یک پنجم خانواده‌های ایرانی در سال ۸۹ حتی یک فرد شاغل نداشته‌اند
در سال ۱۳۸۹، در ۵ / ۲۲ درصد خانواده‌های ایرانی هیچ فرد شاغلی وجود نداشته است. بررسی‌های بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از وضعیت اشتغال در سال ۸۹ همچنین نشان می‌دهد در این سال، ۴ / ۵۵ خانوارهای ایرانی دارای «یک‌نفر شاغل»، ۲ / ۱۷ خانوارها دارای «دو نفر شاغل» و ۹ / ۴ خانوارها نیز دارای «سه نفر شاغل» بوده‌اند.
جزئیات درآمد هزینه خانوار شهری در سال ۸۹ که توسط بانک مرکزی منتشر شده نشان می‌دهد، در بین افراد مذکر و مونث بالای شش سال خانواده‌های ایرانی ۵ / ۳۰ درصد شاغل، ۴ درصد بیکار، ۷ / ۹ درصد با درآمد اما بدون کار، ۳ / ۲۴ درصد محصل، ۵ / ۲۶ درصد خانه‌دار و ۵ درصد متعلق به سایر گروه‌ها بوده‌اند.
بر اساس این گزارش، در سال ۱۳۸۹، ۱ / ۴ درصد افراد شاغل خانوارهای ایرانی در بخش «کشاورزی ، دامپروری، شکار، جنگل‌داری و ماهیگیری» شاغل بوده‌اند. ۱ / ۱۸ درصد افراد شاغل خانوارهای ایرانی در بخش «صنعت و معدن»، ۹ / ۰ درصد در بخش « برق، گاز و آب»، ۲ / ۱۴ درصد در بخش « ساختمان» ۵ / ۲۱ درصد در بخش «عمده فروشی، خرده فروشی هتلداری و رستوران»، ۷ / ۱۱ درصد در بخش « حمل و نقل، انبارداری و ارتباطات»، ۶ / ۷ درصد در بخش «خدمات مالی، بیمه، ملکی، حقوقی و تجاری» و ۹ / ۲۱ درصد افراد شاغل خوانوارهای ایرانی در بخش «خدمات عمومی، اجتماعی و شخصی» شاغل بوده‌اند.
بنا بر گزارش دویچه ووله به نقل از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، متوسط درآمد ناخالص سالانه یک خانوار شهری در استان تهران حدود ۱۸ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان بوده است (ماهانه حدود ۱ میلیون و ۵۵۰ هزار تومان). به این ترتیب یک خانوار شهری در استان تهران بیشترین درآمد ناخالص در بین استان‌های مختلف را داشته است. همچنین یک خانوار شهری در استان خراسان شمالی کمترین درآمد ناخالص در بین استان‌های مختلف ایران را داشته است.
یک خانوار شهری در استان خراسان شمالی به طور متوسط حدود ۸ میلیون و ۱۵۰ هزار تومان درآمد ناخالص سالانه داشته است (ماهانه حدود ۶۷۵ هزار تومان).
آمار بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از وضعیت اشتغال در سال ۸۹ در حالی منتشر شده که دولت محمود احمدی‌نژاد وعده داده بود دو میلیون ۵۰۰ هزار فرصت شغلی جدید در ایران ایجاد می‌کند.
به گزارش خبرگزاری مهر محمود احمدی‌نژاد و معاون اول او اعلام کرده‌اند که دولت در سال ۸۹ توانسته است ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار فرصت جدید شغلی ایجاد کند.
با سلام ادعای معاون اول احمدی نزاد کذب محض است برای نمومه ما چهار برادریم که از میان ما چهار نفر فقط یک برادر ان هم دو سال قبل به علت داشتن تخصص در شهر خودمان به صورت قراردادی مشغول به کار شده با در امد نزدیک به سیصد و بنجاه هزار تومان پدر کارگری است که تا به حال در هیچ ارگانی سابقه کاری واستخدامی نداشته وتا به حال بیمه برای او رد نشده است من برادر کوچکترم سه سال است وارد بازار کار شده اما به کارهای موقتی وفصلی جای دیگری مشغول به کار نبوده خود من نزدیک به سه سال است برای کار در شهرستانها ی مجاورشهرم دائما در حال تغییر مکانم با اینکه دانشجو بوده وباید سرکلاس حاضر باشم این در حالی است که هیچ یک از ما ازدواج نکرده ایم در هر صورت به قول اقای احمدی نزاد کسی شبی را در این مملکت با شکم گرسنه نخواهد گذراند ولی باید توجه داشت که به خاطر گرسنه نماندن باید قید درس تامین اجتماعی وازدواج به هنگام را زد چرا چون اقایان مشغول هزینه کردن منا بع مملکت برای زنده ماندن اسلام وبهتر بگویم جاه طلبی های دینی خود هستند …مشکل امروز مملکت ما ازدید من جوان بیکار وامثال منها ازدی حجاب وحرفهای دهن پر کن درمورد ایجاد جامعه مدنی ازادی بیان و غیره نیست بلکه به دست اوردن شغل مناسب در امد مکفی وتامین اینده زندگیمان است مسلما دردی که امروز جامعه پیرامونی ایران منظورم به جز تهران است گرفتار ان است وطی این سی سال که به صورت هدفمند یا ناخاسته دولتیان جمهوری اسلامی وسردمداران رجیم باعث بانی ان بوده اند تاسالها بخشهای مختلف جامعه اعم از فرهنگ اقتصاد اموزش و..را تحت تا ثیر شوم خود قرار خواهد داد ومردم را روزبه روز فقیرتر وه نیازمند دولت عوامفریب خواهد نمود در حالی که بیشتر مردم ایران قدرت تحلیل سیاسی و پی یبردن به اتفاقات پشت پرده ارندارند وانچه روی خواهد داد با چاشنی تحریمها در خوشبینانه ترین حالت عقب ماندگی ایرانی است که خون جوانانی چون من سالها برای استقلال سیاسی واقتصادی وراحتی زندگی مردم ان ریخته شده این درد نامه پاسخی است به کسانی که هنوز با کج اندیشی خود مانع از پاسخگویی نظام ولایت فقیه میشوند باتشکر