارند آزادانه به فعالیت و زندگی های اشرافی خود ادامه دهند، دستگیری مهسا امر آبادی و رضا انصاری راد و دیگر روزنامه نگاران ایرانی تنها به جرم نوشتن، براساس کدام قانون عرفی و شرعی صورت میگیرد و فعالیت حرفه ای آنها اقدام علیه امنیت ملی تلقی می شود؟»
متن کامل این نامه به شرح زیر است:

آقایان صادق و علی لاریجانی

روسای قوای قضاییه و مقننه جمهوری اسلامی

درست در روزهایی که متهم بازداشتگاه غیرقانونی کهریزک ارتقا مقام می گیرد و قوای تحت ریاست شما چشم بر اتهامات او می بندد،روزنامه نگاران ایرانی یکی بعد از دیگری راهی زندان ها می شوند، به آنان ناسزا می گویند و حتی تعرض فیزیکی می کنند.

در آخرین موارد مهسا امر آبادی و رضا انصاری راد برای گذراندن حبس راهی زندان شده اند،در مجلس شورای اسلامی سعید شمس،خبرنگار هفته نامه آسمان از سوی یک نماینده مجلس مورد حمله و فحاشی قرار گرفته و محمود شکرابه کاریکاتوریست اراکی تنها به علت طراحی تصویر یکی از نمایندگان مجلس به ۲۵ ضربه شلاق محکوم شده است.

روسای قوای قضاییه و مقننه جمهوری اسلامی

ما روزنامه نگاران ایرانی با یادآوری مسئولیت قانونی شما، از یک سو در برابر ملت ایران و از سوی دیگر در برابر فرشته چشم بسته عدالت،بر خود واجب و لازم می دانیم از شما بپرسیم:

اگر متهم اول پرونده کهریزک که به گفته بالاترین مقام جمهوری اسلامی، آبروی نظام را در خطر قرار داده، مستحق ارتقا مقام [بخوانیم دهن کجی به قوای مقننه و قضاییه کشور] است، با کدام استدلال کاریکاتوریستی تنها به جرم کشیدن چند خط بر روی کاغذ، باید محکوم به تحمل ۲۵ ضربه شلاق شود؟

اگر فعالیت متهمان و مجرمان اصلی پرونده های اختلاس میلیاردی،«اقدام علیه امنیت ملی»و «تشویش اذهان عمومی»تلقی نمی شود و آنان حق دارند آزادانه به فعالیت و زندگی های اشرافی خود ادامه دهند، دستگیری مهسا امر آبادی و رضا انصاری راد و دیگر روزنامه نگاران ایرانی تنها به جرم نوشتن، براساس کدام قانون عرفی و شرعی صورت میگیرد و فعالیت حرفه ای آنها اقدام علیه امنیت ملی تلقی می شود؟

با کدام استدلال سوال ساده سعید شمس، خبرنگارهفته نامه آسمان، می تواند مبنای فحاشی و توهین باشد و صدایی از مجلسیان برنیاید؟ مهسا امرآبادی در شرایطی رندانی می شودکه همسر روزنامه نگارش مسعود باستانی، از دو سال و نیم پیش در زندان رجایی شهر زندانی است و حتی یک روز نیز به مرخصی نیامده. آیا این عدالت اسلامی است که یک زوج روزنامه نگار تنها به جرم نوشتن، یکی در زندان رجایی شهر و دیگری در زندان اوین زندانی باشند؟ تصویر جمهوری اسلامی به عنوان «بزرگترین زندان روزنامه نگاران» در گزارش های مراجع بین المللی، شما را نمی آزارد؟ رواست که قانون گذار باشید و جامه قضا بر تن داشته باشید اما حتی بر قانونی که خود نوشته و قضایی که خود مجری آن هستید،چشم فروبندید؟

ما روزنامه‌نگاران امضا کننده این نامه، رییس قوه قضائیه‌ای که در نخستین روز کاری خود عنوان کرده است ” هيچ‌كس نبايد جرات كند و به خود حق دهد كه خلاف قانون حكم كند و حقوق شهروندان را تضييع نمايد و من در اين راستا نسبت به احدي گذشت نخواهم كرد” و رییس مجلسی که بنا بر سوگند نمایندگی خود متعهد به حفظ حقوق ملت و آزادی مردم است را خطاب قرار داده‌ایم. ما خواستار آزادی روزنامه نگاران دربندیم. ما خواستار توقف حرکت شلاق ایم، ما خواستار پایان نهادن بر همه بی قانونی ها، بی عدالتی ها و بی حرمتی ها به اهل قلم هستیم، ما خواستار اجرای قانون ایم…ما خواستار حرمت قلم ایم و از شما به عنوان دو متولی دو قوه از قوای سه‌گانه جمهوری اسلامی ایران انتظار داریم در این حیطه، قدرتی برای عمل و عزمی برای اعمال قانون و اجرای عدالت داشته باشید.

بهروز صمدبیگی- مهرداد ابوالقاسمی- بهداد بردبار- آسيه اميني- کامبیز توانا- شهرام رفیع زاده- مرتضی کاظمیان- ملیحه محمدی- شهرزاد همتی- سحر بیاتی- رضا حاجی حسینی- سيد سراج الدين ميردامادي- مریم جعفری- حمید مافی- نگین بهکام- مژگان مدرس علوم- حنیف مزروعی- امید ایران‌مهر- احمد جلالی فراهانی- مرتضی ناعمه- نازنین کاظمی- میترا شجاعی- ساجده عرب سرخی- جواد منتظری- ریحانه طباطبایی- ارشاد علیجانی- لیدا ایاز- دلبر توكلى- سولماز ایکدر- رضا صديق- فرهمند علیپور- حسین علوی- نعیمه دوستدار- آرش بهمنی- سعید شمس- مانا نیستانی- آرش حسینی پژوه- مسیح علی نژاد- علی خردپیر- امید کشتکار- آیدا قجر- محمدرضا یزدان پناه- مولود حاجی زاده- پژمان موسوی- اردوان روزبه- فرنوش تهرانی- احسان محرابی- مینو بدیعی- لیلا ملک محمدی- احمد رافت- سعیده امین- بیژن صف سری- سعیده خدابخش- علی بزرگیان- مجتبی نجفی- احسان مازندرانی- محمد رهبر – ارشاد علیجانی- سعید شمس- محمد آقازاده- فرنوش تهرانی- حنیف شعاعی- مهرداد عمادی- علیرضا خامسیان- ساسان آقایی- مهدی تاجیک- فرید حائری نژاد- سامان رسول پور- رضا رفیعی- ژیلا بنی یعقوب- حمید جعفری- طاهره ریاحی- حمید مافی- رضا غیبی- علی دهقان- صبا آذرپیک- مریم شبانی- امیر متقی- نزهت امیرآبادیان- مسعود بهنود- جواد حیدریان- پوریا عالمی- کاوه قریشی- نفیسه مطلق- آرزو دیلمقانی- محمدحسین نجاتی- روزبه میرابراهیمی- محمد تنگستانی- ترانه بنی یعقوب- مجید آل ابراهیم- بی تا بختیاری- مازیار خسروی- سونیتا سراب پور- محبوبه حسین زاده- پویان فخرایی- میلاد بهشتی- مهرداد ابوالقاسمی- همایون خیری- افشین امیرشاهی- سروش فرهادیان- رضا شجاعیان- مینو مومنی- رضا خانکی- عبدالرضا تاجیک- محسن احمدی- رضا حقیقت نژاد- علی رضوی- غزل حضرتی- حسین نورانی نژاد- بابک ذاکری- مهراوه خوارزمی- نیوشا صارمی- پرستو سرمدی- فیروزه رمضان زاده- نرگس رسولی- علیرضا لطیفیان- حسن محمدی- علی رستگار- بنیامین صدر- شاهین نوربخش- ماهرخ غلامحسین پور- احسان قلمچی- رضا گنجی- نیما راد- نوشابه امیری- فرشته قاضی-

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله