احمد زیدآبادی

پایکوبی دارد؟

 

 

در حالی که حسین امیرعبداللهیان آزادی نازنین زاغری و انوشه آشوری را به مسائل”انسان‌دوستانه” ربط داده است، اما برخی از فعالان و رسانه‌های اصولگرا، اصل داستان را به وادارسازی دولت بریتانیا برای پس دادنِ بدهی آن کشور به جمهوری اسلامی نسبت می‌دهند و از این جهت گویی مراسم پایکوبی و”جشن پیروزی” گرفته‌اند!

اگر همانطور که این دسته از اصولگرایان می‌گویند؛ این دو نفر برای اعمال فشار به دولت بریتانیا محکوم و زندانی شده بودند، من به عنوان یک ایرانی احساس شرم و سرافکندگی می‌کنم چرا که ذره‌ای اجحاف به یک “بی‌گناه” به هر قصدی از جمله به قصد “مجازاتِ یک خلافکار دیگر” مغایر تمام اصول و تعالیم اخلاقی و معنوی ملت ماست.

حکومت موظف است از راه‌های مشروع و عادلانه از جمله تحت فشار گذاشتنِ طرفِ متخلف، اموالِ بلوکه شدۀ کشور را آزاد کند، اما اگر امکان و ابزار این کار را ندارد، وادارسازی طرف مقابل به این کار از راه فشار علیه “بیگناهان” با مرام و فرهنگ دینی ما مغایر است و در واقع به جای جشن پیروزی باید مراسم عزا گرفت!

من امیدوارم مسئولان کشور در این باره توضیحات روشن و اقناع کننده‌ای برای افکار عمومی داشته باشند و چنانچه همچنان اصرارشان بر این باشد که آزادی این دو زندانی با نگاه “انسان‌دوستانه” صورت گرفته است، بازهم امیدوارم که این نگاه دیگرِ متهمانی از این نوع، بخصوص زندانیان محیط زیستی را نیز شامل شود به طوری که آنها روزهای عید را نزد خانواده‌های خود بگذرانند.

مطالب مرتبط

صبحي حديدي */ مترجم : علی سرداری

برگزاری این کنفرانس ملی به عنوان یک گام اولیه ضروری تلقی می‌شد که خواسته بسیاری از مردم بود. با این حال، کارکردها و مؤلفه‌های آن در فضای رسانه‌های اجتماعی و نهادهای بین‌المللی مبهم باقی ماند

مهدی رجبی

گذشته از انگیزه های مختلف و برداشت های ناهمساز در برخورد با این جنگ، واقعیتی که بگونه یی تردید ناپذیر فراروی ما سربلند می کند، همانا شکسته شدن فضای ژئوپولیتیک یک قطبی به رهبری آمریکا و فراز آمدن جهانی چند قطبی است که دربردارنده پدیده یی تازه و بی سابقه، یعنی سربر کشیدن اروپا در برابر امریکاست

نویسنده: د. فيصل القاسم | مترجم: علی سرداری

ما هرگز نمی‌توانیم مشکلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خود را با تقسیم سرزمین‌های خود و تکه‌تکه کردن آن ها به کانتون‌ها، ایالت‌های کوچک و تحت‌الحمایه برای انتقام از این یا آن رژیم حل کنیم.
این یک راه حل نیست، بلکه تلاشی برای تخریب و تکه‌تکه کردن وطن است. به جای تکه‌تکه کردن کشورمان و تکه‌تکه کردن آن، به دموکراسی واقعی متوسل شویم و یک دولت شهروندی بسازیم که بتواند همه تضادها، فرقه‌ها، دکترین‌ها و نژادها را گرد هم آورد و آن ها را در یک بوته ذوب کند.

مطالب پربازدید

مقاله