کمیته حمایت از شاهرخ زمانی با صدور بیانیهای نسبت به اعمال فشار جدید بر این زندانی و برخی دیگر از زندانیان حاضر در زندان تبریز اعتراض کرده است. در بخشی از این بیانیه آمده است:«از تاریخ 24/2/91 در زندان مرکزی تبریز مأموران مجددا” فشار علیه زندانیان سیاسی و کارگری از جمله شاهرخ زمانی ،نیهات تونجر ،جمهور اوزگوچ ،محمد جراحی ،هادی میرزا علی و جاوید هوتن کیان و … را شدت بخشیده اند .این زندانیان در استفاده از تلفن ،هواخوری ،ملاقات و حقوق حقه ی دیگر محدود و برخی کاملا” محروم شده اند . لازم به ذکر است دو زندانی به نامهای جمهور اوزگوچ و نیهات تونجر در اعتراض به فشارهای وارده از امروز دست به اعتصاب غذا زده اند و اکنون در سلول انفرادی به سر می برند
در این موج جدید اذیت و آزار زندانیان اشخاص مختلف از جمله رؤسای بندها ،افسر نگهبان ها ،رئیس زندان و معاونین او همچنین آخوند زندان (امام جماعت ) و نیز مسئولین قوه قضاییه مستقر در زندان و بازجوها و دیگر مأموران وزارت اطلاعات به صورت سیستماتیک هماهنگ شده و یک دست عمل می کنند و به شکایتها و درخواستهای کاملا” قانونی زندانیان رسیدگی نمی کنند و هر روز به بهانه ای اتاقهای زندانیان را زیر و رو می کنند معلوم نیست به دنبال چه می گردند؟ در این بازدیدها و بازرسی ها لوازم زندانیان ضمن اینکه بسیاری از وسایل آنها را تخریب می کنند مواقع بسیاری نیز اموال زندانیان مانند سیگار ،فندک ،خوراکی ها ، خودکار و کاغذ و پول اندکی که دارند توسط مأموران به سرقت برده می شود و اگر کسی اعتراض یا شکایتی بکند نه تنها به شکایت او رسیدگی نمی شود بلکه فرد معترض و شاکی هر چه بیشتر تنبیه شده و ضمن محروم کردن او از تسهیلات عمومی او را به انفرادی نیز منتقل می نمایند.» در بخش پایانی این بیانیه نیز آمده است:« ما ضمن محکوم کردن دور جدید تشدید فشار بر زندانیان خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط همه زندانیان کارگری و سیاسی هستیم در همین حال از تمامی نهادها ،کارگران ،احزاب و سازمانها می خواهیم متحدانه و با برنامه های دقیق اقدام به تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی نمایند.»
لازم به ذکر است شاهرخ زمانی کارگر نقاش و عضو هیات بازگشایی سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمانی و عضو شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری است و به یازده سال زندان محکوم شده است.