رئیس انجمن صنفی کارگران کوره پزخانه‌های استان تهران از مجبور بودن کارگران کوره پزخانه‌ها «برای پنهان ساختن خود از دید بازرسان بیمه» خبر داد.
غلامرضا عباسی در این باره به ایلنا گفت: به هنگام بازرسی بیمه‌ای در کوره پزخانه‌ها، با اخذ چک و سفته و حتی در مواردی پول نقد، کارگران را تحت فشار قرار می‌دهند تا خود را از دید بازرس تامین اجتماعی پنهان سازند.
وی با انتقاد از دید منفی مسولان دولتی نسبت به انجام وظایف صنفی تشکل‌های کارگری ادامه داد: هر‌گاه مسئله‌ای در جهت احقاق حق کارگران از سوی تشکل‌های کارگری دنبال می‌شود مسئولان به گونه‌ای برخورد می‌کنند که گویا دخالتی در کار آنها شده است. حال آنکه وظیفهٔ تشکل‌های کارگری کمک به مسئولان در شناسایی مشکلات کارگران و حراست از حقوق نیروی کار است.
این فعال کارگری تصریح کرد: برای مثال وقتی کارگری تحت فشار قرار گرفته است تا خود را از دید بازرس بیمه پنهان سازد، تشکل کارگری مربوطه به وی کمک می‌کند تا با حقوق خود آشنا شود. روشن است که بیمه شدن کارگران اولا منجر به تامین درآمد برای سازمان تامین اجتماعی می‌شود و ثانیا کارگران را به حق‌شان می‌رساند.
دبیر کل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری استان تهران با تاکید بر کسر شدن «سهم حق بیمهٔ ۷ درصدی کارگران کوره پزخانه‌ها در هنگام عقد قرارداد از دستمزد آنان» بیان کرد: سهم حق بیمهٔ کارگران کوره پزخانه‌ها پیش از شروع کار و در هنگام قرارداد از آنان کسر می‌شود و مانند بقیه کارگران به صورت ماهانه حساب نمی‌شود. یعنی هر یک خشتی که اینان تولید می‌کنند به اندازهٔ همان یک خشت حق بیمه کسر شده است. اگر چنانچه کارفرما موفق شود از پرداخت حق بیمهٔ کارگر خود فرار کند، نه تنها ۲۳ درصد سهم حق بیمهٔ خود را پرداخت نکرده است بلکه ۷ درصد سهم حق بیمهٔ کارگران نیز به سازمان تامین اجتماعی پرداخت نمی‌شود لذا به ازای هر کارگر بیمه نشده، کارفرما ۳۰ درصد سود می‌برد.
غلامرضا عباسی در ادامه افزود: این در حالی است که کارگران کوره پزخانه‌ها ۲ برابر ساعت کاری کارگاه مشغول به کارند و این به معنای نصف بودن حق بیمه‌ای است که کارفرمایان پرداخت می‌کنند.
رئیس انجمن صنفی کارگران کوره پزخانه‌های استان تهران در پایان اظهار داشت: در زمینهٔ مسائل بهداشتی، کارگران کوره پزخانه‌ها هر چه دارند از اوایل انقلاب است که کارفرمایان مجبور بودند امکانات رفاهی را برای آنان فراهم سازند و تمام این امکانات رفاهی از جمله خانه، آشپزخانه و سرویس‌های بهداشتی از سی و چهار سال پیش دست نخورده باقی مانده و اینک مخروبه شده است.
