محمد دادکان با انتقاد شدید ار وضعیت فعلی فوتبال ایران نسبت به حیف و میل پول و بحران مدیریت حاکم بر ورزش انتقاد کرد. او معتقد است حق بازیکنی که یک میلیارد می‌گیرد بیش از 100 میلیون تومان نیست.
به گزارش گل؛ به اعتقاد محمد دادکان تنها راه نجات فوتبال ایران این است که یا یک سال تعطیل شود یا اینکه همه به مدت یک سال مجانی در آن فعالیت کنند. رئیس سابق فدراسیون فوتبال در این گفت و گو با انتقاد از مدیران فعلی از مناسبات حاکم بر ورزش ایران انتقاد کرد و نسبت به حیف و میل پول و رفیق بازی در ورزش ایران انتقاد کرد.
متن کامل این گفت وگوی صریح و خواندنی به شرح زیر است:
به نظر شما پرداختن به بحث آسیب‌شناسی مدیریت فوتبال در ایران چقدر اهمیت دارد؟
مگرکسانی که وارد ورزش شده‌اند، مدیر هستند؟ متاسفانه ورزش جایگاهی شده که همه به آن دست اندازی می‌کنند و هر کسی را که دوست دارند می‌آورند. تئوری آقایان این است که این مدیر «از ما» باشد نه «بر ما».یعنی اگر مدیری کاربلد باشد اما با آنها نباشد، او را نمیآورند. برایشان مهم است آدمی را بیاورند که فقط با آنها باشد.حالا اگر جایی که این مدیر را گذاشتهاند از بین برود، باز هم برایشان مهم نیست. من اسم کسی را نمی‌آورم اما مردم می‌دانند منظورم با کیست.
اما همین مدیرانی که شما می‌گویید پول زیادی در فوتبال هزینه کرده‌اند.
پولی که الان در این باشگاه هزینه می‌شود سال بعد دیگر وجود ندارد و بعد از اینها دیگر کسی نمی‌آید این طوری پول بدهد. اینها هم که از ارث پدر و مادری‌شان نمی‌دهند. به هر حال چیزی تا انتخابات باقی نمانده و من می‌خواهم بپرسم چرا در این 7سالی که بودند این طور هزینه نکردند.
شما معتقدید سال آینده بازیکنان پول‌های بیشتری را طلب می‌کنند؟
بازیکنی که امسال به فلان تیم آمده و یک میلیارد و دویست میلیون گرفته، سال آینده می‌خواهد بر اساس تورم 40 درصد بیشتر بگیرد. شما 40 درصد روی این پول بگذارید می‌شود یک میلیارد و 700میلیون! پول‌های یامفتی را به آقایان می‌دهند و آنها هم هزینه می‌کنند.
چرا دولت این پولها را می‌دهد؟ مگر نظارت و حساب و کتاب وجود ندارد؟
ببینید مثلا وقتی قاچاق سیگار اتفاق بیفتد، نظارت و بازرسی سراغ سیگارفروش کنار خیابان میروند اما سراغ آنکه تریلی، تریلی سیگار وارد می‌کند نمیروند. اگر این پولها در دوره من خرج می‌شد سردروازه شهر دارم می‌زدند. متاسفانه باید بگویم خیلی از ورزشیهای ما هم به دلیل مسائل مالی مجذوب همین مدیران سیاسی شدند. به قول معروف «ای‌پرده! برقص و خوش رقصی کن که هنوز پنجره باز است.»
قبول دارید که سیر صعودی قیمت بازیکنان از دوره ریاست شما در فدراسیون فوتبال آغاز شد؟
اتفاقا من سعی میکردم جلوی رشد قیمتها را بگیرم. ما به مربیان تحت قرارداد تیم ملی رقم‌های متناسبی میدادیم. همین محمد مایلی‌کهن 15 میلیون گرفت، حسین فرکی 13 میلیون گرفت. همایون شاهرخی با آن همه اسم و رسم به عنوان سرمربی تیم ملی، پاس و… 15 میلیون قراردادش بود. به والله این رقم‌ها مال صدسال پیش هم نیست مال 7 سال پیش است. ببینید بعد از من در تیم ملی آقای علی دایی چقدر گرفت، آقای قلعه‌نویی چقدر گرفت؛ همه بالای 300،400 میلیون گرفتند. همه اینها زیر سر وزارت ورزش و سازمان تربیت بدنی سابق است. بعد از رفتن ما مگر نگفتند 10 تا تیم ملی می‌خواهیم درست کنیم و لیگ را 24 تیمی‌کنیم؟ پس چه شد؟ آقایان یک ورزشگاه نقش جهان اصفهان را نتوانستند درست کنند.
زمان شما حرف و حدیث‌های زیادی درباره برگزاری مسابقات در ماه رمضان شکل گرفت. این مسائل امسال هم مجددا مطرح شد و سر و صدای زیادی به پا کرد.
آن آدمی که این حرف را زده زودتر از همه در لیگ شرکت می‌کند. این حرف که «اگر علما دستور بدهند بازی میکنیم» فقط برای حاشیه درست کردن و مطرح شدن است. این حرفها را میزنند که روی جلد روزنامه‌ها باشند. حالا دیگر همه کارشناس مذهبی هم شده‌اند!
شما کماکان در همه مصاحبه هایتان علیه علی آبادی صحبت می‌کنید. در صورتی که او در مصاحبه‌ای گفته بود در مورد شما اشتباه کرده است؟
این کافی نیست. ببینید اشتباهات علی آبادی چه ضربه‌ای به فوتبال زد. تیم ملی ایران پانزدهم دنیا بود اما الان کجاست؟ من با علی آبادی چه مشکلی دارم؟ من می‌گویم تفکر علی‌آبادی نباید در ورزش باشد. عباسی‌ها و سعیدلوها نباید بیایند. اینها هیچ چیز از ورزش نمی‌دانند. نه تخصص دارند و نه دانش و نه تجربه. به صرف اینکه با آقای رئیس‌جمهور رفیق هستند و جای دیگری هم نیست، آنها را می‌گذارند در این پست.
به نظر شما بهترین بازیکنان ایران چقدر می‌ارزند؟
باور کنید هیچ‌کدام نباید بیشتر از صدمیلیون تومان پول بگیرند. به خدا 100 میلیون را هم زیاد گفتم. وحید هاشمیان زمانی که می‌خواست بیاید ایران قبل از پرسپولیس با نفت تهران بر سر یک رقمی توافق کرده بود. خود وحید می‌گفت رفتم آلمان هم باشگاهی‌ام گفت داری می‌روی ایران چقدر قراردادت است، گفتم 500، 600 هزار دلار. آن هم دلار 1050 تومان. گفت پس برای من هم درست کن بیایم، چون هیچ جای دنیا این پولها را نمی‌دهند!
برای نجات فوتبال ایران چه نسخه‌ای دارید؟
این فوتبال باید یک سال تعطیل شود. آن زمان شاید بشود برایش کاری کرد. اگر من مسئولیت داشته باشم به خدا تعطیلش می‌کنم. اگر هم تعطیل نکنم همه بازیکنها و مربیان باید یک سال مجانی کار کنند! هر کسی هم فکر می کند بیشتر میارزد برود یک کشور دیگر پول بگیرد. مربیان ما دیگر با 600 – 500 میلیون و یک میلیارد هم راضی نمی‌شوند اما اگر مدیر به آنها بگوید 100 میلیون بیشتر نمی‌دهم، مطمئن باشید جای دیگری نمی‌تواند برود. حتی تیم «شیر بز افغانستان» هم آنها را نمیخواهد! ولی طوری حرف میزنند که انگار بهترین مربیان دنیا هستند. دلم میسوزد از اینکه چطور برخی مردم به نان شب محتاجند اما در فوتبال اینطور پولها حیف و میل می‌شود. فوتبال در همه کشورهای دنیا یک سرگرمی است اما در کشور ما سرگرم‌کننده است! سرگرمی با سرگرم کننده فرق می کند. سرگرم کننده یعنی اینکه سر مردم را گرم کنید تا به مرغ 8000 تومانی فکر نکنند!
