دکتر یوهانس اودنتال، معاون آکادمی هنر آلمان و مسئول برنامه ریزی این آکادمی گفت که آثار مهندس موسوی به نیابت از اندیشه های او در نمایشگاه “مراقبه آزادی” به نمایش گذاشته می شود؛ آثاری که سمبل و نشانگر بقا و پایداری است.
دکتر اودنتال در گفت و گو با ستاد خبری نمایشگاه “مراقبه آزادی” گفت که ما با برگزاری نمایشگاهی از آثار آقای موسوی تلاش می کنیم تا یک چهره اصلی جنبش مدنی در حافظه جمعی پایدار بماند.
28 اثر از کارهای روی کاغذ مهندس میرحسین موسوی توسط فرهنگستان هنر آلمان در نمایشگاهی با عنوان “مراقبه آزادی” از هفتم تا بیست و سوم ماه ژوئن 2013 در شهر برلین (آلمان) به نمایش در خواهد آمد.
اگر چه دکتر اودنتال در این گفت و گو می گوید که برگزارکنندگان نمایشگاه اطلاع دارند که میر حسین موسوی و همسرش، زهرا رهنورد در زندان خانگی هستند اما کلائس شتک، رییس فرهنگستان هنر آلمان پیش از این با ارسال دعوتنامه ای، از این دو هنرمند برای شرکت و سخنرانی در مراسم افتتاحیه نمایشگاه “مراقبه آزادی” دعوت کرده است.
گفت و گوی ستاد خبری نمایشگاه “مراقبه آزادی” با دکتر یوهانس اودنتال که مسئولیت برگزاری نمایشگاه تابلوهای مهندس موسوی را به عهده دارد، در پی می آید.
چه دلیلی باعث شد تا شما تصمیم بگیرید که نمایشگاهی از آثار مهندس موسوی را برگزار کنید؟
دکتر اودنتال: ما پیشنهادات فراوانی در رابطه با برپایی نمایشگاه از آثار هنرمندان دریافت می کنیم. ایده برپایی نمایشگاه از آثار آقای موسوی نیز با ما در میان گذاشته شد. ما از این ایده استقبال کردیم. ما همواره در تلاش هستیم تا به معرفی کار هنرمندانی بپردازیم که جهت ارائه آثار خود در تنگنا قرار دارند و از آزادی عمل لازم برخوردار نیستند. ما آزادی فعالیت های هنری را از جمله ارکان اساسی توسعه اجتماعی و بسط دموکراسی به شمار می آوریم. بنابراین تلاش ما در این راستا است تا امکانی برای معرفی آثار هنرمندانی را به افکارعمومی فراهم آوریم که امکان برقراری ارتباط با جامعه از آنان سلب می شود و در تنگنا قرار داده می شوند. بدینگونه ما با هنرمندان و فرهنگ سازانی اعلام همبستگی می کنیم که مورد تهدید واقع می شوند و حیطه فعالیت هنری آنان محدود می شود.
ویژگی ها و مشخصه های آثار گزینش شده برای نمایشگاه را چگونه توضیح می دهید؟
دکتر اودنتال: کارهایی که بر روی کاغذ نقاشی شده است و ما برای نمایشگاه انتخاب کرده ایم، بیانگر نوعی بینش و نگرش است. این آثار، بیانگر بینش عرفان ایرانی از سویی و نیز زبان هنری معاصر از سوی دیگر است. این آثار به روشنی مضمون سیاسی ندارد بلکه بیانگر تعمق و تفکر پیرامون هستی است. موسوی از برجسته ترین هنرمندان و مدرسان ایران است. از این رو ما این نمایشگاه را به او تقدیم می کنیم. هدف ما از برگزاری این نمایشگاه، گذری بر عرصه های گوناگون تولید هنری در ایران نیست. همچنین قصد ارائه کارهای فردی را نیز نداریم. ۲۸ اثری که جهت ارائه در نمایشگاه گزینش شده اند، یادآور هنرمند و سیاستمداری است که هیچگونه امکانی برای ارتباط با افکار عمومی در اختیار ندارد. از این رو این آثار به نیابت از اندیشه های او در نمایشگاه به نمایش گذاشته می شود. این آثار، سمبل و نشانگر بقا و پایداری و خواست و اراده جهت بقاست.
آیا از شرایط کنونی این هنرمند و همسرش آگاهی دارید؟
دکتر اودنتال: روشن است که ما برای موسوی و همسرش نامه ای نوشته ایم و آنان را جهت شرکت در نمایشگاه دعوت کرده ایم. اما ما امکانی جهت تماس مستقیم با آنان در اختیار نداریم. آگاهی ما از چگونگی شرایط آنان محدود به اطلاعاتی است که از طریق بستگان و دوستان آنها اعلام می شود. ما اطلاع داریم که آنها در بازداشت خانگی هستند و امکان تماس با بیرون را ندارند. ما از دلایل ضبط و توقیف بخش بزرگی از آثار او اطلاعی نداریم.
به گمان شما آیا برپایی چنین نمایشگاهی می تواند در جهت پشتیبانی از این هنرمند، نقشی داشته باشد؟
دکتر اودنتال: به عنوان یک آکادمی هنر ما هیچگونه اهرم سیاسی در اختیار نداریم. اما ما می توانیم افکار عمومی را به وضعیت هنرمندی توجه دهیم که میدان عمل او به شدت محدود شده است. همه موسوی را به عنوان یک سیاستمدار می شناسند. برای خود موسوی هم سیاست در درجه اول اهمیت قرار دارد. اما ما در اینجا موسوی را به عنوان نخست وزیر پیشین و یا سمبل جنبش سبز نشان نمی دهیم بلکه ما یک هنرمند را نشان می دهیم و بدین ترتیب تلاش می کنیم که یک چهره اصلی جنبش مدنی در حافظه جمعی پایدار بماند.
