عبدی پیش‌تر از سال 94 تا 1402 در حبس بود

ادامه سرکوب فعالان صنفی معلمان؛ ممنوع‌الخروج شدن اسماعیل عبدی با شکایت سپاه

 «اسماعیل عبدی»، دبیر «کانون صنفی معلمان ایران (تهران)»، با شکایت اطلاعات سپاه ممنوع الخروج شده است. براساس اعلام «فرامرز خداشناس»، وکیل این فعال صنفی شناخته شده، آقای عبدی در تازه‌ترین اقدام سرکوبگرانه سپاه پاسداران با تنظیم و ثبت شکایتی علیه اسماعیل عبدی، موجبات ممنوع‌الخروجی این معلم با سابقه را فراهم کرده است.

به گفته آقای خداشناس، «این خبر ابتدا در اداره گذرنامه مرکزی تهران به من گفته شده و پس از آن در دادسرا هم تایید شده است.»

این عضو برجسته هيات مديره كانون صنفی معلمان تهران، روز ۱۴مهر۱۴۰۳ هم‌زمان با روز جهانی معلم، با رای هیات تخلفات اداری آموزش‌وپرورش شهرستان‌های تهران، بازخرید و از کار هم اخراج شده است. براساس اعلام شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، «حکم صادره برای آقای عبدی که ۲۴سال سابقه تدریس دارد، برای اتهاماتی چون «شرکت در تحصن، اعتصاب و تظاهرات غیر قانونی، تحریک به برپایی تحصن، اعتصاب و تظاهرات غیرقانونی و اعمال فشارهای گروهی برای تحصیل به مقاصد غیرقانونی از طریق عضویت در کانون صنفی معلمان و سرپرستی اعتراضات کشوری معلمان و…»، منجر به بازداشت و محکومیت شده؛ صادر شده است.

آقای عبدی پیش‌تر از تیر۱۳۹۴ تا آذر۱۴۰۲ برای گذراندن دوران محکومیت خود در حبس بود و با پذیرش اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور و تودیع وثیقه، از زندان آزاد شده بود. براساس اطلاع «ایران‌وایر»، وزارت آموزش‌و‌پرورش با بازگشت به کار یا بازنشستگی اسماعیل عبدی، دبیرکل سابق کانون صنفی معلمان ایران مخالفت کرده و پیگیری‌های وکلای او در این موضوع هم، بی‌نتیجه بوده است.

اسماعیل عبدی کیست؟

اسماعیل عبدی دبیرکل سابق کانون صنفی معلمان، از سال ۱۳۸۵عضو فعال و عضو هیات ‌مدیره کانون صنفی معلمان اسلام‌شهر بوده است. او معلم رسمی آموزش‌وپرورش، لیسانس ریاضی و سابقه ۲۱ سال تدریس در جنوبی‌ترین نقطه پایتخت را دارد. در کنار آن، دیپلم فدراسیون جهانی شطرنج را هم گرفته و مربی شطرنج دانش‌آموزان مقاطع مختلف بوده است.

دبیرکل سابق کانون صنفی معلمان، اولین‌بار در تجمع اعتراضی ۲۳اسفند۱۳۸۵ مقابل وزارت آموزش‌‌وپرورش بازداشت و پس از یک روز آزاد شد. او در شهریور۱۳۸۶ برای دومین‌ بار هنگام برگزاری «نشست شورای هماهنگی کانون‌های صنفی معلمان سراسر کشور»، توسط پلیس امنیت بازداشت و یک روز را در بازداشتگاه گذراند.

سومین بازداشت او، ۱۱دی۱۳۸۷ و در جریان دیدار با نمایندگان کانون‌های صنفی معلمان، با نمایندگان «فراکسیون اقلیت» مجلس شورای اسلامی، مقابل ساختمان مجلس بوده است. دور چهارم بازداشت او ۲۹اردیبهشت۱۳۸۹ صورت گرفت. او این‌بار از سوی ماموران وزارت اطلاعات در منزل شخصی خود بازداشت ‌شد. ماموران علت دستگیری ‌او را «صدور قرار مجرمیت توسط قاضی شعبه یک اسلام‌شهر» اعلام کردند. در این دور بازداشت، ماموران وزارت اطلاعات ضمن بازرسی و تفتیش منزل، لپ‌تاپ، کیس کامپیوتر خانگی و دفترچه خاطرات او را ضبط ‌کردند. او ابتدا به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل ‌شد و ۳۴ روز را در انفرادی و ۱۱ روز را در بند عمومی سپری ‌کرده و سرانجام با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.

شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «پیرعباسی» در همین پرونده در سال ۱۳۹۰ با استناد به «مواد قانونی ۵۰۰ و ۵۰۵ قانون مجازات اسلامی»، حکم «۱۰ سال زندان تعلیقی» را برای او صادر کرد. این حکم درحالی صادر شد که او تنها به‌عنوان معلم آموزش‌وپرورش و عضو کانون صنفی معلمان تلاش کرده بود مطالبات صنفی فرهنگیان را پیگیری کند. اما او در ادامه فعالیت‎ خود، به این تهدید امنیتی و حکم دستگاه قضایی توجهی نشان نداد.

 گذرنامه اسماعیل عبدی، ۲تیر۱۳۹۲ و هنگامی که قصد خروج از کشور برای شرکت در اجلاس جهانی معلمان در کانادا را داشت، توقیف شد. آقای عبدی باید از طریق مرز ارمنستان از کشور خارج می‌شد و از آنجا به کانادا می‌رفت. چهار روز پس از ضبط گذرنامه، ‌او برای پنجمین بار در تاریخ ۶تیر۱۳۹۲، توسط قرارگاه «ثارالله» سپاه پاسداران دستگیر و ۴۰ روز را در سلول‌های انفرادی و ۱۰ ماه را در بندهای ۷ و ۸ زندان اوین زندانی شد.

این فعال صنفی معلمان، آذر۱۳۹۲، در اعتراض به عملکرد «صندوق ذخیره فرهنگیان»، همراه با ۱۹ تشکل «شورای هماهنگی تشکل‎های صنفی فرهنگیان»، در جلسه‌ای با مدیران این صندوق نسبت به مدیریت کانون صنفی اعتراض کرد. در خرداد۱۳۹۳ به نمایندگی از این شورا، در «اجلاس بین‎المللی اگه تیم سن» که زیر نظر «سازمان جهانی معلمان» در شهر آنکارا برگزار شد، شرکت کرد.

او در شهریور۱۳۹۳ همراه با «محمد فاضلی»، یکی دیگر از فعالان صنفی، به‌عنوان نمایندگان کانون صنفی معلمان در نشست شورای هماهنگی کانون‌های صنفی با نمایندگان وزارت‌خانه حاضر و پرسش‌های فرهنگیان را مطرح کرد. با پیگیری‌های او از طریق «هیات بازگشایی کانون‌های صنفی معلمان»، برخی شعبه‎های کانون در مناطقی چون پاکدشت، رباط کریم و اسلام‌شهر در استان تهران و شهرهای بروجرد، شاهرود و زرین‌دشت راه‌اندازی شدند.

«ابواقاسم صلواتی»، رییس شعبه ۱۵دادگاه انقلاب اسلامی تهران، در بهمن۱۳۹۴ با استناد «مواد ۶۱۰، ۵۰۰ و ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی»، او را برای اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» به پنج سال حبس تعزیری و برای اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران»؛ به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد.

قاضی صلواتی در حکم خود او را به ۱۹ دلیل، مجرم و مستحق مجازات دانست. از جمله این دلایل که در حکم او، مصداق عناوین مجرمانه عنوان شده: «راه‌اندازی شعبه‌های کانون صنفی معلمان»، «شرکت در دو همایش آلودگی هوا و حقوق شهروندی زنان»، «حضور بر مزار ابوالحسن خانعلی»، «پیاده‌روی در پارک پردیسان»، «دیدار با خانواده‌ کشته‌شدگان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم در سال ۱۳۸۸» و «حمایت از نیروهای ملی مذهبی و جنبش‎های کارگری» اشاره کرد.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران آقای عبدی را به‌عنوان یکی از فعالان جنبش صنفی معلمان معرفی کرده که «همواره هدف فشارهای امنیتی و سرکوب سیستماتیک قرار داشته است. این اقدامات درحالی ادامه دارد که حاکمیت با پرونده‌سازی، وثیقه‌های سنگین، و محرومیت‌های متعدد، تلاش می‌کند تا صدای معلمان آگاه و مبارز را خاموش کند.»

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله