سرهنگ رامتین سبتی، فرمانده جدید معاونت دکترین و توسعه ستاد دفاع غیرنظامی ارتش اسرائیل، می‌گوید ۱۵ ساله بود که محله یوسف آباد تهران را گذاشت و از مرز پاکستان قاچاقی کشور را ترک کرد.
به گزارش بی بی سی پس از ۲۵ سال زندگی در اسرائیل، سبتی هنوز به خوبی فارسی صحبت می‌کند.
او می‌گوید کشور زادگاه و هویت ایرانی‌اش را دوست دارد ولی دیگر مملکتش اسرائیل است.
در بین ایرانی هایی که بعد از انقلاب سال ۱۳۵۷ به اسرائیل مهاجرت کرده و وارد کادر ارتش شده‌اند، سرهنگ سبتی بالاترین درجه را دارد.
به عنوان یک نظامی پاسخهایش بسیار دیپلماتیک بود و از اظهار نظر درباره مناقشه اتمی خودداری کرد.
او می‌گوید: “اگر خدای ناخواسته جنگ شد من فقط کارم این است که به مردم (اسرائیل) هرچه بهتر و بیشتر کمک کنم.”
گردان تجسس و نجات این افسر ایرانی تبار در یک مانور مقابله با زلزله که این هفته در اسرائیل برگزار می‌شود، شرکت دارد.
سبتی می‌گوید زلزله یا موشک برایش فرقی نمی‌کند، وظیفه او این است که برای مواقع بحرانی آماده باشد:”هیچ وقت نمی‌شود بگوئیم که صد در صد آماده‌ایم. ولی ما از چند سال پیش خیلی آماده‌تر هستیم حتی از دو سه سال پیش آمادگی (دفاع غیرنظامی) ما خیلی بهتره.”
از سرهنگ سبتی در پاسخ به این سئوال که آیا رگ و ریشه ایرانی اصلا در کارش تاثیری دارد؟ می‌گوید: «همیشه به من می‌گویند به خاطر اینکه من ایرانیم می‌توانم بحث کنم…بعد از ۲۵ سال که اینجا زندگی میکنم هیچ وقت یادم نمیره که ایرانیم. وقتی میروم خانه مادرم (خانه) خواهرم، فارسی حرف می‌زنیم.”
وی در برابر این پرسش که چرا مانند خیلی از یهودهایی که به اسرائیل مهاجرت کردند اسم عبری انتخاب نکرده‌اید؟می گوید: «چون من اسمم رو دوست دارم. (در اسرائیل) خیلی کم کسانی هستند که اسمشون رامتینه. به همین خاطر تصمیم گرفتم بگذارم بمونه. من از اینکه ایرانی هستم افتخار میکنم. هیچ مشکلی نیست که ایرانیم. هر کس می‌پرسد که رامتین چیه می‌گویم اسم ایرانی. اسم شاعر ایرانی.”»
