آغاز ساخت «دست بافته های مادریم» فیلم مستند علی لایق زاده بعد از مستند موفق «گاودانه»

افسانه بایگان راوی میراث بر بادرفته عشایر ایرانی می شود

علی لایق زاده مستندساز خبر از ساخت مستند”دست بافته های مادریم ” با حضور افسانه بایگان را داد و گفت: این مستند روایتی از شادی،عشق و غم زنان عشایری در تار و پود گلیم ،گبه و جاجیم است، میراثی که رو به فراموشی است.

علی لایق زاده کارگردان فیلم مستند “گاودانه” با اعلام این خبر در توضیح کم و کیف ساخت فیلم مستند “دست بافته های مادریم” در گفتگوبا مهر، گفت: این فیلم مستند که هم اکنون مراحل تصویربرداری خود را می گذراند درباره زندگی عشایر و میراث فرهنگی و معنوی آنها در کل کشور است که متاسفانه رو به نابودی است.

وی در ادامه افزود: بخشی از این میراث معنوی گلیم، گبه و جاجیم است که از گذشته دور تنها به عنوان صنایع دستی و یا وسیله ای تزئینی در بین عشایر به شمار نمی آمده است بلکه ذره ذره زندگی مردمان عشایر در تار و پود این دست بافته ها است.

لایق زاده در ادامه متذکر شد: اگر به مناطق ییلاق وقشلاق عشایر مراجعه کنیم می بینیم که تا چهار سال پیش در یک منطقه عشایر نشین صد سیاه چادر بوده ولی متاسفانه هم اکنون تعدادانگشت شماری از این سیاه چادرها و مردمان عشایری را می بینیم که به دلیل مشکلات اقتصادی و تصمیمات نا آگاهانه برخی مسئولان مرتبط عشایر دچار فقر و تنگ دستی شده اند و نمی توانند احتیاج های زندگی خود و حتی علوفه برای دام های خود فراهم کنند.

این مستندساز در ادامه افزود: نتیجه تحقیقات پیش از ساخت این مستند نشان داد که به دلیل فقر بسیار عشایر ناخواسته دام و زندگی خود می فروشند و در نهایت وارد جامعه شهرنشینی می شوند. از همین رو با نگاه تاریخی به میراث معنوی در زندگی عشایری ساخت این مستند را آغاز کرده ام .

لایق زاده در ادامه صحبت های خود با اشاره به ساختار این مستند گفت: در این فیلم مستند پیرمرد عشایری رو می بینیم که بعد از آمدن به شهر دچار افسردگی شده و به یاد دوران خوش زندگی در سیاه چادرش ، هرشب جلوی آپارتمان خود که با وام و پول فروش گوسفندان اش خریده است آتش روشن می کند و با اشک آواز سوزناک محلی می خواند.

وی در ادامه افزود: «علاوه بر این پیرمرد به در سیاه چادری در عشایر باقی مانده رفتیم و پیرمرد و پیرزنی را دیدم که تنها مانده واشک می ریختند برای تنهایی خود و تمام تنهایی، نابودی عشق، هم دلی وهمنشینی مردمان عشایر را نیز تصویربرداری کرده ام . این فیلم مستند هفتاد دقیقه است و بنا دارم به جشنواره فیلم فجر ارائه دهم.»

این کارگردان جوان در ادامه با اشاره به حضور بازیگران در این مستند گفت: با توجه به موضوع انسانی فیلم که در رابطه با نابودی یک فرهنگ و تاریخ عشایری در ایران است ، صحبتهایی با بازیگران مطرح سینما وتلویزیون شد کرده ام و هریک از آنها ابراز علاقمندی خود را برای حضور در این فیلم اعلام کردند. و در این راستا استاد عزت الله انتظامی در منزل خود درباره خاطرات اش در فیلم “در مسیر تند باد” سخن گفت.

وی در پایان افزود: از دیگر بازیگرانی که دراین پروژه مرا همراهی می کنند می توان به داوود رشیدی،محمد رضا شریفی نیا، افسانه بایگان، مهران رجبی،لیلی رشیدی، رابعه اسکویی، زهره حمیدی، یلدا قشقایی، فریبا ترکاشوند، رزیتا غفاری، لیلا برخورداری، چکامه چمن ماه و بهنوش بختیاری اشاره کرد و امیدواریم دیگر هنرمندان عزیز برای ماندگار شدن این تاریخ کهن و شادی مردمان عشایربه این پروزه انسانی بپیوندند.

خاطرنشان می شود لایق زاده در مستند تماشایی گاودانه محرومیت اهالی روستایی از استان کهیگیلویه بویر احمد را به تصویر کشیده بود. مردم این روستا  به خاطر نداشتن پل  مجبور بودند برای عبور از رودخانه از وسیله‌ای که با قرقره و سیم بکسل ساخته شده بود، استفاده کنند. همین وسیله باعث شد تعدادی از بچه‌هایی که برای تحصیل مجبور بودند از رودخانه عبور کنند انگشتانشان قطع شود.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله