حضور چشمگیر مردم در مراسم بزرگداشت آیت الله طالقانی
«کمپین صلح فعالان در تبعید» خبر داد در پی عدم صدور مجوز برگزاری سی و چهارمین مراسم سالگرد آیت الله طالقانی در حسینیه ارشاد؛ عصردیروز این مراسم با حضور جمعی از فعالان سیاسی، در موسسه آموزشی خانم اعظم طالقانی برگزار شد.
به گزارش این کمپین ، خانواده های جانباختگان حوادث پس از انتخابات۸۸، همچون سهراب اعرابی، مصطفی کریم بیگی، ستار بهشتی، دانشجوی زندانی و مفقود سعید زینالی؛ و چهره های سیاسی و مدنی از جمله محمد بسته نگار ،دکتر خزعلی، نرگس محمدی از جمله شرکت کنندگان در این مراسم بودند.
این مراسم با خواندن قران توسط آقای موسوی قرآن پژوه و از اعضای نهضت آزادی، آغاز شد و در ادامه فیلم “پدر طالقانی” ساخته آقای روشن که به مناسبت اولین سالگرد فوت آیت الله طالقانی ساخته شده بود برای حضار پخش شد.
فیلمی که پیشتر و در سال ۵۸ ، تنها دو بار سرود آن از تلویزیون پخش شد و بعد از آن به بایگانی صدا و سیمای سپرده شد!
این مراسم همچنین با سخنرانی آقایان مهندس لطف الله میثمی، دکتر محمد جعفری ( از دوستان و همراه ایشان در نهضت آزادی و مسجد هدایت) و حجت الاسلام فاضل میبدی ادامه یافت.
بر اساس این گزارش، علیرغم حضور چشمگیر ماموران امنیتی و لباس شخصی؛ استقبال از مراسم به حدی بود که سالن گنجایش حاضرین را نداشته و عده زیادی به اجبار در راهرو و حیاط و به صورت ایستاده، مراسم را پیگیری می کردند؛ همچنین ازدحام جمعیت طوری بود که دو کولر گازی توان خنک کردن سالن را نداشتند.
خاطرنشان می شود در چند سال گذشته از برگزاری مراسم آیت الله طالقانی در حسینیه ارشاد ممانعت به عمل آمده و امسال نیز به درخواست برگزاری این مراسم پاسخی داده نشد.
طالقانی شاید بتوانم بگویم بالاترین نماد روحانی ایرانی است که میتوانست تمام آحاد٬ گروهها و قبایل را تحت نه زور خود بلکه نفوذ کلام راستی٬ واقع بینی٬ علمگرایی مدرن٬ با عشق و بی پیرایه مورد محبت خود قرار دهد.
دو جریان طالبانی گروه خشکه مقدسهای آخوند صنفی گرا از یک سوی و طرفداران رجوی از سوی دیگر تاتوانستند بر طبل قطبی کردن مردم و کشیدن ایشان بسوی خود کنند٬ اما خود او یاد داد[فاستقم کما امرت] و از راه صحت٬ ثبات و وسط خارج نشد.
بسیاری از رهبران را از نزدیک فرصت دیدار و بررسی بود اما طالقانی وجود و حضور دیگری بود.
هر چند در اگر نتوان نشست اما اگر عمر او طولانیتر بود شاید ما دچار اربابان دیکتاتور منش نظام امروز و لجبازیهای فرهنگ سیاسی/ نظامی برخ اجتماعات ایران زمین نبودیم.
با احترام
به مناسبت سال روز رحلت جانسوز پدر طالقانی
***
گل آزادی مرد
مرگ حق است !
همه مـی میریم !
مرگ در مکتب ما،
خود سرآغاز حیات دگریست.
لیک این فاجعه ی درد آلود،
مرگ یک انسان نیست،
مرگ یک حافظ دلباخته قرآن نیست.
سخن ازمرگ ابوذرنبود،
سخن ازآزادیست،
گل آزادی مرد!
قامت سروشکست،
رونق گلشن رفت،
باغ درسوگ نشست.
۲۲/۶/۵۸
زنده یاد طالقانی قدوس نبود انسانی بود مردم دوست و مردم نیز اورا صمیمانه دوست داشتند .